สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 469

พันล้าน!

อุตสาหกรรมภาพยนตร์และโทรทัศน์ในประเทศทั้งหมดไม่เคยมีการลงทุนที่สูงเช่นนี้!

ซ่งจิงจึงมีความสุขมาที่ได้รับผิดชอบภาพยนต์เรื่องนี้

แต่...ภาพยนต์ที่ใหญ่ขนาดนี้ ควรจะเล่นโดยนักแสดงเก่าไม่ใช่เหรอ? เหตุใดนักลงทุนจึงจัดการเด็กผู้หญิงสองคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับวงการบันเทิงเช่นนี้?

ถ้าผลงานออกมาไม่ดีเกรงว่าคงจะขาดทุนสูงอย่างแน่นอน

มันคือการเดิมพันครั้งใหญ่

ในทางกลับกัน

ถ้าเป็นไปได้ ซ่งจิงจะไม่มีวันปล่อยให้เด็กที่ใหม่ในวงการบันเทิงสองคนนี้มาเล่นในบทบาทนี้

แต่นักลงทุนเรียกร้องอย่างแรงกล้าว่าผู้หญิงสองคนนี้ต้องปรากฏตัว และซ่งจิงต้องการประนีประนอม

ซ่งจิงมีรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา และหัวใจของเขาไม่แน่ใจ

สองสาวตื่นเต้นมาก

วึ่งวึ่ง...

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

ฉ๋ายเสียวเจี่ยวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

"หยูหยู สายของย้วนหยวน! เธอต้องมาเยาะเย้ยพวกเราแน่ๆ" ฉ๋ายเสี่ยวเจี่ยวหัวเราะ

"ลองถามเธอก่อนว่าด้านนั้นเป็นยังไงบ้าง" ซูหยูยิ้ม

"ถ้าเธอรู้ว่าพวกเราร่วมงานกับผู้กำกับซ่ง กรามของเธอต้องตกลงไปบนพื้นแน่ๆ"

ฉ๋ายเสียวเจี่ยวหัวเราะชอบใจและกดปุ่มรับสาย

"ย้วนหยวน พวกเราได้รับเล่นหนังแล้ว! ลองทายสิว่าพวกเราร่วมงานกับใคร?"​ ฉ๋ายเสียวเจี่ยวพูดออกมาอย่างมีชัย

แต่สักพักหนึง เธอก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอค่อยๆ แข็งขึ้น หลังจากนั่นก็กลัวและซีด

ซูหยูตกใจ

"เสียวเจี่ยว เธอเป็นอะไร?" ซูหยูถามอย่างระมัดระวัง

ใบหน้าของฉ๋ายเสียวเจี่ยวอึ้ง หันไปมองซูหยู ดวงตาของเธอว่างเปล่า: "หยูหยู...เสี่ยวเยี้ยนเธอ...เธอ...เธอตายแล้ว..."

"อะไรนะ?"

ซูหยูยืนขึ้นทันที ตกใจ มองฉ๋ายเสียวเจี่ยวด้วยความเหลือเชื่อ

เมื่อหลินหยางได้รับสาย เขากำลังดูลิสต์อยู่

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงและรีบวิ่งไปที่โรงแรมอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้ ผู้กำกับต่งและผู้จัดการเซี่ยวทั้งหมดอยูที่นี่

โจวย้วนหยวนเองก็อยู่ แต่เธอจับมือกับผู้กำกับต่งและยืนอยู่ด้วยกัน

หลังจากที่ซูหยูและฉ๋ายเสียวเจี่ยวได้รับข่าวนี้ก็รีบมาที่นี่

สายตรวจก็มาถึงและกำลังสืบสวนที่เกิดเหตุ

"พี่เขย!"

เมื่อเห็นหลินหยาง ดวงตาของซูหยูก็แดง รีบวิ่งเข้ามา

"ไม่เป็นไร"

หลินหยางปลอบ จากนั้นก็เดินเข้าไปถามสายตรวจ

"เจ้าหน้าที่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

"นักศึกษาหญิงเสียชีวิตกะทันหัน คุณเป็นสมาชิกในครอบครัวของผู้ตายหรือเปล่า" เจ้าหน้าที่สายตรวจถาม

"ไม่ใช่ ผมเป็นพี่เขยของเพื่อนร่วมชั้นที่เสียชีวิต ผมมาที่นี่เพื่อสอบถามสถานการณ์" หลินหยางพูด

"โอ้ะ...พวกเราจะตรวจสอบเรื่องนี้ การเสียชีวิตกะทันหันของผู้ตายน่าจะเกี่ยวข้องกับการดื่มมากเกินไปเมื่อคืนนี้ ผู้ที่เกี่ยวข้องควรกลับไปกับเราและทำบันทึก"

"โอเค"

หลินหยางพยักหน้า

แต่เขาเชื่อว่าเรื่องนี้ไม่ได้เรียบง่ายอย่างนั้นแน่ๆ โดยเฉพาะซูหยู

ดื่มมากเกินไปหรอ?

ฉ่ายเยี้ยนดื่มได้เท่าไหร่ พวกเธอรู้อยู่แก่ใจไม่ใช่หรอ? เธอจะดื่มมากเกินไปได้ยังไง?

"ย้วนหยวน นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? เสี่ยวเยี้ยนเธอ...ทำไมเธอถึงตาย?" ซูหยูตาแดง ร้องไห้และถาม

"ฉันจะรู้หรอ เมื่อคืนเธอดื่มจนตายโดยไม่ทันตั้งตัว พวกเราห้ามก็ห้ามไม่ได้ จากนั้นก็เมา นอนหลับไปหนึ่งคืน ตื่นขึ้นมาก็ไม่มีลมหายใจแล้ว..." โจวย้วนหยวนดวงตาเป็นประกายและพูด

"พวกคุณไม่ได้บังคับเธอใช่ไหม?" หลินหยางพูด

"บังคับหรอ? คุณหมายความว่ายังไง? พวกเราแค่ดื่มกันธรรมดา จะบังคับได้ยังไง? คุณคิดว่าพวกเราเป็นใครกัน!" ผู้กำกับต่งพูด เขาโกรธอย่างมาก