ทันทีที่ได้ยินเสียงหลินเทียนเชิง หยางเหว่ยราวกับได้คว้าฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ พลางแสดงสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมา
เขาเป็นเพียงคนที่ช่วยทำธุระให้กับหลินเทียนเชิงเท่านั้น โดยที่หลินเทียนเชิงคือผู้สืบทอดของตระกูลหลิน
ซึ่งตระกูลหลินเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองฉือ และมีความแข็งแกร่งอย่างมาก อย่างว่าแต่เมืองฉือเลย เพราะทั่วทั้งเมืองชิงชวนก็แทบจะไม่มีกล้าไปมีเรื่องกับพวกเขาเลย
ฉะนั้นการที่หลินเทียนเชิงจะมาช่วยตัวเองนั้นจะต้องได้แน่นอน
“คุณชายหลินช่วยผมด้วย ไปไอ้พวกเลวที่ไหนไม่รู้มาช่วยยัยลูกผสมสองคนนั้น ……อ๊า!!!”
คำร้องขอความช่วยเหลือของหยางเหว่ยเพิ่งจะพูดมาได้เพียงครึ่งเดียว แขนที่เขาใช้ถือโทรศัพท์อยู่นั้นก็ถูกเฉินอีตัดจนขาดด้วยมีดเดียว
หลังจากที่เลือดบนแขนของเขากระฉูดออกมา หยางเหว่ยถึงค่อยถูกความเจ็บปวดปลุกขึ้นมา เขาจับแขนครึ่งท่อนที่เหลืออยู่แล้วร้องคร่ำครวญขึ้นมา
“ลองด่าอีกที ผมจะบั่นหัวคุณทิ้งซะ”
เฉินอีพูดไปพลางหยิบโทรศัพท์ที่ตกบนพื้นขึ้นมาทาบไว้ข้างหู “หลินเทียนเชิง ถ้าหากฉินปิงหลันขาดแม้แต่ผมเส้นเดียว ผมเฉินอีจะฆ่าล้างคุณเก้าชั่วโคตร !”
ถึงเสียงจะไม่ได้ดังมาก แต่ภายในน้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยความโกรธเคืองและจิตสังหาร
หลังจากที่นิ่งเงียบไปหลายสิบวิ จู่ๆ เสียงหัวเราะอันบ้าคลั่งของหลินเทียนเชิงก็ดังแทรกออกมา “ดี ดีมาก ผมจะรอคุณมาฆ่าล้างเก้าชั่วโคตรแล้วกัน”
“คุณอยากจะช่วยนังแพศยาคนนี้งั้นหรอ?”
“งั้นก็ดี ผมจะเล่นเกมกับคุณ เป็นการวอร์มร่างกายสักหน่อยแล้วกัน”
“นับตั้งแต่ตอนนี้ ทุกๆ สองนาทีผมจะค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของเธอทีละตัวๆ คุณอยากจะช่วยเธอไม่ใช่หรือไง ?ผมจะรอแล้วกัน……”
เพียงพริบตาเดียว โทรศัพท์ก็แตกกระจายเป็นชิ้นๆ ตอนนี้ไอสังหารในร่างกายของเฉินอีมาถึงขีดสุดแล้ว
“นำทาง!” เฉินอีคว้าคอเสื้อของหยางเหว่ยขึ้นมาพลางลากไปขึ้นเครื่องบินราวกับกำลังลากสุนัขตายแล้วตัวหนึ่ง
เดิมทีหยางเหว่ยถูกมีดตรึงเอาไว้กับพื้น ทว่าตอนนี้กลับถูกกระชากออกมาจากพื้นอย่างกะทันหันทำให้เขานั้นหวังอยากจะให้ตัวเองนั้นหมดสติลงไปซะเผื่อจะลดความเจ็บปวดลงไปได้บ้าง
แต่ตอนนี้เขาที่แม้แต่อยากจะสลบลงไปยังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เพราะว่าความเจ็บปวดได้แผ่ซ่านไปทั่วทุกอนุความรู้สึกของเขา
เมื่อไปถึงยังข้างเฮลิคอปเตอร์ก็มีเดินเข้ามาแจ้งรายงาน “เจ้ามังกรครับ คนจากเว่ยอานซือของเมืองฉื่อและเมืองชิงชวนมาครับ ผู้ว่าการเฉ่าเฉียงต้องการที่จะเข้าพบท่านหน่อยครับ”
“ให้พวกเขาไสหัวไปซะ!ถ้าหากมีปัญหาผมจะไปหาพวกเขาเอง นอกเหนือจากนั้นอย่าได้มารบกวนผม”
“องครักษ์มังกรออกเดินทางได้ ส่วนคนที่เหลือให้อยู่ปกป้องลูกสาวของผม”
หยางเหว่ยสมองโล่งอย่างสุดขีด
ผู้ว่าการเมืองชิงชวนอยู่ด้านนอกมาขอเข้าพบ ?
คนพวกนี้จะต้องมีเบื้องหลังที่ใหญ่ขนาดไหนกันเชียว
แย่แล้ว จบเห่แล้ว !
ต่อให้ตระกูลหลินจะมีอำนาจมากขนาดไหน แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ว่าการเมืองชิงชวนก็ต้องยอมหมอบราบอยู่กับอย่างเชื่อฟัง
เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว วันนี้หลินเทียนเชิงคงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย !
หากรู้แต่แรกว่าสามแม่ลูกนี้มีคนแข็งแกร่งขนาดนี้อยู่เบื้องหลัง จะตีเขาให้ตายยังไงเขาก็ไม่มีทางเข้ามาร่วมงานนี้ด้วยเด็ดขาด
หยางเหว่ยตกใจหนักจนหลงลืมความเจ็บปวดบนร่างกายไปแล้ว เขาคุกเข่าอยู่ในเฮลิคอปเตอร์ ก้มหน้าก้มตาอย่างสิ้นหวัง เพราะไม่ว่าเขาจะใช้เหตุผลใดมาร้องขอความเมตตา แววตาของเฉินอียังคงไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนใจเลย
หากรู้ว่าจะมีวันนี้ ทำไมตอนนี้บนโลกนี้ถึงไม่มียาสำนึกผิดกันนะ
……
หลังจากที่หลินเทียนเชิงวางสายโทรศัพท์ เขาก็หยิบไวน์แดงขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาแล้วราดลงไปบนหัวของฉินปิงหลัน “ฉินปิงหลันคุณได้ยินหรือยังว่าจะมีคนมาช่วยคุณแล้ว”
ถึงแม้ตอนนี้ใบหน้าของฉินปิงหลันจะซีดเซียว แต่ใครๆ ก็มองออกมาว่านี่คือสาวสวยที่สุดคนหนึ่งในประเทศ
แต่ทว่าตอนนี้บนคอของสาวคนนี้กลับมีโซ่คล้องคอสุนัขรัดเอาไว้และกำลังคุกเข่าอยู่ต่อหน้าของหลินเทียนเชิง
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเทียนเชิง ภายในแววตาที่ไร้แววของฉินปิงหลันจู่ๆ ปรากฏความสงสัยขึ้นมา แต่แล้วมันก็ดับลงไปอีกครั้ง จะมีคนมาช่วยเหลือเธอได้อย่างไร ?
หลังจากที่ลูกสาวถูกจับตัวไป สิ่งแรกที่ตระกูลฉินซึ่งเป็นตระกูลของตัวเธอได้ทำก็คือการส่งตัวเธอให้กับหลินเทียนเชิง
ไม่เพียงเท่านี้ พี่ชายและพ่อของเธอยังกำชับให้ตัวเองปรนนิบัติต่อคุณชายหลินได้ดี ด้วยความกลัวว่าจะไปสร้างความไม่พึงพอใจแก่หลินเทียนเชิงจนทำให้ตระกูลฉินต้องทุกข์ลำบาก
แบบนี้แล้วจะมีคนที่มาออกหน้าแทนเธอได้อย่างไร?
“ปล่อยลูกสาวของฉัน……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ศึกเดือด มหากาฬ