ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 708
ตอนที่ 708 ยันต์จันทราฟ้าร้อง
โดย
Ink Stone_Fantasy
หลังจากเกิดเสียงดัง “อู้ๆ!” เงาดำสองเงาก็โจมตีเข้าใส่ปีศาจสายฟ้า
“หืม?” เลี่ยเทียนเจิ้นเห็นเช่นนี้ก็ไม่ขยับแขนขาแต่อย่างใด แสงสายฟ้าเปล่งประกายบนตัว จากนั้นแสงสีม่วงก็ม้วนตัวออกมา ทำให้เงาดำทั้งสองจนหยุดชะงักลง มันคือไม้เท้าแห้งเหี่ยวกับดาบสั้นสีดำเล่มหนึ่ง ดูจากแสงจิตวิญญาณที่เปล่งประกายแล้ว เห็นได้ชัดว่าล้วนเป็นต้นแบบอาวุธเวท
ในขณะนั้นเอง ต้นแบบอาวุธเวททั้งสองก็ระเบิดออกมาเป็นดอกเห็ดสีเหลืองกับสีดำสองกลุ่มที่สูงหลายสิบจั้ง ทำให้ก้อนหินจำนวนมากพังทลายลงมา
แม้ว่าเลี่ยเจิ้นเทียนจะมีพลังล้ำลึกจนไม่อาจคาดเดาได้ แต่ก็ทำได้แค่ปล่อยสายฟ้าป้องกันตัวออกมาต้านทานไว้
ในระหว่างเวลานี้ หลิ่วหมิงอาศัยเวลาเพียงพริบตาเดียวกระตุ้นปีกสีเงินบนหลังออกมา จากนั้นร่างของเขาก็กลายเป็นแสงสีทองบินออกจากปากถ้ำ และพุ่งออกไปไกลๆ
หลังจากนั้น ยอดเขาทั้งลูกก็พลังทลายลงมาทันที
แต่ทว่าผ่านไปแค่สามอึดใจ แสงสายฟ้าสีม่วงลำหนึ่งก็พุ่งออกจากในนั้น พอแสงดับลงก็เผยให้เห็นร่างของปีศาจสายฟ้า
แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่บนตัวก็มีสภาพกระเซอะกระเซิงเป็นอย่างมาก สีหน้าดำราวกับเหล็ก พอแหงนหน้าส่งเสียงคำรามด้วยความโมโห แสงโลหิตก็เปล่งประกายบนตัว อักขระสีเลือดปรากฏบนหน้าผาก จากนั้นก็ม้วนร่างของเขาพุ่งตามออกไปในพริบตา
……
ครึ่งวันต่อมา เหนือเทือกเขาที่ทอดยาวติดต่อกันแห่งหนึ่ง แสงกระบี่สีทองที่ยาวสิบกว่าจั้งพุ่งเข้ามาจากที่ไกลๆ ราวกับฝนดาวตก
ท่ามกลางแสงสีทอง จะเห็นว่ามีชายหนุ่มชุดคลุมสีเทากำลังกวาดสายตามองดูด้านหน้าด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก เขาก็คือหลิ่วหมิงที่หลบหนีมาตลอดทางจนมาถึงสถานที่แห่งนี้นั่นเอง
หลังจากผ่านศึกในครั้งก่อน ทำให้เขารู้จักพลังของปีศาจสายฟ้าชัดเจนขึ้น ด้วยเหตุนี้จึงไม่กล้าชักช้าเลยแม้แต่น้อย
“หืม?”
หลิ่วหมิงรู้สึกใจเต้นขึ้นมา เมื่อครู่จิตรับรู้ของเขาค้นพบว่ามีเสียงดังหวึ่งๆ อยู่ด้านหน้าไม่ไกล มันคือปีศาจผึ้งห้าแสงฝูงใหญ่นั่นเอง
หลังจากลังเลเล็กน้อยแล้ว หลิ่วหมิงก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย พอเขาเปลี่ยนท่าเคล็ดกระบี่ ก็เปลี่ยนทิศทางไปยังยอดเขาบางแห่งที่อยู่บริเวณนั้นทันที
ไม่นาน มีจุดแสงสองสามจุดเปล่งประกายบนยอดเขา และหายไปอย่างรวดเร็ว
พอแสงหลบหลีกสีม่วงตามมาถึง ก็หยุดชะงักกลางอากาศทันที พอแสงสีม่วงดับลง ร่างของปีศาจสายฟ้าก็ปรากฏออกมา
ตอนนี้เขากำลังหรี่ตาทั้งคู่จ้องมองยอดเขาด้านล่าง เมื่อครู่เขารู้สึกว่าหลิ่วหมิงหยุดลงในฉับพลัน ทั้งยังซ่อนตัวอยู่บริเวณนี้ แต่ว่ากลิ่นไอของเขาไม่แน่นอน คิดว่าคงจะแสดงวิธีซ่อนเร้นขั้นสูงอีกแล้ว
“เจ้ามนุษย์น้อย วิ่งไม่ไหวแล้วหรือ? ยอมรับความตายเสียโดยดีเถอะ ไม่แน่ข้าอาจจะใจดีให้ศพเจ้ามีสภาพสมบูรณ์ก็ได้” เลี่ยเจิ้นเทียนตะโกนออกมาราวกับเสียงฟ้าร้อง ขณะเดียวกัน พลังจิตมหาศาลก็กวาดดูบริเวณนั้นว่าตรงไหนมีเงาของมนุษย์อยู่บ้าง
“ฮึ! เจ้ามนุษย์น้อยขี้ขลาด!” ปีศาจสายฟ้าทำเสียงฮึดฮัด ทันใดนั้นก็เลิกคิ้วแล้วมองไปยังมุมบางแห่งตรงด้านล่าง
เมื่อครู่ดูเหมือนเขาจะเหลือบเห็นแสงสีทองอันคุ้นเคยเปล่งประกายผ่านก้อนหินยักษ์บนยอดเขาด้านล่างอย่างรวดเร็ว
ด้วยระดับการฝึกฝนของเลี่ยเจิ้นเทียน ย่อมไม่ยอมให้เบาะแสนี้หลุดรอดไปอย่างแน่นอน หลังจากสูดหายใจเข้าไปหนึ่งทีแล้ว ก็หายวับมาปรากฏตัวเหนือก้อนหินยักษ์ และฟาดฝ่ามือลงไปอย่างไม่ลังเล จนทำให้ก้อนหินระเบิดออกมา
แต่ว่าก้อนหินด้านล่างล้วนว่างเปล่า!
แต่ขณะนั้นเอง แสงสีทองก็เปล่งประกายท่ามกลางเศษหินที่ระเบิดออกมา จากนั้นก็พุ่งเข้าหาปีศาจสายฟ้าอย่างรวดเร็ว
มียันต์สีเหลืองทองถูกห่อหุ้มอยู่ท่ามกลางแสงสีเหลือง มันคือยันต์จันทราฟ้าร้องที่อินจิ่วหลิงมอบให้หลิ่วหมิงใช้ป้องกันชีวิตนั่นเอง!
ยันต์สีเหลืองทองยังไม่ทันได้สัมผัสกับเลี่ยเจิ้นเทียน มันก็ระเบิดตัวกลางอากาศ จากนั้นก็กลายเป็นแสงสายฟ้าสีเทาขนาดเท่าล้อรถ และพวยพุ่งเข้าหาเลี่ยนเจิ้นเทียนด้วยอานุภาพดุดัน
ระยะห่างอันใกล้เช่นนี้ เลี่ยเจิ้นเทียนไม่อาจหลบหลีกได้ทัน จึงเลิกคิ้วขึ้นมาทันที และนำแขนทั้งสองมาไขว้กันด้านบนด้วยสีหน้าบึ้งตึง สายฟ้าสีม่วงสองกลุ่มปรากฏบนฝ่ามือ พอดึงลงทั้งสองด้าน สายฟ้าสีม่วงขนาดเท่าลำแขนหนึ่งเส้น ก็ปรากฏในระหว่างฝ่ามือทั้งสอง และต้านทานแสงสายฟ้าสีเทาไว้โดยตรง
ครู่ต่อมา สายฟ้าสีเทาปะทะลงมาราวกับฝนดาวตก!
“ตู๊มต๊าม!”
เกิดเสียงระเบิดดังสะเทือนเลือนลั่น เมฆสายฟ้าสีเทากับสีม่วงที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางสิบกว่าจั้งพุ่งออกมาจากอากาศ และม้วนร่างเลี่ยเจิ้นเทียนไว้ด้านใน จนแม้แต่ลมพายุก็ไม่อาจเล็ดลอดเข้าไปได้
เสียงระเบิดประสานเข้ากับแสงสายฟ้าเจิดจ้า ทำให้ทุกสิ่งที่อยู่บริเวณรอบๆ มืดสลัวไร้ซึ่งสีสัน
พอมองดูอย่างละเอียด สายฟ้าสีม่วงแต่ละเส้นที่ดูราวกับอสรพิษกำลังเปล่งประกายอยู่ท่ามกลางเมฆสายฟ้าสีเทา บริเวณที่สายฟ้าสีม่วงพุ่งผ่าน เมฆสายฟ้าสีเทาก็เบาบางลงและสลายไป
ผ่านไปแค่สองสามอึดใจ ภายใต้การพุ่งผ่านของสายฟ้าสีม่วง เมฆสายฟ้าสีเทาก็พังทลายลง เผยให้เห็นเลี่ยเจิ้นเทียนที่ยังยกแขนทั้งสองอยู่
ยันต์จันทราฟ้าร้องที่มีเทียบเท่ากับการโจมตีด้วยพลังทั้งหมดของระดับแก่นแท้ขั้นปลายนี้ สำหรับปีศาจสายฟ้าระดับดาราพยากรณ์ที่ฝึกฝนทางด้านสายฟ้าเป็นหลักแล้ว ย่อมไม่อาจทำอันตรายอะไรเขาได้ แต่ภายใต้การโจมตีระยะใกล้โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวนี้ กลับทำให้เขาหน้าตามอมแมมไปด้วยฝุ่น
จะเห็นว่าชุดคลุมสีม่วงของเขาถูกระเบิดจนกลายเป็นสีดำไปทั้งแถบ และมีกลิ่นไหม้โชยออกมาเล็กน้อย
เลี่ยเจิ้นเทียนทำเสียงฮึดฮัด พอวางแขนทั้งสองลง ก็กวาดสายตามองดูรอบด้านเพื่อหาร่องรอยของหลิ่วหมิง
แต่ครู่ต่อมา สีหน้าของเขากลับค่อยๆ เปลี่ยนไป และอดไม่ได้ที่จะยกแขนขึ้นมาดมเล็กน้อย ทันใดนั้น กลิ่นไออันหอมหวานก็พุ่งเข้าเตะจมูก
“นี่คือ…น้ำผึ้งราชินีผึ้งห้าแสง?” แม้เขาจะไม่สนใจว่าหลิ่วหมิงจะวางยาพิษหรือไม่ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดหลิ่วหมิงถึงซ่อนน้ำผึ้งราชินีผึ้งห้าแสงไว้ในยันต์จันทราฟ้าร้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา