ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1035

อสูรตัวนี้เป็นอสูรแห่งความมืดขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งที่หน้าตาคล้ายไส้เดือนอย่างยิ่ง ขนาดของมันใหญ่โตมโหฬาร แม้สติปัญญาไม่สูง แต่ถนัดทะลวงดินสร้างอุโมงค์ เคลื่อนไหวใต้ดินได้เร็วจนน่ากลัว ดังนั้นมันจึงถูกกองทัพผีร้ายใช้เก็บภูตผีและอสูรความมืดนานาชนิดไว้ในท้องเพื่อขนย้ายผ่านใต้ดินระยะทางไกล

แต่อสูรตัวนี้มีน้อยนิดนัก จากข้อมูลที่ได้มาปัจจุบัน ในกองทัพผีร้ายทั้งหมดก็มีไม่กี่ตัว อีกทั้งเนื่องจากอสูรตัวนี้ไม่มีความสามารถในการโจมตีแต่ประการใด พลังเพียงระดับผลึกก็สังหารมันได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วจะไม่ปรากฏตัวกลางสงครามขนาดใหญ่

“โฮกๆ” เสียงกรีดร้องดังขึ้น แสงสีแดงสายแล้วสายเล่าพุ่งจากหลุมที่ถล่มขึ้นสู่ท้องฟ้า ผลักหมอกภูตสีเทาที่อยู่ใกล้ๆ กระจายออกไป

ต่อจากนั้นไส้เดือนยักษ์สีแดงหม่นทั้งร่างตัวแล้วตัวเล่าก็ทยอยยื่นหัวออกมาจากหลุมแล้วเลื้อยออกมาอย่างว่องไวดุจอสรพิษออกจากรู จากนั้นคืบคลานบนที่ราบเข้ามาหาป้อมปราการไท่เทียน

ไส้เดือนผีเหล่านี้แต่ละตัวร่างกายยาวห้าสิบถึงหกสิบจั้ง บนหัวไม่มีตาแต่มีหนวดสีดำสลับขาวสองคู่ บนร่างกายแต่ละช่วงมีรูกลมสีดำขนาดครึ่งจั้งรูหนึ่งที่พ่นไอหมอกสีเทาอ่อนออกมาข้างนอกระหว่างยืดหดตัวไม่หยุด

“หยุดมัน อย่าให้มันเข้าใกล้กำแพงเมืองเด็ดขาด!” เฉาฉางเฮ่อสั่งอย่างเด็ดขาดทันที

ทั้งหกคนบนแท่นสูงที่หลิ่วหมิงอยู่ได้ยินก็รีบเบี่ยงกาย พลิกกระจกแสงสีทองในมือ ลำแสงสีทองหนาเส้นหนึ่งโจมตีออกไปในทันใด มันพุ่งเร็วรี่เข้าใส่ไส้เดือนยักษ์ตัวหนึ่งในนั้น

แสงสีทองพุ่งวูบผ่านไป

“ฟึบ” ไส้เดือนยักษ์ตัวนั้นถูกลำแสงสีทองโจมตีเข้าที่หัว

“บึ๊ม!”

หัวของไส้เดือนยักษ์รวมถึงร่างกายเกือบครึ่งสลายกลายเป็นควันในพริบตา เหลือไว้เพียงร่างกายยาวเฟื้อยกว่าครึ่งร่วงลงกองกับพื้นดินดัง “ปึง”

หลังจากร่างกายบิดดิ้นสองสามหน ไส้เดือนยักษ์ก็ฟุบแน่นิ่งอยู่บนพื้น

บนหอสูงตรงกลางธงค่ายกลสองผืนในมือเฉาฉางเฮ่อเปลี่ยนทิศ ลำแสงสีทองเส้นแล้วเส้นเล่าพุ่งจากบาตรแห่งการสร้างที่อยู่เหนือศีรษะออกไปรอบด้าน จากนั้นแล่นผ่านค่ายกลกระจกแสงทองบนหอสูงทั้งหกที่ล้อมอยู่แล้วพุ่งเข้าใส่ไส้เดือนผีที่เข้าใกล้ไม่หยุด

แม้ค่ายกลแสงทองจะมีช่องว่างช่วงหนึ่งระหว่างแต่ละครั้งที่ใช้ ทว่ายังดีที่ไส้เดือนผีเหล่านั้นเคลื่อนที่บนผิวดินได้ไม่เร็ว ไม่ถึงหนึ่งก้านธูป ไส้เดือนยักษ์เหล่านั้นที่เหลืออยู่จึงทยอยถูกโจมตีทำลายส่วนหัวจนล้มไม่ลุกอยู่กับพื้น

ทว่ายังไม่ทันที่พวกเขาจะดีใจ ไอหมอกสีเทากลุ่มแล้วกลุ่มเล่าก็ทะลักออกมาจากรูสีดำมากมายบนร่างครึ่งท่อนที่เหลือของไส้เดือนยักษ์เหล่านั้น

“แย่แล้ว!”

เมื่อไอสีเทากระจายออกมา รอจนทุกคนมองเห็นสถานการณ์ตรงหน้าชัดเจนก็พบว่ามีทหารผีมากมายทะลักออกมาจากรูเหล่านั้นบนศพของไส้เดือนผี พวกมันมีมากถึงหลายพันตน เมื่อได้รับคำสั่งจากเหล่าผีแม่ทัพระดับแก่นแท้ ทหารผีทั้งหมดก็แบ่งออกเป็นกระบวนทัพหลายสิบกองโดยมีผีรองแม่ทัพหลายสิบตนเป็นหัวหน้า แล้ววิ่งมาทางป้อมปราการไท่เทียน

ชั่วขณะหนึ่งเสียงภูตผีคร่ำครวญดังระงม!

เนื่องจากหุ่นที่เรียงแถวอยู่ด้านหน้ากำลังต้านทหารผีอีกกองทัพด้านนอกที่บีบเข้ามาใกล้อยู่ ดังนั้นแม้แต่ศิษย์นิกายปีศาจลี้ลับบนกำแพงเมืองก็ต้องเปลี่ยนทิศมาเริ่มโจมตีทหารผีที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันเหล่านี้สุดชีวิต ทว่าจำนวนของพวกมันมากเกินไป พวกเขาจึงไม่อาจขวางพวกมันไม่ให้เข้าใกล้ป้อมปราการได้

เหล่าหัวหน้าระดับแก่นแท้ที่ปกป้องเมืองออกคำสั่ง ศิษย์ประจำป้อมจากสี่กองทัพใหญ่ที่พลังระดับต่ำหลายร้อยคนบนกำแพงเมืองต่างก็โจนลงจากกำแพงเมือง กระตุ้นอาวุธจิตวิญญาณในมือเข้าเข่นฆ่าทหารผี

แต่จำนวนทหารผีมากเกินไปแล้วจริงๆ ผ่านไปไม่นานก็มีศิษย์ระดับล่างไม่น้อยถูกทหารผีที่แห่แหนมาโจมตีแล้วถูกกลืนหายไปทันที ทหารผีที่บุกผ่านแนวป้องกันมาได้โจมตีม่านแสงสีเงินที่ล้อมป้อมปราการไว้อย่างบ้าคลั่งจนมันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

กำแพงเมืองฝั่งเหนือจู่ๆ ก็มีกองหนุนของฝ่ายศัตรูเพิ่มมาเช่นนี้ทำให้สถานการณ์ของป้อมปราการไท่เทียนตกอยู่ในวิกฤติทันที

“พี่เฉา ยามนี้ทหารผีรอบนอกต่อสู้กับฝั่งเราอยู่ ทหารผีที่ลอบจู่โจมเหล่านี้อยู่ห่างกำแพงเมืองใกล้เหลือเกิน ค่ายกลแสงทองของพวกเราโจมตีไม่ได้แล้ว” บุรุษวัยกลางคนผมหยิกบนหอสูงหลังหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ผู้อาวุโสระดับดาราพยากรณ์ทั้งสี่ตั้งแต่เริ่มยังไม่ปรากฏตัว เวลานี้คงกำลังคิดหาวิธีใช้ค่ายกลไท่เทียนอยู่กระมัง” หญิงสาวงามอีกนางหนึ่งเอ่ยเช่นนี้

“ไม่ผิด ขอเพียงพวกเรายืนหยัดจนผู้อาวุโสทั้งหลายใช้ค่ายกลไท่เทียนได้ก็พอ ตอนนี้เริ่มใช้แผนสองเถอะ!” เฉาฉางเฮ่อครุ่นคิดครู่หนึ่งก็ตัดสินใจ

พวกหลิ่วหมิงฟังจบก็ไม่พูดพร่ำ โยนกระจกแสงทองในมือขึ้นกลางอากาศ ร่างกายขยับวูบเดียวลอยขึ้นฟ้าเหนือหอสูง พุ่งไปนอกกำแพงเมืองฝั่งเหนือโดยพลัน

ในเวลาเดียวกันนี้ธงค่ายกลในมือทั้งสองข้างของเฉาฉางเฮ่อก็สะบัดอย่างบ้าคลั่ง กระจกแสงสีทองสามสิบหกบานที่ลอยอยู่กลางอากาศรอบด้านหมุนติ้วกลางอากาศก่อนจะรวมตัวเหนือศีรษะของเขาอย่างเชื่องช้า กระจกแสงทองทั้งหมดผสานรวมเป็นหนึ่งก่อตัวเป็นลูกบอลกระจกสีทองหกเหลี่ยมเล็กกะทัดรัดงดงามขนาดหนึ่งจั้งกว่าลูกหนึ่ง

แสงสีทองที่พุ่งออกจากบาตรแห่งการสร้างหักเหผ่านลูกบอลกระจกสีทองแตกออกเป็นแสงสีทองนับร้อยนับพันสายจมลงไปในม่านแสงป้องกันสีเงินที่ครอบป้อมปราการอยู่ ม่านแสงสีเงินที่เดิมทีสั่นไหวเกิดคลื่นแสงสีทองสายแล้วสายเล่าแล้วมั่นคงขึ้นเล็กน้อย

นอกกำแพงเมืองฝั่งเหนือของป้อมปราการ เมื่อศิษย์ประจำป้อมระดับล่างที่ต่อสู้อย่างยากลำบากอยู่เห็นพวกหลิ่วหมิงสามสิบหกคนเหาะลงมาก็กำลังใจฮึกเหิม ส่วนทหารผีหลายพันที่บุกประชิดกำแพงเมืองกลับร้องคำราม ปราณวิญญาณรอบร่างของพวกมันก่อตัวเป็นหอกตะขอสีเทาเล่มแล้วเล่มเล่าปาพรวดเข้าใส่พวกหลิ่วหมิงมืดฟ้ามัวดิน