ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 535
ตอนที่ 535 นายหน้า
โดย
Ink Stone_Fantasy
ท่ามกลางข่าวการปรากฏตัวของโอสถผลึกเย็น ทำให้ในตลาดเกิดความวุ่นวายขึ้นมา คลื่นใต้น้ำแอบเคลื่อนไหวอยู่ไม่หยุด
แต่ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มอิทธิพลใดก็ตาม ในขณะที่ยังหาที่มาที่ชัดเจนของผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถท่านนี้ไม่ได้ ต่างก็กำชับศิษย์ว่าอย่าได้ล่วงเกินผู้ที่จะมาขายโอสถโดยเด็ดขาด
ผู้ที่มีความสามารถล้วนมีนิสัยแปลกๆ หากทำให้ผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถท่านนี้ไม่พอใจล่ะก็ อาจจะแย่จนถึงขีดสุดก็ได้
หอร้อยหลอมเป็นกลุ่มอิทธิพลของนิกายยอดบริสุทธิ์ ย่อมได้รับข่าวนี้อย่างรวดเร็วเช่นกัน
วันนี้ที่ชั้นสามของหอร้อยหลอม เถ้าแก่เย่ยืนอยู่ตรงหน้าหลิ่วหมิงด้วยสีหน้านอบน้อม และกำลังรายงานอะไรบางอย่างอยู่
“ท่านทูตหลิ่วรู้ไหมว่ามีเรื่องโอสถผลึกเย็นโผล่ในตลาดเป็นจำนวนมาก และยังมีผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถท่านหนึ่งมาที่นี่ ทั้งยังปิดซ่อนที่อยู่ไว้…”
“อันนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน หลายวันนี้ข้ากักตัวฝึกฝนมาโดยตลอด ในตลาดเกิดเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ?” หลิ่วหมิงเลิกคิ้วกล่าวราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สีหน้าดูสนใจเป็นอย่างมาก
“เรื่องนี้ถูกเล่าลือกันในตลาดอย่างโกลาหล ว่ากันว่าโอสถที่ปล่อยออกมามีหลายร้อยเม็ด ร้านค้าจำนวนมากต่างก็สืบที่มาของโอสถเหล่านี้อยู่” เห็นได้ชัดว่าเถ้าแก่เย่รู้สึกสนใจในเรื่องนี่มาก
“ตามที่ข้าทราบมา โอสถผลึกเย็นเป็นโอสถที่ปรุงได้ยากยิ่ง เหตุใดถึงปรากฏออกมาจำนวนมากเช่นนี้ได้ หรือว่าจะมีคนปรุงโอสถนี้ได้เป็นจำนวนมาก?” หลิ่วหมิงลูบคางแล้วกล่าวออกมา
“คนส่วนมากต่างก็คิดเช่นนี้ ดูท่าผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถคงจะมาตลาดฉางหยางจริงๆ” เถ้าแก่เย่ยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวออกมา
“เถ้าแก่เย่ก็สนใจคนผู้นี้ด้วยหรือ?” หลิ่วหมิงจิบชาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“คนผู้นี้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถหายาก หากดึงเข้านิกายได้ พวกเราก็นับว่าได้สร้างผลงานใหญ่ไปด้วย” เถ้าแก่เย่กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
“ดี! ถ้าอย่างนั้นเรื่องนี้มอบให้เถ้าแก่เย่เป็นคนจัดการก็แล้วกัน” หลิ่วหมิงกล่าวอย่างสงบ
“รับทราบ! ข้าน้อยจะตามหาผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถผู้นั้นอย่างสุดความสามารถ” เถ้าแก่เย่ได้ยินเช่นนี้ ก็ตอบกลับด้วยสีหน้าดีใจ
หากเขาหาคนผู้นี้เจอจริงๆ ผลงานนี้จะต้องเป็นผลงานชิ้นใหญ่อย่างแน่นอน
จากนั้นผู้อาวุโสก็เปลี่ยนหัวข้อมาพูดถึงเรื่องอื่นๆ ในตลาด
ชั่วเวลาหนึ่งถ้วยชาต่อมา เถ้าแก่เย่ก็ลุกขึ้นและขอตัวลา
หลิ่วหมิงเองก็วางถ้วยกระเบื้องเคลือบลายครามลง มุมปากเผยรอยยิ้มอันขมขื่นออกมา
แม้ทั้งสองครั้งที่เขาออกไปขายโอสถ จะระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก แต่ในที่สุดก็หนีไม่พ้นสายตาของผู้ที่สนใจไปได้
ภายใต้สถานการณ์ที่กลุ่มอิทธิพลจำนวนมากตามหาเขาเช่นนี้ หากจะออกไปซื้อวัตถุดิบก็ดูจะเสี่ยงไปหน่อย
เรื่องโอสถจึงได้แต่รอให้ข่าวนี้จางไปก่อน
เวลาต่อมา หลิ่วหมิงกักตัวฝึกฝนทุกวัน และใช้โอสถผลึกเย็นอย่างฟุ่มเฟือยในทุกๆ สองสามวัน จากนั้นก็ค่อยกลั่นเอาพลังของมัน
ในขณะที่พลังเวทเพิ่มขึ้นอย่างมั่นคง เขาก็วางแผนตามหาโลหิตบริสุทธิ์ของตะพาบน้ำจิตวิญญาณ กับยกระดับต้นแบบอาวุธเวทของโล่เก้ากระโหลก เรื่องใหญ่ทั้งสองนี้ล้วนเกี่ยวพันถึงแผนการฝึกฝนในภายหน้า
ตะพาบน้ำจิตวิญญาณหมื่นปีที่ช่วยเสริมพลังชีวิตนี้ เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง คงได้แต่อาศัยโชคแล้ว และวัสดุที่จำเป็นต้องใช้ในการปรับแต่งโล่เก้ากระโหลกขั้นสุดท้าย ส่วนมากหลิ่วหมิงหามาได้หมดแล้ว ตอนนี้ขาดแค่วัสดุเสริมสามอย่าง
น้ำหยินโสมม ผลึกปีศาจอีกา และผงวิญญาณบริสุทธิ์
วัสดุทั้งสามหาได้ยากนัก น้ำหยินโสมมกับผลึกปีศาจอีกาเป็นวัสดุธาตุหยินที่พบเจอได้น้อย และผงวิญญาณบริสุทธิ์ยิ่งเป็นวัสดุจิตวิญญาณที่พบเจอได้น้อยยิ่งกว่า
หลิ่วหมิงนำหินจิตวิญญาณหนึ่งล้านกว่าก้อนที่ได้มาจากการขายโอสถผลึกเย็น ไปหาวัสดุเหล่านี้ในตลาดฉางหยางเมื่อว่างจากการฝึกฝน ดีที่ว่าหลายวันก่อนเขาได้เดินตลาดไปรอบหนึ่งแล้ว ตอนนี้จึงไม่ถึงกับหาอย่างไร้จุดหมาย
……
ในตรอกตรงมุมตะวันออกเฉียงใต้ของตลาดฉางหยาง ทั้งสองข้างทางมีร้านค้าขนาดต่างๆ และในนั้นก็มีของขายครบครัน
ภายในร้านขายวัสดุหลอมอาวุธแห่งหนึ่ง หลังจากหลิ่วหมิงกับเถ้าแก่เสื้อเหลืองเจรจากันเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินออกมาด้วยสีหน้าอับจนหนทาง
หลายวันมานี้ เขาเดินไปหลายร้านแล้ว
สิ่งที่ให้เขารู้สึกท้อแท้ใจก็คือ ไม่เพียงแต่จะไม่ได้เบาะแสของตะพาบน้ำหมื่นปีเท่านั้น แม้แต่วัสดุเสริมทั้งสามอย่างก็หาไม่เจอเลย
ด้วยสถานะของเขา หากไหว้วานให้หอร้อยหลอมออกหน้าล่ะก็ จะรวดเร็วมากนัก แต่หากทำเช่นนี้ อาจจะดึงดูดความสนใจของคนจำนวนหนึ่ง พอถึงตอนนั้นก็จะเกิดปัญหาขึ้นมาอีก
ขณะที่หลิ่วหมิงกำลังหมุนตัวเดินไปยังร้านค้าวัสดุอีกแห่งนั้น พลันมีน้ำเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลัง
“สหายผู้นี้ โปรดหยุดก่อน”
พอหลิ่วหมิงชะงักฝีเท้าหมุนตัวกลับมา ก็เห็นชายชุดเขียวอายุสามสิบกว่าปียืนอยู่ไม่ไกล และกำลังจ้องมองเขาด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ทราบว่าท่านคือใคร? เรียกข้าไว้มีเรื่องอันใดหรือ?” หลิ่วหมิงขมวดคิ้ว เขารู้สึกคุ้นตาคนตรงหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวออกมาอย่างเย็นชา
“ข้าหลูเหยียนผิง วันนี้เห็นสหายตามหาอะไรบางอย่างไปทั่ว ข้าใช้ชีวิตในตลาดมาหลายปี เชื่อว่าคุ้นเคยกับสถานแห่งนี้มากกว่าสหาย คงจะช่วยได้เล็กน้อย และก็เป็นการประหยัดเวลาของท่านด้วย” ชายชุดเขียวหัวเราะเฮ่อๆ! ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจท่าทีเย็นชาของหลิ่วหมิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา