ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟ
หลินหยางมั่นใจว่ายาของตนเองไม่มีปัญหา เพราะเหตุนี้ถึงมีการตรวจสอบใหม่เขาก็ไม่รู้สึกกังวล ขอเพียงทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอนก็พอ
แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกปวดหัวมากที่สุดก็คือประเด็นที่เลิ้นกุยจุดขึ้น
ยาเป็นสิ่งของที่เกี่ยวพันถึงชีวิต
ถ้าหากฝูงชนเกิดความสงสัยในการผลิตยา สำหรับบริษัทผู้ผลิตถือว่าได้รับผลกระทบโดยตรง
ขอเพียงมีคนเกิดความสงสัยต่อการผลิตยาแม้แต่นิดเดียว เมื่อเป็นแบบนั้น ถ้าหากไม่ถึงยามจำเป็นผู้คนก็จะไม่เลือกใช้ยาตัวนี้
และของประเภทยาก็เป็นเรื่องที่อธิบายยากมาก มีคำพูดวิชาการที่ซับซ้อนมากมาย หยางหัวไม่สามารถอธิบายให้ผู้คนชัดเจนมากเกินไป และผู้คนก็ไม่เข้าใจ
แต่เลิ้นกุยสามารถใช้ประเด็นนี้ในการสร้างกระแส!
เพราะถึงหยางหัวไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจน แต่เลิ้นกุยกลับสามารถสร้างภาพลักษณ์ที่หยางหัวผิดต่อสาธารณชน!
อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันในห้องไอซียูของโรงพยาบาลยังมีผู้ป่วยอีกหลายคนที่ใช้ยาของหยางหัว
คนก็นอนอยู่ตรงนั้น มันจะเป็นเรื่องโกหกเหรอ?
กระแสบนโลกอินเตอร์เน็ตเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายมาก ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ต้องใช้ชื่อนามสกุลจริงในการโพสต์ในการแสดงความคิดเห็น ผู้คนมากมายไม่คิดว่าตนเองต้องรับผิดชอบในสิ่งที่พูดออกไปบนโลกอินเตอร์เน็ต
ทันทีที่เลิ้นกุยเริ่มเคลื่อนไหว เจิ้งหัวกรุ๊ปของจูจือเฉียงก็ไม่นิ่งเฉย
เจิ้งหัวกรุ๊ปได้ทำการรวบรวมคนกลุ่มหนึ่งไปปิดล้อมประตูใหญ่ของบริษัทหยางหัว ทุกคนพากันโห่ร้องตะโกนเสียงดัง
"โรงงานนรก!"
"พวกสัตว์เดรัจฉานเห็นแก่ตัว!"
"พวกคุณหลอกเอาเงินที่ประชาชนหามาด้วยความยากลำบาก พวกคุณมีมโนธรรมบ้างหรือเปล่า?"
"หมอเทวดาหลิน หลานสาวของผมอุตส่าห์มองว่าคุณเป็นแบบอย่างของเธอ แต่ปรากฏว่าคุณขายยาปลอม? คุณต้องการทำร้ายครอบครัวของเราแบบนี้เหรอ?"
"ปีศาจ! พวกคุณมันเป็นปีศาจ!"
เสียงตะโกนดึงดูดความสนใจของผู้คนที่เดินผ่านไปมา
ทุกคนเริ่มหยิบโทรศัพท์ออกมาบันทึกภาพโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต
เสียงวิพากษ์วิจารณ์บนอินเทอร์เน็ตปะทุขึ้นอีกครั้ง
โดยเฉพาะคนต่างมณฑล
"ทำไมถึงมีคนไปรวมกันมากขนาดนั้น?"
"หรือว่ายาของหยางหัวมีปัญหาจริง?"
"แต่พ่อของฉันใช้แล้วก็ไม่เป็นอะไรนะ"
"ผมใช้ยารักษาโพรงจมูกอักเสบ ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย"
"หรือว่ายาที่เพิ่งผลิตออกมาใหม่มีปัญหา? พวกเขาแอบลดต้นทุน?"
"เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง? หมอเทวดาหลินจะเอาชีวิตของคนอื่นมาล้อเล่นเหรอ?"
"ไม่มีใครสามารถรับประกัน"
"คนเราเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา"
"หมอเทวดาหลินมีดีแค่นี้? แค่นี้?"
ชาวเน็ตต่างพากันแสดงความคิดเห็นบนเว็บไซต์ต่างๆ
วิจารณ์มวยวิจารณ์มา เริ่มมีข่าวลือที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นมากมาย
ภายใต้การสร้างกระแสของเลิ้นกุย บนอินเทอร์เน็ตเริ่มมีคนกลุ่มหนึ่งแบนหยางหัวกรุ๊ป
บัญชีเวยป๋อของหยางหัวแทบจะโดนชาวเน็ตวิพากษ์วิจารณ์จนระบบขัดข้อง มีข่าวและคำพูดสบประมาทกระจายไปทั่ว บีบคั้นจนหม่าไห่ต้องออกมาควบคุมสถานการณ์
หลินหยางนั่งอยู่ในห้องทำงานด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ รอดูทิศทางของสถานการณ์อย่างเงียบๆ
ส่วนหม่าไห่เดินเข้าเดินออกในห้องทำงาน งานยุ่งจนหัวหมุน คอยรายงานสถานการณ์ให้หลินหยางอย่างต่อเนื่อง
หลังจากผ่านไปหลายรอบ หม่าไห่เริ่มไม่ไหวแล้ว
แต่ในช่วงเวลาประมาณสี่ทุ่ม มีข่าวที่สร้างความฮือฮายิ่งกว่าแพร่กระจายไปทั่ว
บริษัทผลิตยาแห่งหนึ่งของตระกูลหวังประกาศอย่างเป็นทางการ พรุ่งนี้จะมีการปล่อยยาตัวใหม่เข้าสู่ตลาด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...