ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 77
ตอนที่ 77 ปรุงโอสถ
โดย
Ink Stone_Fantasy
สำหรับหลิ่วหมิงในตอนนี้เป็นเพราะข้อจำกัดในเรื่องของระดับการฝึกฝนทำให้ไม่อาจสำแดงอานุภาพที่แท้จริงของสิบหกชั้นจำกัดในกระบี่สั้นเล่มนี้ออกมาได้ ตอนนี้สามารถกระตุ้นได้สามสี่ชั้นก็นับว่าไม่เลวแล้ว
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ก็ตาม ขอแค่ฝึกฝนกระบี่เล่มนี้ได้ก็สามารถปรับเปลี่ยนให้มันมีขนาดใหญ่เล็กได้ดังใจ ทั้งยังสามารถกระตุ้นชั้นจำกัดบนนั้นได้ ส่วนอานุภาพนั้นอาวุธอาญาสิทธิ์ทั้งหลายไม่อาจเทียบได้
หลิ่วหมิงเลิกคิดเรื่องนี้ พลันโยนกระบี่สั้นไปตรงหน้าแล้วมันก็ลอยอยู่บนอากาศ เขาทำท่ามือพร้อมกับร่ายคาถาไปด้วย เขาไอบริสุทธิ์พ่นใส่กระบี่สั้นอยู่ไม่หยุด และถูกมันซึมซับเข้าไปอย่างรวดเร็ว ทำให้มันยิ่งเปล่งแสงเย็นสะท้านน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเดิม
แต่การกระตุ้นกระบี่สั้นนี้ยากลำบากเกินความคาดหมายของหลิ่วหมิงไปมาก
ไม่รู้เป็นเพราะการฝึกฝนของเขาต่ำเกินไปสำหรับกระบี่สั้นเล่มนี้ หรือเป็นเพราะว่าการกระตุ้นอาวุธจิตวิญญาณล้วนไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่แล้ว
เขาฝึกกระตุ้นแค่ชั้นจำกัดที่หนึ่งก็ใช้เวลาไปเจ็ดวันแล้ว ชั้นที่สองก็ใช้เวลานานครึ่งเดือน ชั้นที่สามใช้เวลาไปสองเดือนเต็มๆ ถึงจะพอกระตุ้นได้บ้าง
สำหรับชั้นจำกัดที่สี่นั้น หลังจากกระตุ้นไปหลายวันแล้วไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เกิดขึ้น ถึงรู้ว่าตอนนี้เขาไม่สามารถกระตุ้นต่อได้ อย่างมากก็ต้องรอฝึกฝนถึงระดับศิษย์จิตวิญญาณขั้นปลายที่สมบูรณ์อย่างแท้จริง ถึงจะพอมีหวังบ้าง
และภายในระยะเวลาสามเดือนนี้ เจ้าฟองอากาศลึกลับนั่นก็ไม่ทีท่าว่าจะโผล่ออกมาเลย
มันเริ่มทำให้หลิ่วหมิงกลัวจนรู้สึกขนลุกเล็กน้อย แต่หลังจากที่เขาตัดสินใจแน่วแน่ก็เริ่มศึกษาหนังสือรวมวิธีปรุงโอสถพื้นฐานที่ซื้อมาจากตลาดเว่ยโจวเล่มนั้น
ในเมื่อเขาฝึกจนถึงระดับศิษย์จิตวิญญาณขั้นปลายแล้ว โอสถเพิ่มพลังเวทที่ใช้ย่อมแพงกว่าที่ใช้แต่เดิมมาก และยังหาได้ยากขึ้น ถ้ายังทานแต่โอสถระดับต่ำล่ะก็มันไม่เพียงพอที่จะผลักดันให้พลังเวทของเขาไปถึงระดับศิษย์จิตวิญญาณขั้นปลายที่สมบูรณ์แบบได้
ด้วยเหตุนี้เขาจึงมีเงื่อนไขในเรื่องระดับคุณภาพของโอสถแล้ว
ถ้าหากเขาเข้าสู่เขตแดนของอาจารย์จิตวิญญาณแล้ว เงื่อนไขของโอสถเพิ่มพลังเวทยิ่งมีมากกว่าเดิม บางแค่หินจิตวิญญาณคงไม่อาจซื้อโอสถที่พึงพอใจได้
ถ้าเป็นเช่นนี้ล่ะก็ หลิ่วหมิงย่อมหวังว่าตนเองจะสามารถเรียนรู้วิชาปรุงโอสถให้ได้โดยเร็ว
และหนังสือรวมวิธีปรุงโอสถเล่มนี้ดูเหมือนจะง่าย ซึ่งแนะนำความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับโอสถและวิธีทั่วไปในการปรุงโอสถเท่านั้น
ตามที่กล่าวไว้ในนั้น นักปรุงโอสถที่ดีที่สุดต้องเป็นผู้ที่ฝึกวิชาเกี่ยวกับธาตุไฟหรือธาตุไม้ แน่นอนว่าถ้าหากมีเปลวไฟจิตวิญญาณตามตำนานก็ยิ่งดี
และตอนเริ่มต้นลงมือเรียนวิชาปรุงโอสถใหม่ๆ นั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก หลักสำคัญของมันก็คือจำแนกวัตถุดิบของโอสถ แล้วนำไปผ่านขั้นตอนการใช้อุณหภูมิสูงทำให้มันเกาะตัวกันเป็นเม็ดโอสถ ขอแค่ไม่ใช่ผู้ทีโง่เขลาจนเกินไปก็สามารถเรียนรู้วิธีการคร่าวๆ ได้โดยง่าย
ปัญหาเพียงหนึ่งเดียวก็คือเรียนรู้วิธีการไม่เท่ากับการปรุงโอสถออกมาได้จริง
อย่างไรก็ตามโอสถแต่ละชนิดที่ปรุงออกมาได้ต่างก็ต้องผ่านตรวจสอบของผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถในเรื่องของการผสมวัตถุดิบ การควบคุมอุณหภูมิ และเวลาที่โอสถออกจากเตาเป็นต้น
ต่อให้มีความคลาดเคลื่อนแค่เพียงน้อยนิด ก็สามารถก่อให้เกิดความล้มเหลวในขั้นตอนการปรุงโอสถได้
และสิ่งเหล่านี้ส่วนมากไม่สามารถสอนให้รู้ด้วยคำพูดและการปฏิบัติให้ดูได้ ต้องอาศัยการฝึกฝนและปฏิบัติให้มากๆ จึงจะสามารถทำออกมาได้
ดังนั้นต่อให้จะเป็นผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถฝีมือสูงส่งสักเพียงใด ก็ใช่ว่าจะปรุงโอสถง่ายๆ ได้สำเร็จร้อยส่วน
สำหรับผู้ที่เพิ่งสัมผัสกับการปรุงโอสถครั้งแรกนั้น ต่อให้จะปรุงโอสถชนิดที่ง่ายที่สุด แต่โอกาสสำเร็จเป็นเม็ดโอสถก็ต่ำจนน่าเดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง
ความล้มเหลวในการปรุงโอรสกว่าร้อยครั้งนั้น เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้บ่อยสำหรับคนทั่วไป
สำหรับการปรุงโอสถระดับกลางจนถึงสูงนั้น เป็นเพราะสูตรโอสถที่ซับซ้อนจนทำให้วัตถุดิบที่ใช้ก็ยิ่งหายาก จนไม่สามารถทดลองปรุงโอสถได้ ส่วนมากอาศัยประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถมาปรุงเท่านั้น ทำให้ความต้องการต่อผู้เชี่ยวชาญการโอสถยิ่งสูงขึ้นไปอีก
และการเป็นผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถที่แท้จริงได้ จำเป็นต้องผ่านการฝึกฝนหลายครั้งและต้องมีทรัพยากรมหาศาลจึงจะมาถึงจุดนี้ได้
สิ่งนี้ทำให้ผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถในโลกของผู้ฝึกฝนมีน้อยมาก แม้กระทั่งกล่าวได้ว่ามีแค่นิกายใหญ่ๆ ที่มีอิทธิพลมากเท่านั้น ถึงจะฝึกฝนผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถระดับกลางถึงสูงได้
ผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถอันดับหนึ่งที่สังกัดสาขาพิษจิตวิญญาณผู้นั้น ก็เป็นแค่นักปรุงโอสถระดับกลางเท่านั้น แต่ตำแหน่งในนิกายเขาแตกต่างกับอาจารย์จิตวิญญาณผู้อื่นโดยสิ้นเชิง และไม่มีใครกล้าล่วงเกินเขา
หลิ่วหมิงอ่านหนังสือรวมวิธีปรุงโอสถพื้นฐานหมดไปทั้งเล่มแล้ว ก็เริ่มรู้สึกคันไม้คันมืออยากจะลองดู หลังจากที่ลังเลเล็กน้อยก็เลือกปรุงโอสถทิพย์ซึ่งเป็นโอสถที่ใช้บ่อยที่สุดจากสูตรโอสถที่เขียนไว้ในนั้น จากนั้นก็ศึกษาอย่างละเอียดไปหนึ่งรอบ แล้วหยิบชุดเครื่องมือปรุงโอสถกับวัตถุดิบจำนวนหนึ่งออกมาลองบดผสมแล้วปรุงดู
ห้าวันผ่านไป มีเสียง “เพล้ง!” ดังมาจากห้องฝึกฝน หม้อปรุงโอสถสีขาวตรงหน้าหลิ่วหมิงถูกเปลวไฟอันคุโชนเผาไหม้จนเกิดเป็นเขม่าสีดำ และยังมีกลิ่นไหม้จางๆ กระจายออกมาจากในนั้นด้วย
หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมา แต่ก็รีบหยุดการทำท่ามือแล้วเปลวไฟรอบหม้อปรุงโอสถก็ดับไป
เขาประสบความล้มเหลวในการปรุงโอสถไม่รู้กี่สิบครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถปรุงโอสถทิพย์ออกมาได้แม้แต่เม็ดเดียว
ถึงแม้ในตำราจะระบุไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นปกติสำหรับผู้ที่เพิ่งสัมผัสกับการปรุงโอสถใหม่ๆ
แต่หลิ่วหมิงยังคงรู้สึกถึงความพ่ายแพ้ในสถานการณ์เช่นนี้ จากเดิมที่รู้สึกฮึกเหิมกลายเป็นรู้สึกท้อถอยขึ้นมา
ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือวัตถุดิบเกี่ยวกับการปรุงโอสถที่ซื้อมาในก่อนหน้านั้นหมดไปเกือบจะครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก เขาจึงหยุดฝึกฝนการปรุงโอสถ แล้วต่อไปค่อยหาโอกาสหาคัมภีร์เกี่ยวกับการปรุงโอสถจากในนิกายมาอ่านดู หรืออาจไปขอคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถผู้นั้นก่อน แล้วค่อยมาพิจารณาเรื่องการปรุงโอสถอีกครั้ง
ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีโอสถใช้ หลิ่วหมิงทำได้แค่ใช้พรสวรรค์หนึ่งจิตสองพลังค่อยๆ ฝึกเคล็ดวิชากระดูกดำต่อไป
เวลาค่อยๆ ผ่านไป พริบตาเดียวก็ผ่านไปอีกสามเดือนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา