ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1027

ผีรองแม่ทัพตนหนึ่งกับทหารผีระดับของเหลวจิตวิญญาณหลายสิบตนเบื้องล่างเห็นเช่นนี้ต่างก็คำรามเบาๆ พร้อมกันแล้วพ่นปราณวิญญาณก้อนแล้วก้อนเล่าออกมาจากปาก ปราณวิญญาณเกี่ยวกระหวัดกันกลางอากาศรวมตัวเป็นหัวกะโหลกสีดำมหึมาหัวหนึ่งที่อ้าปากพ่นลำแสงสีดำหนาเท่าถังน้ำเส้นหนึ่งออกมา ปราณสีดำพลุ่งพล่าน ดุร้ายน่าตะลึง อึดใจเดียวก็ขวางแสงกระบี่สีม่วงที่กดลงมาเอาไว้ ทั้งสองฝั่งยันกันอยู่กลางอากาศ

ดวงตาของหลิ่วหมิงฉายแววประหลาดใจ มุมปากเผยรอยยิ้มน้อยๆ

อึดใจต่อมาพื้นดินใต้เท้าของผีรองแม่ทัพตนนั้นพลันเกิดแสงสว่างสีเงินสว่างวูบ แมงป่องสีเงินขนาดหนึ่งจั้งกว่าตัวหนึ่งจู่ๆ ก็โผล่ออกมา เซียเอ๋อร์นั่นเอง

สัญลักษณ์มงกุฎสีทองบนหน้าผากของเซียเอ๋อร์แผ่แสงสีทองเข้มข้น ร่างกายเปลี่ยนเป็นสีทองอย่างรวดเร็วแล้วสะบัดเหล็กใน เส้นไหมสีทองสิบกว่าเส้นต่างพุ่งแทงร่างของผีรองแม่ทัพ

ร่างกายของผีรองแม่ทัพตรงที่ถูกเส้นไหมสีทองเสียบทะลุกลายเป็นรูขนาดใหญ่เท่ากำปั้นสิบกว่ารู อีกทั้งปราณวิญญาณรอบบาดแผลยังทยอยสลายไปทำให้บาดแผลขยายใหญ่ขึ้นไม่หยุด

บนหน้าผีรองแม่ทัพเผยสีหน้าตะลึงงันออกมา ขณะที่ปากส่งเสียงกรีดร้อง

ทว่าหางของเซียเอ๋อร์สะบัดวูบหายไปอีกครั้งก็เสียบทะลุศีรษะของผีรองแม่ทัพ เสียงกรีดร้องหยุดชะงักไปทันที แสงสีทองสาดต้องร่างกายขนาดหนึ่งจั้งกว่าของผีรองแม่ทัพทำให้มันสลายหายไปอย่างรวดเร็วกลายเป็นปราณวิญญาณสีดำก้อนหนึ่งถูกเซียเอ๋อร์ดูดเข้าไปในร่าง

ภูตผีตัวอื่นเดิมทีก็หวาดกลัวแสงสีทองที่แผ่ออกมาจากตัวเซียเอ๋อร์อย่างที่สุดอยู่แล้ว เมื่อเห็นหัวหน้าถูกสังหารในชั่วอึดใจก็พากันกรีดร้องหลบไปสองฝั่ง

เมื่อไม่มีพลังเวทสนับสนุน หัวกะโหลกสีดำที่สู้กับกระบี่ขู่หลุนอยู่กลางอากาศก็ระเบิดดังบึ๊มแล้วสลายไป

ในตอนนี้เองเคล็ดกระบี่ที่มือหลิ่วหมิงก็หยุดนิ่ง กระบี่ขู่หลุนส่องแสงสว่างจ้าแล้วเลือนหายกลายเป็นเงากระบี่หลายร้อยสายพุ่งเร็วรี่ลงมาดุจเม็ดฝน

เสียงแหวกอากาศดังฟึบๆ

มีผีร้ายเจ็ดถึงแปดตนถูกเงากระบี่เสียบทะลุทันที กระบวนทัพที่เดิมทีแข็งแกร่งดุจปราการเหล็กพังทลายจากตะวันตกเฉียงใต้เกิดเป็นช่องโหว่ช่องหนึ่ง

“ศิษย์น้องหลิ่ว ทำได้ดี!”

บุรุษแซ่หมิ่นที่อยู่ไม่ไกลเห็นเช่นนี้พลันตะโกนเสียงดัง เสียงยังไม่ทันจางหายร่างกายก็พุ่งเร็วรี่มาถึง สองมือสะบัด แสงกระบี่สีเทาเส้นหนึ่งพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวขยายใหญ่จนมีขนาดหลายสิบจั้งกลายเป็นกระบี่ยักษ์สีเทาหนาอย่างยิ่งเล่มหนึ่งฟันลงมา

หลิ่วหมิงดวงตาโชนแสงขณะที่มือเปลี่ยนท่าเคล็ดวิชา เงากระบี่สีม่วงทั้งหมดรวมตัวกันกลายเป็นเงากระบี่สีม่วงหนาเส้นหนึ่งร่วงลงมาอย่างรุนแรง

กระบี่ยักษ์สีม่วงหนึ่งเล่ม สีเทาหนึ่งเล่มร่วงลงมาเสียงดังสนั่น อึดใจเดียวก็ขวางกองทัพผีร้ายที่รีบเร่งเข้ามาเติมช่องโหว่จากสองฝั่งเอาไว้ด้านนอก

หญิงสาวชุดแดงที่อยู่ใกล้กับคุณชายเยาว์วัยเห็นสถานการณ์เช่นนี้ล้วนดีใจยิ่งนัก พวกเขาต่างขยับตัวเหาะเข้ามาแล้วเริ่มขวางกองทัพผีไม่ให้ตั้งกระบวนทัพอีกครั้ง

ผีแม่ทัพสองตนเห็นสถานการณ์เช่นนี้พลันเปลี่ยนสีหน้าไปทันที พวกมันร้องคำรามเสียงแหลม สั่งการทหารผีร้ายตนอื่นให้พยายามเติมช่องโหว่ ขณะที่ทั้งสองตนพยายามสลัดคู่ต่อสู้ของพวกมันหมายจะเหาะเข้าไปช่วยหนุน

ผู้ที่โรมรันกับผีแม่ทัพสองตนอยู่ก็คือหัวหน้าระดับแก่นแท้ของอีกสองหน่วยย่อย ในสถานการณ์เช่นนี้จะปล่อยไปได้อย่างไร พวกเขาใช้ความสามารถทั้งหมดออกมาเพื่อยื้อผีแม่ทัพทั้งสองตนไว้

เวลาเพียงชั่วครู่นี้ แสงกระบี่สีเทาสายหนึ่งกับสีม่วงสายหนึ่งทะลวงเข้าไปในกระบวนทัพของกองทัพผีร้ายจากช่องโหว่ดุจสายฟ้า

หลิ่วหมิงกับบุรุษแซ่หมิ่นใช้วิชากระบี่ร่างเป็นหนึ่งพร้อมกัน

แสงกระบี่สีเทาคอยปกป้อง ส่วนกระบี่ยักษ์สีม่วงส่งเสียงหวีดแหลมยาวครั้งหนึ่งแล้วเลี้ยวเปลี่ยนทิศฟันเฉียงบนหอศิลาสีน้ำเงิน

ครืน!

ตัวหอตั้งตระหง่านมีชั้นจำกัดที่ทอแสงสีดำชั้นหนึ่งปรากฏขึ้น แต่มันทนต้านแสงอสนีบาตที่โถมทะลักออกมาจากกระบี่ยักษ์สีม่วงได้เพียงครู่เดียวเท่านั้นก็แหลกเป็นชิ้นๆ

ทันทีที่แสงกระบี่สีม่วงฟันลงบนหอศิลาสีน้ำเงินก็ได้ยินเสียงดังครึก ตัวหอหักกลางพังถล่มลงมาดังโครม

ต่อจากนั้นแสงกระบี่สีเทาสายหนึ่งก็ปรากฏตามมาติดๆ มันเลือนหายวูบเดียวก็เสียบทะลุลูกกลมสีดำบนยอดหอที่หักโค่น ลูกกลมแหลกสลายลงแล้วสูญเสียแสงจิตวิญญาณทันที

การลงมือทั้งหมดนี้เร็วดุจสายฟ้าแลบ กองทัพผีร้ายไม่ทันตอบโต้ หอศิลาสีน้ำเงินกับชั้นจำกัดบนนั้นก็ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

หลังจากแสงกระบี่สองสายสลายไป เงาของบุรุษแซ่หมิ่นกับหลิ่วหมิงก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

ผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์คนอื่นต่างเผยสีหน้ายินดีอย่างยิ่งออกมาทันที ตรงกันข้ามผีร้ายทั้งหลายส่วนใหญ่ยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างไม่รู้จะทำอย่างไร

บุรุษแซ่หมิ่นกับหลิ่วหมิงสบตากันครั้งหนึ่งก็แปลงเป็นแสงกระบี่สองสายอีกครั้ง พวกเขาเหาะเร็วรี่ออกไปผ่านช่องโหว่ของกองทัพผีร้าย

“เอาล่ะ ภารกิจบรรลุแล้ว ที่แห่งนี้ไม่สมควรรั้งอยู่นาน รีบถอยเถิด!” บุรุษแซ่หมิ่นออกจากกระบวนทัพมาได้ก็เอ่ยขึ้นอย่างเร็วไว

“หัวหน้าหมิ่น พลังของพวกเราเหนือกว่า ไม่สู้กำจัดผีร้ายเหล่านี้ที่นี่ให้หมดเถิด” หญิงสาวชุดแดงเวลานี้กำลังสังหารเมามัน เมื่อได้ยินจึงถามอย่างไม่เข้าใจอยู่บ้าง

“พลังของผีร้ายเหล่านี้ไม่อ่อนแอ หากสู้ต่อไป แม้พวกเราจะกำจัดพวกมันได้ ฝ่ายเราก็คงบาดเจ็บไม่น้อย อีกทั้งหากเสียเวลานานเข้าอาจมีกองทัพศัตรูกองอื่นมาช่วยเหลือ อย่าก่อเรื่องเพิ่มจะดีกว่า” บุรุษแซ่หมิ่นสั่งอย่างไม่ยอมให้โต้เถียง

ภารกิจครั้งนี้มีหน่วยย่อยที่เจ็ดเป็นกำลังหลัก บุรุษแซ่หมิ่นผู้เป็นหัวหน้าหน่วยพูดเช่นนี้ หัวหน้าอีกสองคนที่เหลือย่อมไม่สะดวกพูดอันใดอีก ต่างคนกลายเป็นลำแสงส่องสว่างพุ่งเร็วรี่จากไปไกล

หลิ่วหมิงสะบัดมือข้างหนึ่ง เซียเอ๋อร์ที่อยู่บนพื้นดินด้านล่างพลันกลายเป็นแสงสีเงินสายหนึ่งพุ่งมาหาแล้วมุดเข้าไปในถุงหล่อเลี้ยงวิญญาณ