ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 179

ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ – ตอนที่ 179 อ๋องผู้ทรงธรรม
ตอนที่ 179 อ๋องผู้ทรงธรรม
โดย
Ink Stone_Fantasy
“เย็นขนาดนี้แล้ว ทำไมเถ้าแก่เฉียนถึงมาอยู่นี่ได้ หรือว่ามีเรื่องด่วนอันใด?” พอหลิ่วหมิงเห็นคนที่อยู่ในห้องก็กล่าวออกมาด้วยความแปลกใจทันที

คนผู้นี้ก็คือเฉียนเชาเจ้าของจวนเฉียนนั่นเอง

“คุณชายเฉียน ที่ข้ามาถึงที่นี่ความจริงต้องการมาบอกข่าวแก่ท่าน หญ้าน้ำแข็งเงินที่คุณชายต้องการ คนของข้าซื้อจากร้านค้าอื่นมาได้ต้นหนึ่ง แต่ต้องขอให้คุณชายตรวจสอบดูก่อนว่าใช้ได้หรือไม่?” เฉียนเชาลุกขึ้นแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เป็นเรื่องจริงหรือ! ขอข้าดูหน่อยเถอะ!” หลิ่วหมิงได้ยินก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

เฉียนเชานำกล่องไม้ออกมาจากแขนเสื้อแล้วยื่นให้หลิ่วหมิงด้วยรอยยิ้ม

หลิ่วหมิงรับกล่องไม้มาเปิดออก เผยให้เห็นถึงหญ้าสีเงินจางๆ ที่มีใบสามใบต้นหนึ่ง ซึ่งมันแผ่ไอเย็นสะท้านออกมาเล็กน้อย

หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ แววตาเคร่งขรึมก็เปล่งประกายออกมา มือเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดร็วก่อนที่จะหยิบเข็มเงินยาวหลายชุ่นออกมา

มือข้างหนึ่งประคองกล่องไม้ อีกข้างก็คีบเข็มเงินไว้แน่น จากนั้นก็แทงลงไปบนใบไม้…

เสียงดัง “ซี๊ดๆ!”

พริบตาที่เข็มเงินแทงลงบนใบไม้สีเงินนั้น ความรู้สึกเย็นสะท้านก็แผ่ผ่านเข็มเงิน และพุ่งตรงมายังนิ้วหลิ่วหมิง

นิ้วมือหลิ่วหมิงเคลื่อนไหวอย่างพร่ามัว เพื่อดึงเข็มเงินออกมา จากนั้นเขาก็มองไปที่เข็มเงิน

เข็มเงินครึ่งหนึ่งถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็งบางๆ

“ไม่ผิด! สิ่งนี้คือหญ้าน้ำแข็งเงินที่มีอายุอย่างน้อยห้าสิบปี มันเพียงพอที่จะนำมารักษาอาการป่วยของหลานสาวข้าแล้ว ครั้งนี้คงลำบากเถ้าแก่เฉียนแล้ว ข้าน้อยขอรับไว้อย่างไม่เกรงใจล่ะนะ!” พอหลิ่วหมิงเห็นสภาพการณ์บนเข็มเงินอย่างชัดเจนแล้ว ก็กล่าวออกมาด้วยความโล่งใจ ขณะเดียวกันเข็มเงินบนมือก็หายไปอย่างรวดเร็ว

“เฮ่อๆ! ขอเพียงแค่หญ้าน้ำแข็งเย็นต้นนี้ใช้ได้ผลก็พอแล้ว ของสิ่งนี้เดิมทีฮูหยินข้าได้รับปากหาให้ เพื่อเป็นการตอบแทนที่ท่านได้ช่วยชีวิตไว้ ตอนนี้ข้าเพิ่งจะหามาได้ ควรเป็นข้าที่ต้องกล่าวขอโทษจึงจะถูก” เฉียนเชากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เถ้าแก่เฉียนเกรงใจเกินไปแล้ว ตอนนั้นข้าสะดวกมือช่วยเท่านั้น” หลิ่วหมิงกล่าวอย่างถ่อมตัว จากนั้นก็ปิดฝากล่องแล้วนำหญ้าน้ำแข็งเงินนี้ไปเก็บอย่างระมัดระวัง

“ความจริงที่ข้ามาในครั้งนี้ยังมีเรื่องอื่นอีก แต่ไม่รู้ว่าควรจะพูดดีหรือไม่?” เฉียนเชาเห็นหลิ่วหมิงรับกล่องไม้ไว้แล้ว ก็ทำให้เขายิ้มกว้างมากกว่าเดิม

“หืม! เถ้าแก่เฉียนมีอะไรก็พูดมาเถอะ!” หลิ่วหมิงได้ยินก็คิดวกไปมาอย่างรวดเร็ว แล้วกล่าวด้วยสีหน้าปกติ

“ข้าได้ยินฮูหยินบอกว่าคุณชายเฉียนพอจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเรือนร้อยวิญญาณมาบ้าง ไม่ทราบว่าคุณชายมีความคิดเห็นว่าอย่างไร?” เฉียนเชากล่าวด้วยท่าทีจริงจัง

“ความหมายของเถ้าแก่เฉียนคือ…” หลิ่วหมิงหรี่ตาถามกลับไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา