ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 4

ลูกน้องเดินเข้ามากางร่มกันแดดสุดหรูพร้อมกับยกเก้าไท่ซือตัวหนึ่งมาตั้งไว้ จากนั้นหลินเทียนเชิงจึงนั่งลงไปอย่างสบายๆ “ถึงสองนาทีอีกแล้ว ไป กระชากเสื้อผ้าของเธอลงมา！”

หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ชายหุ่นล่ำพวกนั้นต่างก็เกิดความอยากรู้อยากลองเต็มไปหมด

การได้ฉีกเสื้อผ้าของสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองฉือ แค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว

“ยังกล้ามีคนที่จะมาฆ่าล้างบางฉันหลินเทียนเชิงเก้าชั่วโคตร”

“มาสิ มาดูเธอโดนเรียงคิวจนตายกับตาตัวเองซะ”

“น่าสนุก น่าสนุกจริงๆ เลย” หลินเทียนเชิงจิบชาลงไปอย่างเชื่องช้า ใบหน้าพลันปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา

อยากจะช่วยฉินปิงหลัน ฝันไปเถอะ ！

ประตูบ้านของหลินเทียนเชิงคนนี้คิดว่าเข้าง่ายขนาดนั้นหรือไง ？

ในขณะนั้นเองบนท้องฟ้าก็มีเสียงเฮลิคอปเตอร์ดังสนั่นขึ้นมา เฉินอีที่นั่งอยู่ในห้องโดยสารมองเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์ข้างริมทะเลสาบพลันกำหมัดแน่นขึ้นมา จนเสียงกระดูกดังกรอบแกรบ

ผู้หญิงที่คุกเข่าอยู่กับพื้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องเป็นฉินปิงหลันแน่นอน

บรรยากาศในห้องโดยสารเหมือนจะกลายเป็นน้ำแข็งขึ้นมา จนหยางเหว่ยที่กำลังร้องขอชีวิตอย่างทรมานหมดสติลงไปด้วยแรงกดดันทรงพลังจากเฉินอี

“เจ้ามังกร ผมจะลงไปจัดการพวกสารเลวนั้น แล้วช่วยนายหญิงออกมาเองครับ ！”ดวงตาของมังกรหนึ่งแดงเดือดร้องคำรามออกมา

“ไม่ต้อง ผมจะไปรับเธอด้วยตัวเอง นี่เป็นสิ่งที่ผมติดค้างเธอเอาไว้” จู่ๆ เฉินอีก็สงบอารมณ์ลงมา

มีเพียงมังกรหนึ่งและคนอื่นๆ ที่เข้าใจเท่านั้นว่าเจ้ามังกรที่สงบในตอนนี้ถึงจะเป็นสภาพที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดของเขา เพราะว่านี่คือจุดเริ่มต้นที่เขาจะฆ่าล้างบาง

เฉินอีตวาดสายตามองไปยังหยางเหว่ยที่หมดสติไปแล้วลุกขึ้นยืน

“ชาติหน้าจำไว้ว่าต้องเป็นคนดี”

เฉินอีพูดไปพลางโยนหยางเหว่ยออกจากเฮลิคอปเตอร์ ตกลงไปกระแทกลงท่ามกลางฝูงคนที่อยู่ในลาน

จากนั้นเฉินอีก็ดีดตัวกระโดดลงมาจากเฮลิคอปเตอร์

หลินเทียนเชิงและคนอื่นแหงนหน้าขึ้นไปมองเฮลิคอปเตอร์ที่อยู่เหนือหัวอย่างสงสัย แต่สิ่งที่เห็นมีเพียงเงาบางอย่างราวกับกระสุนปืนใหญ่ที่ลงมากระแทกกับกลุ่มคนข้างล่าง ในนั้นมีบอดี้การ์ดคนหนึ่งที่ไม่ทันได้หนีจึงถูกกระแทกเข้าจนบาดเจ็บเจียนตาย

หลินเทียนเชิงที่เห็นภาพเห็นการณ์ตรงหน้า ดวงตาหรี่ลง พร้อมกับความรู้สึกไม่ดีผุดขึ้นมาในใจ

การปรากฏตัวโคตรรุนแรง！

อย่าบอกนะว่าไอ้บัดซบนี่เป็นคนมีอำนาจ？

ไม่มีทาง

ถ้าหากฉินปิงหลันมีที่พึ่งแบบนี้ ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้แน่นอน

หลังจากนั้น ร่างคนจำนวนนับไม่ถ้วนก็ลงมาจากฟากฟ้าราวกับเทพเจ้าลงมายังโลกมนุษย์ค่อยๆ ร่อนลงมาอยู่ต่อหน้าของพวกเขาอย่างมั่นคง โดยเฉพาะคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าที่สุดบนร่างกายของเขามีไอพิฆาตพุ่งออกมาจนทำให้ใครที่เห็นเกิดความตื่นตระหนกจนแทบจะต้องคุกเข่าร้องขอชีวิต

ทุกคนในลานไม่เคยเห็นการปรากฏตัวแบบนี้มาก่อน ต่างพากันอึ้งตะลึงไปตามๆ กัน

ก้าวเท้าที่หนักแน่นของเฉินอีก้าวเข้าไปหาฉินปิงหลันอย่างร้อนใจ

ความรู้สึกผิดมากมายหลั่งไหลเข้ามาในใจ ด้วยความที่เขาไม่รู้ว่าควรจะเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนี้อย่างไรดี

ทุกอย่างที่ผู้หญิงคนนี้ต้องแบกรับล้วนเป็นความผิดบาปของตัวเขาในตอนนั้น ตั้งแต่ต้นจนจบตัวเองก็คือไอ้สารเลว

หลังจากที่ฉินปิงหลันได้เห็นเฉินอี แววตาที่สิ้นหวังฉายแววสงสัยออกมา

รู้สึกคุ้นหน้าจัง เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ？