สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 803

"พวกเราทุกคนเคยเห็นความสามารถของหมอเทวดาหลินกับตาตัวเองมาแล้ว ย่อมไม่มีข้อสงสัย" จูหนานอันยิ้มแล้วยิ้มอีก ความกลัวและวิตกกังวลบนใบหน้าลดลงไม่น้อย

"ประธานจู ผมขอถามหน่อย ทำไมพวกกลุ่มคนที่ถูกควบคุมโดยตระกูลหนานกงต้องเปลี่ยนนามสกุล? และไม่ยอมแสดงตน? พวกเขากำลังระวังอะไรอยู่เหรอ?" หลินหยางถาม

"หมอเทวดาหลินสมกับที่เป็นหมอเทวดาหลิน ถามตรงประเด็นมาก ดูเหมือนหมอเทวดาหลินตั้งใจจะลงมือกับตระกูลหนานกงจริง" จูหนานอันหัวเราะเหอะเหอะแล้วพูด

"เรื่องระหว่างพวกเรามันบานปลายมาถึงขั้นนี้ ตระกูลหนานกงต้องโค่นล้มหยางหัวของผมแน่นอน ในเมื่อเป็นแบบนี้ จะให้ผมไม่เตรียมตัวเอาไว้ก่อนได้ยังไง?" หลินหยางยิ้มแล้วพูด

"ประธานหลินพูดถูก ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมคิดว่าประธานหลินน่าจะรู้เรื่องงานประชุมใช่หรือเปล่า?" จูหนานอันพูด

"แน่นอน…ทำไมเหรอ? ตระกูลหนานกงทำทั้งหมดก็เพื่องานประชุมครั้งนี้?"

"แน่นอน อันที่จริงตระกูลหนานกงในปัจจุบันได้สะสมความมั่งคั่งและเครือข่ายไว้มากมาย โครงสร้างของมันใหญ่เกินกว่าตระกูลอันดับหนึ่งในเยี้ยนจินหลายตระกูล แต่ว่า…ตระกูลหนานกงยังต้องการก้าวไปอีกขั้น การขยายเครือข่ายและความมั่นคั่งเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นอีกแล้ว เพราะพวกเขาก้าวมาถึงขีดจำกัดของตัวเองแล้ว เพราะเหตุนี้ พวกเขาตั้งใจใช้อันดับของงานประชุมนำตระกูลหนานกงไปสู่ระดับที่สูงกว่า" จูหนานกงพูด

หลินหยางขมวดคิ้ว

ตระกูลหนานกง…มีความทะเยอทะยานสูงมาก

แต่เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ

เพราะหลินหยางรู้ดี มีตระกูลและกลุ่มอิทธิพลมากมายเข้าร่วมงานประชุมด้วยจุดประสงค์นี้

"ตอนนี้ใกล้จะถึงวันงานประชุมแล้ว ประธานหลิน ผมคิดว่าตระกูลหนานกงไม่มีทางเคลื่อนไหวอะไรมากในช่วงนี้แน่นอน สิ่งที่พวกเขาจะทำ อย่างมากก็ก่อกวนพวกเรา ตึงพวกเราให้อยู่ตรงที่เดิม รอจนกระทั่งงานประชุมสิ้นสุดลง พวกเขาถึงจะหันกลับมาเล่นงานพวกเรา…ประธานหลิน ผมคิดว่าถึงเวลานั้น แม้หยางหัวจะมีอิทธิพลมากแค่ไหน ก็ไม่มีทางรับมือตระกูลหนานกงได้แน่นอน"

"ความหมายของคุณคือ…"

"ในเมื่อพวกเราคิดจะเล่นกับพวกเขา จำเป็นต้องเร็วกว่าพวกเขาหนึ่งก้าว!"

"ประธานจู คุณคิดว่าพวกเราสามารถโค่นล้มตระกูลหนานกงในตอนนี้เหรอ?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

หยางหัวในปัจจุบันเกิดความเสียหายจนถึงรากฐาน แม้สามารถยึดตลาดของเจิ้งหัวกรุ๊ปและอีกเกือบนับร้อยบริษัท แต่ต้องบอกก่อน สถานการณ์ภายในของหยางหัวในปัจจุบันยังไม่มั่นคง ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องการรับช่วงต่อ เฉพาะบุคคลมีความสามารถที่ย้ายมาจากเยี้ยนจิน พวกเขายังไม่สามารถปรับตัวเข้ากับงานและตำแหน่ง

ถ้าหากหยางหัวในตอนนี้ฝืนเปิดศึกกับสุดยอดตระกูลอย่างตระกูลหนานกง เกรงว่าตระกูลหนานกงไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ พวกเขาจะพังทลายลงเองเพราะปัญหาภายใน

จูหนานอันกลับส่ายหัว "ประธานหลิน จุดประสงค์ของเราย่อมไม่ใช่โค่นล้มตระกูลหนานกง อันที่จริงพวกเราก็ไม่มีความสามารถในการแบบนั้น!"

"ความหมายของคุณคือ…"

"พวกเราแค่ต้องยับยั้งไม่ให้คนของตระกูลหนานกงได้รับผลประโยชน์จากงานประชุม แค่นี้ก็พอแล้ว!" จูหนานกงพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

หลินหยางได้ยินแล้วเข้าใจความหมายของจูหนานอันทันที

เมื่อตระกูลหนานกงไม่ได้รับผลประโยชน์จากงานประชุม หยางหัวยังมีโอกาสสู้ตายกับศึกครั้งนี้

ถ้าหากได้รับผลประโยชน์ ตระกูลหนานกงจะเข้าถอนรากถอนโคนของหยางหัวกรุ๊ปทันที

ถึงเวลานั้น จูหนานอันก็ต้องเผชิญหน้ากับความพ่ายแพ้ในตอนจบ…

หลินหยางก็ไม่มีทางรอด

"ผมเข้าใจแล้ว อีกเดี๋ยวคุณนำข้อมูลการรักษาทั้งหมดของตระกูลหนานกงไปเปรียบเทียบกับหม่าไห่ก่อนก็แล้วกัน พวกเราจะเริ่มลงมือทันที"

"ได้ครับประธานหลิน"

จูหนานอันพยักหน้า หลังจากนั้นลุกขึ้น เดินออกจากห้องทำงาน

หลินหยางนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน สายตามองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า เงียบขรึมกำลังใช้ความคิด

ในตอนนั้นเอง ประตูถูกเปิดออกอย่างกะทันหันอีกครั้ง มีคนคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของหลินหยาง พร้อมกับยื่นเอกสารฉบับหนึ่งออกมาวางลงบนโต๊ะ

"ประธานหลิน นี่เป็นความเคลื่อนไหวทั้งหมดของตระกูลหลินในเมื่อคืน แล้วก็ ตอนนี้หลินจื่อเยี้ยนกำลังเดินทางไปเขาหย่าซาน"

"เขาหย่าซาน? เขตชานเมืองของเจียงเฉิน? เธอไปทำอะไรที่นั่น?" หลินหยางถาม

"ไม่ทราบ"

หลินหยางกวาดสายตามองเอกสาร ครุ่นคิดสักพัก ลุกขึ้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ไปกันเถอะ พวกเราก็แวะไปดูสักหน่อย"

เวลาที่หลินจื่อเยี้ยนให้หลินหยางใกล้จะถึงแล้ว

ในตอนที่หลินหยางกำลังเดินออกจากห้องทำงาน หลินจื่อเยี้ยนโทรศัพท์มาพอดี

"หลินหยาง คุณพิจารณาไปถึงไหนแล้ว?" น้ำเสียงของหลินจื่อเยี้ยนเย็นชามาก

"ขออภัย ผมไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมเคยพูดไปแล้ว พวกคุณไม่สามารถให้ความยุติธรรมแก่ผม ผมก็ไม่สามารถให้ความร่วมมือแก่พวกคุณ" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"คุณแน่ใจนะว่าต้องการขัดคำสั่งของตระกูล?" หลินจื่อเยี้ยนพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา