คำพูดของคนนิกายตงหวงเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดในวันที่ท้องฟ้าสดใส พุ่งเข้าใส่จิตใจของคนเหล่านี้
พวกเขาไม่คิดไม่ฝัน หมอเทวดาหลินคนนี้จะเป็นเจ้านิกายของนิกายตงหวง!
คิดถึงตรงนี้ บนหน้าผากของชายไว้หนวดเคราแพะและคนอื่นเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อทันที
"เจ้านิกายตงหวง? เทพเจ้าตงหวง? ทำไม? ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"
"แสดงว่า…ตระกูลหนานกงของเรากำลังสู้กับนิกายตงหวง?"
"จบแล้ว คราวนี้…คราวนี้จบแล้ว…"
"เร็ว จำเป็นต้องแจ้งหัวหน้าตระกูล รีบแจ้งหัวหน้าตระกูลเดี๋ยวนี้!"
ชายไว้หนวดเคราแพะเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน ตะคอกใส่พรรคพวกของตนเอง
ส่วนพรรคพวกรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรทันที
แต่ตอนที่เขาเพิ่งหยิบโทรศัพท์ออกมา กลับโดนคนของนิกายตงหวงใช้เท้าเหยียบแขนของเขา
เสียงกระดูกแตกร้าวดังขึ้น
"อ๊าก!"
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดดังก้องไปทั่ว
มือข้างที่ถือโทรศัพท์เกือบโดนเหยียบจนแทบหัก ส่วนเจ้าของมือเจ็บปวดจนหมดสติไปโดยตรง
"ผมรู้สึกว่าพวกคุณอย่าทำเรื่องโง่จะดีกว่า แบบนั้นมันอาจจะดีต่อพวกคุณ" หลินหยางก้าวออกมา พูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์
ร่างกายของชายไว้หนวดเคราแพะและคนอื่นสั่นอย่างบ้าคลั่ง สีหน้าของแต่ละคนคล้ำม่วงไปหมด
"คุณยังจำคำพูดก่อนหน้านี้ของผมได้หรือเปล่า?" หลินหยางนั่งลงด้านข้างของผู้ชายคนนั้น ถามด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ
"หมอเทวดาหลิน คุณ…คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?" ชายไว้หนวดเคราแพะถามด้วยเสียงที่สั่นเทา เขาพยายามทำให้ตัวเองสงบนิ่งมากที่สุด แต่มันกลับไม่มีประโยชน์
ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าสร้างแรงกดดันมากเกินไป
"ผมถาม คุณตอบ ถ้าหากไม่ยอมพูด ผมคงต้องฝังพวกคุณไว้ที่นี่" หลินหยางพูดเสียงเบา
ชายไว้หนวดเคราแพะหน้าปาก ในแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
"หมอเทวดาหลิน เจ้านิกายหลิน ไว้ชีวิต…ไว้ชีวิตด้วย…"
เขาตะโกนเสียงสั่น จิตใจแทบจะพังทลายลงแล้ว
"ตระกูลหนานกงมีแผนเล่นงานผมยังไงบ้าง?" หลินหยางถาม
"เรื่อง…เรื่องนี้…" ชายไว้หนวดเคราแพะเริ่มลังเล
หลิวหม่าที่อยู่ด้านข้างก้าวออกมาพร้อมกับชักกระบี่ตรงเอว หลังจากนั้นใช้ปลายกระบี่จ่อคอของชายไว้หนวดเคราแพะ
ปลายกระบี่ที่แหลมคมกรีดโดนผิวหนังของเขา
เลือดสีแดงสดไหลออกมา ทำให้เขาตกใจกลัวจนตัวสั่นอย่างแรง
"แผนการที่ตระกูลหนานกงของเราเตรียมใช้เล่นงานคุณมีเยอะมาก ตั้งแต่บริษัทจนไปถึงคนของคุณ จากตัวของคุณไปจนถึงคนข้างกายคุณ ทุกอย่าง…"
ชายไว้หนวดเคราแพะตะโกนเสียงดัง
แววตาของหลินหยางเย็นชาลงทันที
"จากบริษัทถึงคน จากผมถึงคนข้างกาย…ตระกูลหนานกงคิดจะทำลายผมให้สิ้นซากเลยเหรอ?"
ชายไว้หนวดเคราแพะทำได้แต่ก้มหน้าลงไม่พูดอะไร
หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูมืดมนมาก
อันที่จริงเขาสามารถเข้าใจได้
ตระกูลยักษ์ใหญ่อย่างตระกูลหนานกง พวกเขาไม่สนใจเรื่องผลประโยชน์รอบข้าง
เงิน พวกเขามีเยอะจนใช้ไม่หมด
เครือข่ายความสัมพันธ์ ไม่มีใครอยู่ในสายตาของพวกเขา
สิ่งเดียวที่พวกเขาให้ความสำคัญคือ
ศักดิ์ศรี
พวกเขากำลังใช้วิธีของตนเองทำให้โลกรู้จักพวกเขา ทำให้ผู้คนกลัวพวกเขา
ดังนั้นพวกเขาจะขายหน้าไม่ได้เด็ดขาด!
และให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีเป็นอันดับแรก!
อย่างหลินหยางที่ทำลายตระกูลสาขาของพวกเขาทั้งตระกูล มันคือสิ่งที่พวกเขายอมรับไม่ได้มากที่สุด
เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงใช้วิธีที่โหดเหี้ยมมากที่สุดไปทำลายหลินหยาง!
"หูตาของตระกูลหนานกงที่อยู่ในเมืองเจียงเฉินมีพวกไหนบ้าง? ติดต่อกับพวกเขายังไง?" หลินหยางมองชายไว้หนวดเคราแพะแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...