ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1145

หลิ่วหมิงดวงตาวาววับ ร่างกายพร่าเลือนวูบหนึ่ง อึดใจต่อมาก็ปรากฏตัวกลางอากาศเหนือหัวตะขาบเปลือกสีเลือด

ร่างกายเปล่งแสงสีเงินสว่างจ้า เกล็ดสีเงินชั้นหนึ่งงอกหุ้มกำปั้นข้างขวาดุจถุงมือ เขาตวาดเบาๆ คำหนึ่ง กำปั้นก็ลากเส้นโค้งสีเงินเส้นหนึ่งกลางอากาศแล้วร่วงลงบนเกราะป้องกันบนหัวตะขาบเปลือกสีเลือด

พลังเวททั่วร่างของเขาถ่ายเทเข้าไปในหมัดอย่างบ้าคลั่ง แสงสว่างแสบตาระเบิดออกมาจากกำปั้น

เปรี๊ยะ!

รังไหมสีเลือดปริแตกเป็นเส้นๆ พร้อมเสียงดังสนั่นก่อนจะแตกกระจาย เผยให้เห็นดวงตาสองข้างที่ทอประกายสีเลือดจับจ้องหลิ่วหมิงเขม็ง

กี๊ซ!

แมลงเปลือกสีเลือดร้องคำราม ขาคู่หน้าอันมหึมาสองข้างเลือนหาย จากนั้นปลายคมของขาคู่หน้าพลันหลุดจากร่างวาดเป็นเส้นสีดำสองสายกลางอากาศฟันเข้าใส่ร่างของหลิ่วหมิง

หลิ่วหมิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขารีบบังคับร่างกายให้หายวับถอยหลัง

“ฉึบ” เส้นสีดำเส้นหนึ่งเฉียดผ่านแผ่นหลังของหลิ่วหมิง รอยเลือดสีแดงก่ำปรากฏบนแผ่นหลังของหลิ่วหมิง เลือดสดพุ่งกระฉูด แต่สุดท้ายก็หลบพ้นการโจมตีที่ตะขาบเปลือกสีเลือดวางแผนมาได้

ชั่วพริบตาที่ตะขาบเปลือกสีเลือดตวัดขาแหลมคมนั่นเอง แสงสีน้ำเงินก็ส่องสว่าง เชอฮ่วนพุ่งพรวดลงไป กีบเท้าวัวขนาดยักษ์กึ่งร่างจริงกึ่งร่างเงากระทืบบนหัวของตะขาบเปลือกสีเลือดอย่างหนักหน่วง

เปลือกสีเลือดบนหัวตะขาบส่งเสียงปริร้าว ร่างกายสะท้านเฮือก ปากพ่นโลหิตสีเทากองหนึ่งออกมา

เงาดำพุ่งวูบหนึ่ง หลิ่วหมิงพลันปรากฏตัวข้างกายตะขาบเปลือกสีเลือดดุจภูตพรายอีกครั้ง กำปั้นสีเงินส่องสว่างวาดเป็นเส้นโค้งมหึมาเส้นหนึ่ง มิติคุกมืดราวกับถูกแสงอาบไล้จนสว่างไสว

ท่ามกลางเสียงมังกรกู่ร้องพยัคฆ์คำรามทุ้มต่ำ แสงหมัดสีเงินร่วงลงบนหัวของตะขาบสีเลือดอย่างรุนแรง

เสียงปริแตกดังกังวานยิ่งกว่าเมื่อครู่ กะโหลกของตะขาบเปลือกสีเลือดถูกหนึ่งหมัดต่อยทะลุเป็นรูขนาดใหญ่

ร่างกายมหึมาของตะขาบเปลือกสีเลือดสั่นสะท้าน โลหิตสีเขียวพุ่งกระเซ็นกลางอากาศ

เชอฮ่วนคำรามแผ่วเบาครั้งหนึ่ง ร่างกายพลันเปล่งแสงสีน้ำเงินสว่าง พุ่งวูบเดียวกลายเป็นดาบยักษ์สีน้ำเงินเล่มหนึ่งฟันบนลำคอของตะขาบเปลือกสีเลือด

ฉับ!

คอของตะขาบเปลือกสีเลือดถูกฟันเรียบกริบ หัวขนาดใหญ่โตปลิดปลิว เลือดสีเทาพุ่งกระฉูดดุจน้ำพุ ร่างกายยาวเฟื้อยร่วงกระแทกเบื้องล่างอย่างหนักหน่วง

“ปัง” น้ำในแม่น้ำและเศษหินเบื้องล่างกระเด็นไปทั่ว

“ในที่สุดก็สังหารสัตว์ร้ายตัวนี้ลงได้แล้ว!”

หลิ่วหมิงถอนหายใจยาวเฮือกหนึ่ง แม้สีหน้าจะซีดอยู่บ้าง แต่บาดแผลบนแผ่นหลังประสานสนิทท่ามกลางปราณสีดำที่รายล้อมอย่างว่องไว

ครั้งนี้เรียกได้ว่าเขาใช้ทุกกลเม็ดที่มี ทั้งยันต์ลึกลับพลังผ้าเหลือง ภาพสัญลักษณ์เชอฮ่วน มุกบรรพตธาราสิบสองเม็ด มิติคุกมืด ทุ่มทุกอย่างออกมาทั้งหมด กว่าจะสังหารเผ่าหนอนผีเสื้อเปลือกสีเลือดระดับดาราพยากรณ์ตัวนี้ได้

น่าสงสารที่มันยังไม่ทันได้ใช้พลังของตนออกมาสักเท่าใดก็ถูกหลิ่วหมิงสังหารตายเช่นนี้

ศึกนี้แม้กินเวลาไม่นาน ทว่าหลิ่วหมิงเสียพลังเวทไปมากมายยิ่งนัก หากแมลงเปลือกสีเลือดทนผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ หลิ่วคงต้องขบคิดเรื่องหนีเอาชีวิตรอดต่อแล้ว

หลิ่วหมิงโบกมือส่งเคล็ดวิชาหลายสายออกไป มิติคุกมืดสลายเสียงดังกึกก้อง ราชาผีแม่น้ำมืดสิบสองตนกลายเป็นมุกบรรพตธาราอีกครั้งก่อนจะเหาะวนจมหายเข้าไปในร่างกายของเขา

ตอนนี้เองด้านในหัวของแมลงเปลือกสีเลือดฉับพลันมีแสงสีเลือดเส้นหนึ่งพุ่งเร็วจี๋มุ่งไปไกลอย่างว่องไวยิ่งนัก

ทว่าแสงสีเลือดเพิ่งลอยออกไปได้ไม่ไกล แสงเรืองรองสีน้ำเงินสายหนึ่งก็พุ่งพรวดเข้ามาล้อมแสงสีเลือดเอาไว้ ฝีมือของเชอฮ่วนพ่นออกมานั่นเอง

ทันทีที่แสงสีเลือดสัมผัสถูกแสงสีน้ำเงินที่เชอฮ่วนปล่อยออกมา ทันใดนั้นมันก็เผยร่างจริง มันคือแมลงขนาดเล็กลำตัวยาวเรียวที่มีขาเหมือนหนวดแปดเส้นตัวหนึ่ง

แมลงแปดขาดิ้นรนอยู่ในวงล้อมของแสงสีน้ำเงิน แสงสีเลือดรอบร่างถูกกลืนกินอย่างรวดเร็ว มันส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หลิ่วหมิงหัวเราะหยัน เขาเตรียมป้องกันเรื่องนี้เอาไว้ก่อนแล้ว ระดับดาราพยากรณ์แตกต่างจากระดับแก่นแท้ พลังของดวงวิญญาณแข็งแกร่งอย่างที่สุด แม้ละทิ้งกายเนื้อก็ยังมีพลังมหัศจรรย์ไม่น้อย ครั้งก่อนที่แมลงตัวนี้หนีรอดออกมาจากแดนลึกลับประตูสวรรค์ แปดส่วนก็คงเป็นเพราะสาเหตุประการนี้

ท่ามกลางแสงสีน้ำเงิน ร่างกายของแมลงแปดขาหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว ใกล้จะวิญญาณดับสลายเต็มทน

หลิ่วหมิงยกมือขวาขึ้นกวัก ส่งไอหมอกสีดำกลุ่มหนึ่งเข้าไปลากแมลงแปดขาออกมาจากแสงสีน้ำเงินแล้วกักไว้กลางฝ่ามือ

“สหาย โปรดไว้ชีวิตด้วย ข้าเคยเป็นผู้พิทักษ์ท่านหมิงหมู่ พลังระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์ รู้วิชาลับของพวกเจ้านับไม่ถ้วน ขอเพียงไว้ชีวิตข้า ข้ายินดีมอบทั้งหมดให้แก่สหาย…” แมลงแปดขาส่งเสียงแหลมเล็กเอ่ยภาษามนุษย์วิงวอน

หลิ่วหมิงสีหน้าเรียบเฉย คล้ายไม่ได้ยินสิ่งใดทั้งสิ้น ห้านิ้วมีแสงสีดำเจิดจ้าผุดออกมาล้อมแมลงแปดขาเอาไว้ เสียงฟู่ประหลาดดังขึ้นพักหนึ่ง

วงแหวนแสงที่เหมือนหมอกสลัวกลุ่มหนึ่งลอยจากมือของหลิ่วหมิงแล้วแทรกเข้าไปในตัวแมลงแปดขาอย่างเชื่องช้า เขากำลังใช้วิชาลับค้นวิญญาณนั่นเอง