ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 255

ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ – ตอนที่ 255 ชายแดน
ตอนที่ 255 ชายแดน
โดย
Ink Stone_Fantasy
ไหมแวววาวเหล่านี้คือไอปีศาจบริสุทธิ์พลังหยินแห้งที่เขาได้มาจากสมบัติของราชวงศ์ก่อน

แสงสีน้ำเงินเปล่งประกายออกจากร่าง พอเขาสะบัดแขน ผลึกไหมแวววาวก็ม้วนตัวเข้าร่างแมงป่องกระดูกขาวในพริบตา

ในขณะเดียวกัน หลิ่วหมิงก็ส่งพลังจิตสั่งให้แมงป่องกระดูกขาวดูดเอาไอปีศาจบริสุทธิ์นี้เข้าไป

ด้วยความล่อตาล่อใจประกอบกับคำสั่งของหลิ่วหมิง ในที่สุดแมงป่องกระดูกขาวก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ในที่สุดมันก็อ้าปากกว้างดูดเอาไอดำเข้ามา ผลึกไหมสีเงินที่อยู่บริเวณนั้นพุ่งเข้าปากมันทันที

ขณะเดียวกันเปลวไฟสีม่วง ก็คุโชนออกมาปกคลุมร่างแมงป่องกระดูกขาวไว้

ปราณหยินรอบด้าน ต่างก็พุ่งเข้าหาร่างแมงป่องกระดูกขาวราวกับถูกอะไรบางอย่างกระตุ้น

หลายวันมานี้แมงป่องกระดูกขาวมีท่าทีแปลกประหลาด บวกกับการกลืนกินไอปีศาจบริสุทธิ์พลังหยินแห้ง ทำให้มันเข้าถึงระดับปราณแกร่ง และเริ่มทะลวงระดับของเหลวอย่างเต็มรูปแบบได้ทันที

เมื่อหลิ่วหมิงรับรู้ถึงพลังฟ้าดินที่เคลื่อนไหวอยู่รอบด้าน ก็ค่อยๆ แสดงสีหน้าดีใจออกมา เขาหยิบขวดเล็กๆ ออกมาสองขวด และโยนใส่ไอหมอกสีดำ จากนั้นถึงใช้พลังจิตสั่งแมงป่องกระดูกขาว และหยิบธงค่ายกลออกมาวาง เพื่อปิดกั้นพื้นที่บริเวณนี้ไว้ จากนั้นก็พุ่งตัวขึ้นด้านบนท่ามกลางแสงสีเหลืองที่เปล่งประกายบนร่าง

หลิ่วหมิงขี่เมฆลอยอยู่บนอากาศ และใช้พลังจิตอันแข็งแกร่งตรวจสอบทุกสิ่งที่อยู่ใต้ดินตลอดเวลา

เวลาค่อยๆ ผ่านไป เขาอยู่ที่นี่หนึ่งวันหนึ่งคืนเต็มๆ

เช้าวันที่สอง แสงอาทิตย์ก็ส่องประกายจากยอดเขาที่อยู่ไกลๆ หลังจากหลิ่วหมิงไม่พบเห็นความผิดปกติใดๆ ใต้พื้นดิน ก็ตัดสินใจจากไปในที่สุด

แต่พอเขากวาดสายตามองไปที่บึง ก็ยังรู้สึกไม่วางใจเล็กน้อย

อย่างที่รู้ว่า ปีศาจอย่างแมงป่องกระดูกขาวที่เข้าสู่ระดับของเหลวนั้น มันสามารถช่วยเขาได้เป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้เขาต้องรีบไปชายแดน จึงไม่อาจอยู่ที่นี่หลายเดือนเพื่อเฝ้าดูมันโดยเฉพาะ และการเข้าระดับของแมงป่องกระดูกขาวย่อมต้องหลีกเลี่ยงพลังรบกวนจากภายนอก แม้ที่นี่จะเปล่าเปลี่ยว แต่ใครจะรู้ล่ะว่า จะมีคนหรืออสูรบุกรุกเข้ามาหรือไม่ หากทำลายโอกาสการเข้าระดับของแมงป่องกระดูกขาวไป เกรงว่าเขาคงแทบอยากฆ่าตัวตายไปด้วย

หลิ่วหมิงคิดเช่นนี้อยู่ในใจ หลังจากกัดฟันแล้วก็ตบถุงหนังอีกใบ

“ฟู่!” พอมีเสียงดังออกมา ไอสีดำก็ม้วนตัวออกจากถุงหนัง หลังจากนั้นศีรษะชายผู้หนึ่งก็ปรากฏออกมา

มันคือหัวบินนั่นเอง

เฝ้าอยู่ที่นี่ จนกว่ามันจะเข้าระดับได้สำเร็จ!” หลิ่วหมิงตะคอกเสียงต่ำออกไป

หัวบินหัวเราะแปลกๆ ไม่กี่ทีแล้วก็บินไปยังต้นไม้ใหญ่บริเวณนั้น จากนั้นก็พร่ามัวหายเข้าไปในต้นไม้

หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ ก็รู้สึกโล่งใจไปเปราะหนึ่ง เขาโยนของสิ่งหนึ่งออกไป ซึ่งมันก็คือลูกกลมๆ สีเขียวหนึ่งลูก

พอเขาทำท่ามือแล้วชี้ไปที่มัน ก็เกิดเสียงดัง “ครอกแคร่ก!” ก่อนที่จะกลายเป็นเรือเหาะยาวหลายจั้ง

มันคือเรือกลเหาะที่เขาได้มาจากงานประมูลในเสวียนจิงในครั้งนั้น

หลิ่วหมิงค่อยๆ เหยียบเท้าข้างหนึ่งลงบนเรือเหาะ จากนั้นมันก็กลายเป็นกลุ่มแสงสีเขียวก่อนที่จะทะยานออกไป

ถ้าหัวบินอยู่ข้างกายเขาย่อมมีผู้ช่วยเพิ่มขึ้นมาคนหนึ่ง แต่จากระดับของเขาในตอนนี้ ช่วยบินไม่อาจช่วยอะไรเขาได้มากนัก ด้วยเหตุนี้ไม่สู้ให้มันอยู่ปกป้องแมงป่องกระดูกขาวให้เข้าสู่ระดับอย่างปลอดภัยจะดีกว่า

แม้เขาจะไม่รู้ว่า ครั้งนี้แมงป่องกระดูกขาวมีโอกาสสำเร็จมากน้อยแค่ไหน แต่ดูจากที่มันกลืนกินเกล็ดกับหนังมังแดงมากมายเช่นนี้ คิดว่าคงเป็นเรื่องที่คุ้มค่าแก่การรอคอย

ในขณะที่เขาค่อยๆ นั่งเรือเหาะออกไปตรงขอบฟ้า บึงแห่งนี้ก็ฟืนฟูกลับสภาพเดิม ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน

……

ผ่านไปอีกหนึ่งวัน หลิ่วหมิงก็ตามทันฝูงเรือเหาะของนิกายปีศาจในที่สุด หลังจากเคลื่อนไหวไม่กี่ที ก็มาปรากฏตัวอยู่เหนือเรือเหาะลำที่เขาจากมา

จากนั้นเขาก็เก็บเรือกลเหาะ และค่อยๆ ลอยลงบนเรือเหาะกระดูก ก่อนที่จะเดินเข้าห้อง โดยไม่สนใจสายตาประหลาดใจของศิษย์คนอื่นๆ

ห้องบนเรืออีกห้องหนึ่ง ประมุขนิกายปีศาจกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ ทันใดนั้นมีเสียง “หวึ่งๆ!” ดังออกมา

เขารีบหยิบแผ่นค่ายกลอันเดิมออกมาด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป พอเห็นอักขระใหม่ที่ปรากฏบนนั้น ก็หลับตาเข้าฌานต่อ

……

หนึ่งเดือนต่อมา ในเทือกเขาขนาดใหญ่ที่ทอดยาวหลายแสนลี้ เมื่อฝูงเรือเหาะ เหาะผ่านยอดเขายักษ์ที่สูงหลายพันจั้ง ก็พลันมีแสงสว่างตรงหน้า ด้านหน้าเป็นพื้นที่ลุ่มต่ำเปล่าเปลี่ยวกว้างสุดลูกหูลูกตา

และสถานที่ที่อยู่ห่างจากพวกเขาไปไม่ไกล ป้อมปราการกำแพงเมืองขนาดใหญ่ที่ดูสูงร้อยจั้งตั้งอยู่ที่นั่น

แม้ว่ากำแพงเมืองจะครอบคลุมขนาดพื้นที่แค่สิบกว่าลี้ แต่ตัวกำแพงสร้างจากอิฐสีเงินไม่ทราบชื่อ เมื่อมองไปไกลๆ จะเห็นคูเมืองเปล่งประกายระยิบระยับ ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของกำแพงเมืองขนาดใหญ่