ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 950

“น่าสนใจ เป็นเผ่ามนุษย์คนหนึ่งแท้ๆ แต่วิธีการต่อสู้คล้ายมนุษย์ปีศาจ” จี๋อิ่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา แสงสีเลือดไหลวนทั่วร่างพักหนึ่ง เขาก็กลายเป็นเงาสีเลือดหลายสายพุ่งรวดเร็วออกมาอีกครั้ง

อีกด้านหนึ่งจินเทียนชื่อตกอยู่ท่ามกลางทะเลหมอกสีเหลือง เขามองรอบด้านด้วยสีหน้าถมึงทึง

เขาอาศัยวิชาพิเศษค่อยๆ คว้าความได้เปรียบระหว่างการต่อสู้กับชายฉกรรจ์ผู้มีหัวเป็นพยัคฆ์ แต่ใครจะรู้ว่าผู้ฝึกฝนเผ่าปีศาจพยัคฆ์เงินตนนี้จะปล่อยทะเลหมอกสีเหลืองประหลาดออกมาแล้วซ่อนเร้นหายไปในทะเลหมอก

ในเวลานี้เองเสียงระเบิดเปรี้ยงก็ดังขึ้นต่อเนื่องไม่ขาดสาย ประกายแสงเส้นยาวสีเหลืองนับร้อยปรากฏขึ้นท่ามกลางหมอกหนาอย่างกะทันหัน ก่อนจะพุ่งรวดเร็วเข้าใส่จุดที่จินเทียนชื่ออยู่จากทั่วทุกสารทิศ

แสงดาวสีขาวที่ปกป้องร่างจินเทียนชื่อกะพริบวูบวาบ เขาสะบัดมือข้างหนึ่งส่งไอหมอกสีขาวรอบร่างหลุดออกจากร่างไปในทันใด พวกมันหมุนติ้วกลางอากาศก่อตัวเป็นมังกรขาวยาวร้อยกว่าจั้งตัวหนึ่งพันขดจากบนจรดล่างปกป้องเขาอยู่ตรงกลาง

เสียงมังกรคำรามดังก้อง!

ดวงตามังกรขาวฉายประกายเจิดจ้า เกล็ดมังกรทั่วร่างลุกตั้งส่องประกายวิบวับดุจดวงดารา มันเหาะวนรอบขวางประกายแสงสีเหลืองมากมายถี่ยิบเอาไว้

“มังกรดาราสลาตัน!”

จินเทียนชื่อคำรามเสียงดัง รอบร่างมังกรยักษ์สีขาวฉับพลันเปล่งแสงดาวเจิดจ้ากลายเป็นพายุหมุนสีขาวสูงหลายสิบจั้งลูกหนึ่ง!

พายุหมุนสั่นไหวไม่กี่ครั้ง หมอกสีเหลืองหนาทึบรอบด้านก็ถูกเป่าจนปั่นป่วนรุนแรงแล้วค่อยๆ ถูกหอบเข้าไป จากนั้นสลายหายไปอย่างไร้ร่องรอยเช่นนี้

ชายฉกรรจ์ผู้มีหัวเป็นพยัคฆ์ที่เดิมทีซ่อนตัวอยู่ในทะเลหมอกฉับพลันเผยร่างออกมาทั้งตัว

เมื่อเผชิญหน้ากับแรงดูดมหาศาลที่ส่งมาจากพายุหมุนสีขาว เขาก็พลันเปลี่ยนสีหน้า สองเท้ากระทืบพื้นดิน ร่างกายมหึมาหากระโจนถอยหลังดุจดาวตก

อึดใจต่อมาเงาร่างสีทองร่างหนึ่งก็พุ่งออกจากด้านบนสุดของพายุหมุนสีขาว มือข้างหนึ่งยกขึ้นกวัก พายุหมุนพลันกลายเป็นมังกรสีขาวที่มีแสงดาวระยิบระยับตัวหนึ่งพาร่างเขาพุ่งเร็วรี่ไปยังวงต่อสู้ที่พวกหลัวเทียนเฉิงอยู่

“หนีไปไหน!”

ทันทีที่ชายฉกรรจ์ผู้มีหัวเป็นพยัคฆ์ตั้งหลักได้แล้วเห็นสถานการณ์เช่นนี้ เขาพลันคำรามทุ้มต่ำด้วยความโกรธจัด พายุปีศาจพัดโหมพุ่งขึ้นฟ้าไล่ตามรุ้งยาวสีขาวไปติดๆ

ในเวลาเดียวกันหลัวเทียนเฉิง เวินเจิงรวมทั้งศิษย์นิกายเทียนกงทั้งห้าคนก็กำลังถูกหลานซือนำผู้ฝึกฝนเผ่าปีศาจชุดฟ้าหลายคนล้อมอยู่ตรงกลาง

ผู้ฝึกฝนเผ่าปีศาจเหล่านี้สองมือถือกระสวยขนาดเล็กสีฟ้าชิ้นหนึ่งแกว่งอยู่หน้าร่างไม่หยุด กระสวยน้อยปล่อยเส้นไหมเรียวเล็กสีฟ้าอ่อนมากมายออกมา จากนั้นพวกมันก็ก่อตัวเป็นกิ่งไม้หนาเท่าแขนกิ่งแล้วกิ่งเล่ากลางท้องฟ้าแล้วสอดขัดเกี่ยวพันกันกลายเป็นลูกบอลเถาวัลย์สีฟ้าใสขนาดมหึมาลูกหนึ่ง

ศิษย์นิกายเทียนกงที่ถูกขังอยู่ด้านในต่างเรียกหุ่นรูปร่างต่างๆ นานาออกมานานแล้ว ลำแสงหลากสีพุ่งออกไปรอบด้านจนทั่วท้องฟ้า

ส่วนหลัวเทียนเฉิงเหวี่ยงสองแขนเป็นพัลวัน เสียงมังกรร้องพยัคฆ์คำรามดังก้อง มังกรและพยัคฆ์สีเงินเวียนวน ส่วนเวินเจิงใช้วิชาคำสาปอีกครั้ง อีกาต้องสาปบินวนรอบร่าง

ทว่าไม่ว่าจะเป็นลำแสงห้าสี มังกรกับพยัคฆ์สีเงินหรืออีกาต้องสาปสีเทาเข้ม เมื่อพวกมันสัมผัสถูกเกราะเถาวัลย์สีฟ้ารอบด้านก็จมลงไปด้านในประหนึ่งตุ๊กตาวัวโคลนจมลงในมหาสมุทร กระทั่งคลื่นไหวกระเพื่อมสักสายก็ไม่ปรากฏ เกราะเถาวัลย์สีฟ้าทั้งผืนกลับยิ่งใสแวววาวขึ้นอีก

ทันใดนั้น เสียง “พรวด” ก็ดังขึ้น!

เถาวัลย์หนาเส้นหนึ่งพุ่งออกมาจากด้านในเกราะเถาวัลย์สีฟ้าแล้วทะลวงผ่านหน้าอกของหุ่นตัวหนึ่งไปทันที!

“อ้าก!” เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้น!

ศิษย์นิกายเทียนกงรูปร่างอวบคนหนึ่งด้านหลังหุ่นไม่ทันป้องกันจึงถูกเถาวัลย์เส้นนี้แทงทะลุลำคอไปทันที

“ศิษย์น้องกู่!” ศิษย์นิกายเทียนกงสี่คนที่เหลือเห็นเช่นนี้ต่างตะลึงงัน

ผลปรากฏว่าพวกเขายังไม่ทันลงมือช่วย ร่างกายของศิษย์ร่างอวบแห่งนิกายเทียนกงก็ฟีบอย่างรวดเร็วประหนึ่งลูกโป่ง กลายเป็นศพแห้งเหมือนกระดูกร่างหนึ่งในพริบตา

เถาวัลย์สีฟ้าที่แทงทะลุศพกลับหนาขึ้นหลายเท่าแล้วใสยิ่งกว่าเดิม

“พรวด” “พรวด” เสียงดังขึ้นตามต่อกัน!

เถาวัลย์หนาเท่าแขนเส้นแล้วเส้นเล่าทยอยผุดออกจากด้านในเกราะเถาวัลย์สีฟ้าแล้วพุ่งเข้าใส่หุ่นกับผู้คนที่ถูกขังอยู่ด้านใน

ศิษย์นิกายเทียนกงคนอื่นหน้าถอดสีในทันที สามคนในนั้นสบตากันแล้วกัดฟันยกมือข้างหนึ่งขึ้นตั้งท่าเคล็ดวิชา

เสียง “บึ๊ม” ดังขึ้น!

หุ่นสามตัวที่ขวางอยู่เบื้องหน้าพวกเขาระเบิดกลายเป็นคลื่นปราณวงแล้ววงเล่าแผ่ขยายออกไป ชะลอการโจมตีของเถาวัลย์ที่หวดมาอย่างมืดฟ้ามัวดิน

ทว่าอึดใจต่อมาเถาวัลย์เหล่านี้กลับพุ่งเร็วรี่เข้าใส่พวกเขาด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม แม้เวินเจิงกับหลัวเทียนเฉิงพยายามใช้วิชาขวางสุดชีวิต แต่ก็เห็นเถาวัลย์รอบด้านเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่ทุกคนหน้าซีดเหมือนฝุ่นสีเทา ในหูกลับได้ยินเสียงของจินเทียนชื่อพร้อมกัน

“พอแสงสีขาวสว่าง หนีไปทันที ไม่ต้องสนอะไรทั้งนั้น!”

สิ้นเสียง จินเทียนชื่อก็เหาะเข้ามาใกล้วงต่อสู้ แสงดาวสีขาวไหลวนในดวงตา เสื้อผ้าปลิวสะบัด ปากท่องมนตร์แผ่วเบาหลายประโยคออกมา ทันใดนั้นเงามังกรยักษ์สีขาวที่มีแสงดาวเจิดจ้ารอบร่างตัวหนึ่งก็พุ่งออกมาแล้วใช้ลำตัวโอบรอบลูกบอลเถาวัลย์ทั้งลูกไว้ในพริบตา

เปรี้ยง!