ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1026

เพราะป้ายประจำตัวของเสี่ยวอู่ตกอยู่ในมือของกองทัพผีร้าย ตอนทั้งสองคนเข้าเมืองจินกวังจึงเสียเวลาไปพักหนึ่งกว่าจะเข้าเมืองมาได้อย่างราบรื่น

พริบตาที่เหยียบเข้ามาในเมืองจินกวัง เสี่ยวอู่พลันกัดริมฝีปากแผ่วเบา ในดวงตามีแววตาซับซ้อนประหลาดพาดผ่าน

นับตั้งแต่ออกไปทำภารกิจข้างนอกจนกระทั่งถึงวันนี้ผ่านไปเกือบสิบปีแล้ว สหายร่วมทางล้วนกลายเป็นภูตผี ตนเองก็เกือบจะเสียท่า นี่เป็นเรื่องอันตรายที่สุดในชีวิตการฝึกฝนของนางอย่างแท้จริง วันนี้กลับมาในเมืองอีกครั้งทำให้นางอดไม่ได้รู้สึกราวกับข้ามเวลามา

“ศิษย์พี่เสี่ยวอู่ เรื่องที่เนินหลิงจิ้วต้องรายงานผู้อาวุโสสักหน่อย ร่างกายของท่านยังไหวกระมัง?” หลิ่วหมิงเหลือบมองเสี่ยวอู่แล้วเอ่ยถาม

“ได้ ไม่มีปัญหา” เสี่ยวอู่สูดหายใจลึกเฮือกหนึ่งแล้วแย้มรอยยิ้มเอ่ยขึ้น

หลิ่วหมิงพยักหน้าแล้วโบกมือ ปราณสีดำกลุ่มหนึ่งล้อมทั้งสองคนเอาไว้แล้วเหาะไปยังหอหลักใจกลางเมือง

ในห้องโถงใหญ่ของหอหลักตรงกลาง

“คารวะผู้อาวุโสทั้งสอง!” หลิ่วหมิงค้อมกายคำนับทารกเฮ่าเยวี่ยกับผู้อาวุโสแซ่กู่ที่อยู่ตรงหน้า เสี่ยวอู่ก็ค้อมกายลงตามเช่นกัน

“พวกเจ้าสองคนไม่ต้องมากพิธี เมื่อครู่ได้รับรายงานแล้วว่าครั้งนี้ศิษย์หลานหลิ่วสร้างความชอบอีกครั้ง แล้วก็เสี่ยวอู่ ที่ผ่านมาปล่อยให้เจ้าทรมานแล้ว” ทารกเฮ่าเยวี่ยแย้มรอยยิ้มเอ่ยขึ้นมา

หลิ่วหมิงยิ้มแต่ไม่พูดอันใด

“ขอบคุณผู้อาวุโสยิ่งนักที่ห่วงใย” เสี่ยวอู่ตอบอย่างซาบซึ้ง

นางได้ฟังจากหลิ่วหมิงแล้วว่าครั้งนี้ที่ลักลอบเข้าไปในเนินหลิงจิ้วสำเร็จได้ ตะกร้าฝ่าค่ายกลที่ทารกเฮ่าเยวี่ยให้เขายืมช่วยเอาไว้มาก

“ศิษย์หลานหลิ่ว เหตุใดจึงช่วยศิษย์หลานเสี่ยวอู่ออกมาเพียงคนเดียว ศิษย์คนอื่นถูกสังหารเสียแล้วหรือ?” ผู้อาวุโสกู่แววตาไหววูบแล้วเอ่ยถาม

“ศิษย์กำลังจะรายงานเรื่องนี้กับทั้งสองท่านพอดี ฐานที่มั่นของกองทัพผีที่เนินหลิงจิ้วดูเหมือนเป็นฐานที่มั่นธรรมดาของกองทัพผี ทว่าหลังจากศิษย์ลักลอบเข้าไปด้านในก็พบว่า…” หลิ่วหมิงเล่าสิ่งที่เห็นภายในเนินหลิงจิ้วออกมาอย่างละเอียดทุกประการ แล้วยังบอกเรื่องที่เสี่ยวอู่เล่าให้ฟังกับพวกทารกเฮ่าเยวี่ยทั้งสองคนด้วย

“มีเรื่องเช่นนี้ด้วย เปลี่ยนศิษย์ของนิกายต่างๆ ให้กลายเป็นภูตผีที่เหมือนผีดิบ…” ผู้อาวุโสแซ่กู่กับทารกเฮ่าเยวี่ยสบตากัน ในดวงตาเผยแววตาตกตะลึงออกมา

พวกเขาเคยวิเคราะห์จากข่าวสารที่ได้มาแล้วคาดเดากันว่าด้านในเนินหลิวจิ้วน่าจะเป็นสถานที่ทดลองค่ายกลของกองทัพผีร้ายแห่งหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าสภาพด้านในกลับชวนให้คนฟังตกตะลึงเช่นนี้

“ศิษย์ได้ประมือกับผีดิบที่สูญเสียสตินึกคิดเหล่านั้น ศิษย์พี่เสี่ยวอู่บอกว่าก่อนหน้านี้พวกเขาส่วนใหญ่เป็นเพียงผู้ฝึกฝนระดับผลึก แต่หลังกลายเป็นผีดิบ ร่างกายฟันแทงไม่เข้า พลังรุดหน้าจนเทียบเท่ากับผู้ฝึกฝนระดับแก่นแท้ทั่วไป” หลิ่วหมิงเอ่ยต่อ

“ตอนที่ข้าถูกขัง บางครั้งก็เคยได้ยินทหารผีที่เฝ้าอยู่คุยกัน พวกเขาเรียกผู้ฝึกฝนที่กลายเป็นผีดิบเหล่านั้นว่าภูตคนตาย” เสี่ยวอู่อธิบายแทรกขึ้นมา

“ภูตคนตายหรือ?” ทารกเฮ่าเยวี่ยฟังแล้วก็อึ้งไป เขามองผู้อาวุโสแซ่กู่ ฝ่ายหลังส่ายศีรษะ เห็นชัดว่าไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเช่นกัน

“ผู้ฝึกฝนที่ถูกขังอยู่ที่นั่นมีประมาณเท่าไร?” ผู้อาวุโสแซ่กู่ถามเสียงขรึม

“จากที่ศิษย์เห็นน่าจะมีราวร้อยคน” หลิ่วหมิงนึกย้อนไปถึงสภาพด้านในเนินหลิงจิ้วแล้วจึงเอ่ยตอบ

“หลายปีก่อนตอนที่ข้าถูกจับเข้าไปจำนวนยังไม่มากเท่านี้ เพิ่งเพิ่มขึ้นหลายปีนี้” เสี่ยวอู่นึกอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยเสริม

ทารกเฮ่าเยวี่ยกับผู้อาวุโสแซ่กู่ฟังแล้วสีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นอีกหลายส่วน

“หลายวันนี้ลำบากศิษย์หลานหลิ่วแล้ว กลับไปพักผ่อนก่อนเถิด แล้วก็ศิษย์หลานเสี่ยวอู่ ข้าเห็นว่าลมปราณของเจ้าไม่มั่นคง พักรักษาตัวในเมืองสักระยะหนึ่งก่อนเถิด” ทารกเฮ่าเยวี่ยใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งก็สั่งเช่นนี้

“รับทราบ ศิษย์ขอตัว” หลิ่วหมิงคำนับครั้งหนึ่งก็เดินออกมาจากหอสูงด้วยกันกับเสี่ยวอู่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเงาของพวกหลิ่วหมิงเดินออกไปแล้ว สีหน้าของทารกเฮ่าเยวี่ยกับผู้อาวุโสแซ่กู่ก็ถมึงทึงอย่างสมบูรณ์

“คิดไม่ถึงว่าเนินหลิงจิ้วเล็กๆ แห่งหนึ่งจะซ่อนความลับใหญ่โตเช่นนี้เอาไว้ หากรู้เรื่องนี้ก่อน ตอนแรกน่าจะส่งหน่วยย่อยสักหลายหน่วยไปทำภารกิจด้วยกันกับหลิ่วหมิง ไม่แน่อาจช่วยศิษย์ที่ยังไม่กลายเป็นภูตผีมาได้อีกหลายคน” ทารกเฮ่าเยวี่ยเอ่ยอย่างแค้นใจเล็กน้อย

“ตอนนี้ต่อให้ส่งคนไปอีก ที่นั่นก็คงเพิ่มการป้องกันแล้ว พลาดโอกาสเสียแล้ว” ผู้อาวุโสกู่ถอนหายใจแล้วเอ่ยขึ้นบ้าง

“ไม่รู้ว่าฐานที่มั่นอื่นของทหารผีจะมีเรื่องคล้ายกันเกิดขึ้นหรือไม่” ทารกเฮ่าเยวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยขึ้นมาอีก

“น่าจะไม่มีแล้ว จำนวนคนที่หลิ่วหมิงบอกใกล้เคียงกับจำนวนศิษย์หัวกะทิที่หายไปหลายปีนี้ของทั้งสี่กองทัพของพวกเรา นอกจากนี้วังวนปราณหยินที่เข้มข้นผิดปกติอันนั้นที่พวกเขาพบ จากที่ข้าคาดการณ์น่าจะเป็นค่ายกลรวบรวมปราณหยินขนาดใหญ่อันหนึ่ง กองทัพผีร้ายเหล่านี้น่าจะไม่มีความสามารถพอที่จะสร้างอันที่สอง” ผู้อาวุโสแซ่กู่เอ่ยเชื่องช้าขณะที่แววตาครุ่นคิดแล่นผ่านดวงตา

“ไม่ว่าอย่างไร รายงานเรื่องนี้กับอาจารย์อาเหยาก่อนเถิด” ทารกเฮ่าเยวี่ยเอ่ยเช่นนี้

ผู้อาวุโสกู่ย่อมพยักหน้าเห็นด้วย

หลิ่วหมิงกับเสี่ยวอู่ออกจากหอสูงก็กลับไปยังเขตที่พักในเมืองอย่างรวดเร็ว