สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 532

"หมอเทวดาหลินสมกับเป็นหมอเทวดาหลินจริงๆ แม้ว่าจะไม่รู้ว่ายาอายุวัฒนะนี่เป็นของจรงิหรือของปลอม แต่ถึงแม้จะเป็นของปลอม แต่เพียงพอที่พวกเราจะได้ดื่มสักหม้อ บุคคลที่อายุเยอะในเยี้ยนจิงเหล่านั้นไม่ใช่ผู้มีฐานะสูงส่งสักคน แต่คนที่สูงส่งเหล่านั้น ใครบ้างจะสนใจเรื่องชื่อเสียงและผลประโยชน์ สิ่งที่พวกเขาสนใจคือตัวเองจะได้ใช้ชีวิตได้นานแค่ไหน มีเวลาเหลือเท่าไหร่ แม้ว่าคนเหล่านี้รู้ว่ายาอายุวัฒนะนี้เป็นของปลอม แต่พวกเขาก็ยังเต็มใจที่จะลอง ตราบใดที่หมอเทวดาหลินยื่นยาอายุวัฒนะนี้ออกมา ตระกูลซือหม่าของพวกเราก็จะกลายเป็นเป้าหมายของฝูงชนและไม่มีที่ว่างในการต่อสู้กลับ"

ซือหม่าซั่วฟางพูดเสียงแหบ: "หัวหน้าตระกูล พวกเรา...พวกเราไม่มีพื้นที่ยืนในเยี้ยนจิงแล้ว!"

"คุณหมายความว่าอะไร?"ซือหม่าฉางมองซือหม่าซั่วฟางด้วยอย่างจริงจัง

"ยอมหมอเทวดาหลิน จากนั้นก็ย้ายออกจากเยี้ยนจิง...ยอมแพ้เถอะ!" ซือหม่าซั่วฟางพูดเบาๆ

เมื่อสิ้นเสียง ผิวหนังของทุกคนก็เต้นอย่างรุนแรง

เมื่อก้นของซือหม่าฉางซินนั่งลงกับพื้น เขาก็เหมือนคนที่วิญญาณล่องลอย ไม่มีสติอยู่พักใหญ่

ใครจะคิดว่า ตระกูลซือหม่าในเยี้ยนจิงจะถูกบีบจนเข้าฝั่งภายในเวลาคืนเดียว

เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ...

"ไม่! ไม่ได้! ไม่ได้อย่างแน่นอน!"

ทันใดนั้นซือหม่าฉางลืมตาทั้งสองขึ้นมา เขาตะโกนด้วยอารมณ์: "ตระกูลซือหม่าตั้งอยู่ในเยี้ยนจิงมาเป็นเวลาหลายร้อยปี นี่คือรากฐานของพวกเรา พวกเราไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าตระกูลซือหม่าถูกไล่ออกจากเยี้ยนจิง หลังจากผมตายจะมีหน้าไปหาบรรพบุรุษตระกูลหม่ายังไง??"

"หัวหน้าตระกูล..."

"ออกจากเนินเขาเขียวขจีโดยไม่ต้องกังวลว่าฟืนจะไม่ไหม้ ถ้าคุณยังไม่ไป เกรงว่าตระกูลซือหม่าไม่รอดอย่างแน่นอน!"

ทุกคนพูดชักชวน

"ตอนนี้ข่าวเพิ่งแพร่กระจายออกไป การโจมตีของหลายๆ คนต่อตระกูลซือหม่าอยู่ในขั้นการเตรียมพร้อมเท่านั้น ถ้ายังไม่ไปจริงๆ ถ้าพวกเขาเตรียมเสร็จแล้ว ถึงเวลานั้น...มันจะกลายเป็นพายุ ไม่สามารถต้านทานได้!" ซือหม่าซั่วฟางพูด

"ไม่กลัว! ไม่กลัว! มีวิธี...ยังมีวิธี..."

ซือหม่าฉางก้มหน้าครุ่นคิด ขยับริมฝีปากของเขาอย่างบ้าคลั่งราวกับว่าเขากำลังกระซิบ

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เงยหน้าขึ้นและพูดอย่างกังวลว่า: "เตรียมรถให้พร้อม พาผมไปที่สนามบิน เร็ว!"

ในห้องทำงานของหยางหัว

"ประธานหลิน มีสายมาจากเยี้ยนจิง ตระกูลซือหม่าโทรมา" หม่าไห่ผลักประตูเข้ามาและพูดด้วยความเคารพ

"พวกเขาว่ายังไง?" หลินหยางเงยหน้าขึ้นและพูดอย่างเฉยเมย

"ซือหม่าฉางซินหวังว่าคุณสามารถยกมือขึ้น ให้อภัยตระกูลซือหม่าของพวกเขา เขาตัดสินใจจะนำผู้บริหารระดับสูงของตระกูลซือหม่ามาที่นี่เพื่อขอโทษคุณด้วยตนเอง"

"ทำไมไม่ใช่ซือหม่าฉาง?" หลินหยางถามด้วยความแปลกใจ

"พูดแล้วก็แปลก ซือหม่าฉางซินบอกว่าซือหม่าฉางออกมาจากเยี้ยนจิงโดยเครื่องบินในช่วงข้ามคืนหลังจากรู้ว่าตระกูลซือหม่าตกเป็นเป้าหมายของหลายตระกูลในเยี้ยนจิง" หม่าไห่พูด

"อะไรนะ?" หลินหยางขมวดคิ้ว ครุ่นคิดและพูด: "รีบไปตรวจว่าเครื่องบินของซือหม่าฉางเป็นลำไหน ทางที่ดีตรวจสบอมาให้ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน!"

"ประธานหลิน คุณกังวลว่าเขาจะมาเจียงเฉินหรอ?"

"แม้ว่าตระกูลซือหม่าจะเป็นตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณ ศิลปะการต่อสู้ของซือหม่าฉางก็ไม่ได้ยำแย่ แต่เขาไร้เดียงสาเกินกว่าจะมาที่เจียงเฉินตามลำพัง ในความคิดของเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำเรื่องแบบนี้ ผมคิดว่าเขาน่าจะมีใครบางคนช่วยหนุนหลัง เตรียมการป้องกันไว้หน่อยก็ดี" หลินหยางพูด

หม่าไห่พยักหน้า หันหน้าและเดินออกไป

ผ่านไปไม่นาน เลขาก็เปิดประตูเดินเข้ามา

"ประธานหลิน ผู้กำกับซ่งจิงมาแล้ว"

"โอ้ะ? ให้เขาเข้ามา"