ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 51

“ฉันต้องการให้แกแต่งตั้งให้ฉินปิงหลันเป็นซีอีโอของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป

แล้วยังได้ร่วมธุรกิจกับวังซื่อกรุ๊ปให้ได้ เอาโครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมืองมาให้ได้ นี่ถึงจะเป็นเป้าหมายสุดท้ายของเรา

คนในตระกูลฉินทำสีหน้าที่เปลี่ยนไป

ท่านย่าฉินมองเฉินอีด้วยความตะลึงงัน แล้วพูดด้วยเสียงแหบ “หลี่ซือกรุ๊ปถึงจะเป็นแก่นสำคัญของโครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมือง ร่วมธุรกิจกับหลี่ซือกรุ๊ปถึงจะเหมาะสม”

“แกหมายถึงว่าต่อให้วังซื่อกรุ๊ปสามารถเอาโครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมืองได้ นี่ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องที่น่าหัวเราะเยาะของผู้เชี่ยวชาญเหรอ?!”

“แกย่าพูดถูก ไอ้เด็กนักเลงจะรู้จักวิธีการทำธุรกิจอะไรได้ยังไง นึกถึงหลี่ซือกรุ๊ป วังซื่อกรุ๊ปต้องไม่มีโอกาสได้โครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมืองได้แน่นอน!”

ฉินหวยจือและคนอื่นๆต่างเห็นพร้อมกัน

ฉินปิงหลันก็มองเฉินอีด้วยความสงสัยเล็กน้อย แล้วพูดด้วยเสียงต่ำ “แกไม่เคยอยู่เมืองฉือแล้วจะเข้าใจสถานกาณ์วงการธุรกิจก่อสร้างได้ยังไง หลี่ซือกรุ๊ปถึงจะเป็น

ถึงจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่คู่ควร พูดได้เลยว่าโครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมืองคือเป็นการตกลงภายในของตระกูลหลี่

ยังไงทีมออกแบบของตระกูลหลี่ก็แข็งแกร่งมาก อีกอย่างพูดถึงระดับของเงินทุนที่คิดไม่ถึง ว่ากันว่า เงินทุนที่หลี่ซือกรุ๊ปลงทุนเพียงฝ่ายเดียวมีถึงสองพันล้านแล้ว"

เป็นแบบนี้จริงๆ จะใช้จ่ายอย่างเป็นทางการในระยะเวลาอันสั้นไม่ได้ ดังนั้นจึงมีเงินจำนวนมากที่ต้องตกเป็นภาระของฝ่ายมอบอำนาจก่อน เมื่อมองทั้งเมืองฉือ แม้แต่ตระกูลหลินที่อยู่จุดสูงสุดก็เข้ามาไม่ได้ เนื่องด้วยไม่มีเงินทุนสภาพคล่องสองพันล้านในคราวเดียว

แต่หลี่ซือกรุ๊ปนั้นแตกต่างออกไป หลังจากฮุบทรัพย์สินส่วนมากของตระกูลหลินไป สองพันล้านนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่

ท่านย่าฉินมองเฉินอีอย่าลุ่มลึกเพียงปราดเดียว แล้วพูดว่า "ตอนนี้แกน่าจะเข้าใจ ถ้าแกอยากให้ฉินปิงหลันเป็นซีอีโอของฉินซื่อกรุ๊ป งั้นก็คงต้องให้เธอไปอยู่กับแกชายหลี่เจ๋อ"

"ถ้าแกหวังดีกับฉินปิงหลันจริงๆ ก็ควรปล่อยมือ ฉันจะให้แกหนึ่งล้านเป็นค่าชดเชย เป็นยังไงบ้าง?"

"หนูไม่อยากรับตำแหน่ง......."

ฉินปิงหลันกำลังจะพูดอะไร กลับถูกหลินหลันดึงไว้

"แม่ วางใจเถอะ แค่ตำแหน่งซีอีโอเป็นของปิงหลัน แกต้องอยู่กับแกชายหลี่เจ๋อแน่นอน!"

"แม่ ท่าน!"

ฉินปิงหลันอยากจะปฏิเสธ กลับถูกหลินหลันดึงไปด้านข้าง "ตั้งแต่ตอนนี้ไปแกอยู่ห่างๆไอ้หมอนั่นไว้ ถ้าถูกคุณชายหลี่เจ๋อรู้เข้าคงแย่แน่นอน"

"ไม่ง่ายเลยที่ท่านย่าจะตอบตกลงให้แกเป็นซีอีโอ แกต้องพยายามรับใช้คุณชายหลี่เจ๋อให้ดีสิ"

หลินหลันพูดไปด้วย ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายไปด้วย

ฉินปิงหลันจึงสุดคำบรรยายจริงๆ

เธอหันไปจับจ้องเฉินอีไว้ หวังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรบ้าง

ทว่าคนด้านหลังกลับยิ้มจางๆ เหมือนเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาเลย

"สุดท้ายฉันมองผิดไปเหรอเนี่ย?"

"เจ้าหมอนี่ เป้าหมายจริงๆของเขาคือเพื่อเงินใช่ไหม?"

เวลานี้ ท้ายที่สุดฉินปิงหลันก็รู้สึกผิดหวังแล้ว

ท่านย่าฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วกำลังจะเอ่ยปากพูด เวลานี้ จู่ๆ ฉินหวยจือก็กรีดร้องจนทำให้ฮูหยินผู้เฒ่าไม่พอใจ

"ท่านย่า หนู ไม่ วังซื่อกรุ๊ปพวกเขาเหมือนจะได้โครงการก่อสร้างหมู่บ้านในเมืองไปแล้ว!"

"อะไรนะ!"

ท่านย่าทำสีหน้าที่เปลี่ยนไป

ทุกคนต่างควักมือถือออกมาเสิร์ชหาข่าวที่เกี่ยวข้อง ทันใดนั้นทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็นิ่งงันไป

"กองทุนมูลนิธิโตว๋โนว่ สำรองเงินหนึ่งหมื่นล้าน สนับสนุนวังซื่อกรุ๊ปโดยไม่หวังผลตอบแทน!"

"เป็นไปได้ยังไง!" ฉินหวยจือทำเสียงสั่น

ท่านย่าฉินก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน

ถึงแม้หลี่ซือกรุ๊ปจะเอาเงินทุนสภาพคล่องออกมาเยอะกว่า ทว่าก็ไม่ได้มากกว่าสามพันล้าน

กลับเห็นวังซื่อกรุ๊ป พวกเขากลับครอบครองเงินทุนสภาพคล่องหนึ่งหมื่นล้าน เงินทุนก้อนมหาศาลเพียงเท่านี้ก็สามารถนำไปติดต่อกับบริษัทก่อสร้างชั้นนำทั่วเมืองหลวงก็เหลือเฟือแล้ว!

จู่ๆ พวกเขาก็นึกถึงคำพูดของเฉินอี จึงรู้สึกตกตะลึงขึ้นมามาก

"แก แกรู้ได้ยังไงว่าหวังซื่อกรุ๊ปได้โครงการนี้ไปแล้ว!"

ฉินหวยจือจับจ้องเฉินอีกไว้ไม่ปล่อย