ชายหนุ่มที่ยอมแพ้ เขากระโดดลงจากลานประลองด้วยสีหน้าหงอยเหงา โดยไม่รอให้อาจารย์จิตวิญญาณประกาศผลก่อน
สิ่งนี้ก่อให้เกิดความฮือฮาขึ้นในบรรดาศิษย์ที่ชมอยู่ด้านล่างลานประลอง และต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆ นานา
“ศิษย์น้องไป๋ผู้นี้เก่งกาจเหลือเกิน ไม่คาดคิดว่าจะใช้แค่วิชาคมวายุก็สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ ไม่รู้ว่ายังจะมีวิธีการอะไรอื่นอีกหรือเปล่า!”
“ทำไมเขาปล่อยคมวายุได้รวดเร็วขนาดนี้ ข้าเหมือนจะรู้สึกว่าเขาไม่ได้ร่ายคาถาเลย อานุภาพมันก็เหนือกว่าคมวายุโดยทั่วไปมาก”
“เจ้าโง่ เจ้ายังดูไม่ออกอีกเหรอ วิชาคมวายุของศิษย์น้องไป๋ได้ฝึกฝนจนถึงขั้นสมบูรณ์แบบในตำนานแล้ว ไม่แน่อาจจะผนึกประทับวิชาแล้วก็ได้!”
“ประทับวิชา! คือสิ่งใดกัน?”
“อันนี้…แม้แต่ประทับวิชาเจ้าก็ยังไม่รู้ แล้วจะมีอะไรที่มันน่าสนทนากับเจ้าด้วยอีกเล่า กลับไปถามผู้อาวุโสก็จะรู้เอง”
……
ลานประลองที่หนึ่งครึกครื้นเช่นนี้ แน่นอนว่าย่อมดึงดูดความสนใจจากศิษย์ที่อยู่ลานประลองรอบๆ ด้วย ศิษย์บางคนที่เมื่อครู่ไม่ได้สนใจก็เดินเข้ามาด้วยความแปลกใจ และสอบถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เอ๋! นี่…ไม่ใช่ศิษย์น้องไป๋หรอกหรือ! ข้า…ไม่ได้ดูผิดนะ ไม่คาดคิดว่าศิษย์น้องไป๋จะอยู่บนลานประลองที่หนึ่ง ธงด้านหลังไม่ใช่เครื่องหมายที่แสดงถึงศิษย์แกนนำอันดับเก้าหรอกหรือ!” เซวียซานเพิ่งจะเข้ามาดูความครึกครื้นด้วยความแปลกใจพร้อมกับศิษย์คนอื่นๆ หลังจากที่สายตาของเขากวาดมองบนลานประลองอย่างไม่ใส่ใจ ก็รู้สึกตกใจจนพูดออกมาด้วยความสับสน
พอวั่นเสี่ยวเชี่ยน และศิษย์เก้าทารกไม่กี่คนที่ยืนอยู่ด้านข้าง เห็นใบเห็นของหลิ่วหมิงบนลานประลองอย่างชัดเจนแล้ว ก็จ้องมองจนอ้าปากค้าง
คนจำนวนหนึ่งที่รู้จักหลิ่วหมิงก็รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน
ผู้ที่ตกตะลึงเลยพรึงเพริดที่สุด กลับเป็นมู่อวิ๋นเซียนหญิงสาวใบหน้างดงามที่พอจะรู้จักหลิ่วหมิงอยู่บ้าง
นางเพิ่งจะโล่งใจที่เห็นตู้ไห่เอาชนะผู้ท้าสู้ได้ จากนั้นจึงมาเดินดูลานประลองอื่นๆ และเห็นว่าหลิ่วหมิงขึ้นลานประลองที่หนึ่งด้วย
ด้วยเหตุนี้สีหน้านางจึงเต็มไปด้วยความสนใจ แต่ต่อมานางกลับรู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก
หลิ่วหมิงสามารถเข้าไปอยู่ในอันดับต้นๆ บนแผ่นศิลาจันทราได้ ประมุขนิกายปีศาจจะต้องพิจารณาการเปลี่ยนตัวผู้ที่จะมาเป็นเตาหลอมพลังของเกาชงแล้ว
ถ้าหากว่าหลิ่วหมิงสามารถเข้าสู่สามอันดับแรกของศิษย์แกนนำได้ และรอดชีวิตกลับมาจากการทดสอบความเป็นความตาย หลานสาวของตนจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน ทางนิกายจะต้องไม่ยอมให้คนอื่นมาทำร้ายคนของศิษย์ที่สร้างคุณูปการอันใหญ่หลวงให้กับนิกายอย่างแน่นอน
ขณะมู่อวิ๋นเซียนกำลังรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากนั้น ในที่สุดบนลานประลองที่หนึ่งก็ไม่มีผู้ขึ้นไปท้าสู้แล้ว
หลังจากนาฬิกาทรายที่อาจารย์จิตวิญญาณได้ตั้งไว้จนเม็ดทรายเม็ดสุดไหลลงไปจนหมด เขาก็ประกาศสิ้นสุดการประลองของลานประลองที่หนึ่ง
ศิษย์ใต้ธงสิบคนที่อยู่บนลานประลองได้รับตำแหน่งชั่วคราว ก่อนการประลองรอบที่สองใครก็ไม่สิทธิ์มาท้าสู้พวกเขาได้
ได้ยินประกาศจากจากอาจารย์จิตวิญญาณเช่นนี้ บรรดาศิษย์ที่อยู่ด้านล่างลานประลองต่างก็มองหลิ่วหมิง และคนอื่นๆ ที่อยู่บนนั้นด้วยสายตาที่อิจฉา และยกย่องสรรเสริญ
ถ้าดูจากการประลองใหญ่ที่ผ่านมา ศิษย์สิบคนบนลานประลองนี้เกือบครึ่งหนึ่งจะยังรักษาตำแหน่งไว้ได้จนการประลองใหญ่สิ้นสุด
ต่อให้จะถูกท้าสู้ในการประลองรอบที่สองจนหลุดไปจากศิษย์แกนนำสิบอันดับแรก แต่ก็จะมีชื่ออันดับต้นๆ บนแผ่นศิลาจันทรา
หลังจากอาจารย์จิตวิญญาณประกาศเสร็จแล้ว หลิ่วหมิง และคนอื่นๆ ต่างก็ค่อยๆ ลงไปจากลานประลอง
“ศิษย์น้องไป๋ เจ้าทำให้สาขาเก้าทารกของเราได้หน้าเป็นอย่างมาก”
“ศิษย์พี่ไป๋ ยินดีด้วย จากการประลองใหญ่สองสามครั้งที่ผ่านมา ท่านเป็นคนแรกของสาขาเราที่ได้เข้าไปอยู่ในสิบอันดับแรก”
“ฮ่าๆ! เช่นนี้แล้ว ดูสิว่าจะมีสาขาไหนกล้าดูถูกสาขาเก้าทารกเราอีกไหม!”
หลิ่วหมิงเพิ่งจะลงจากลานประลอง เซวียซาน วั่นเสี่ยวเชี่ยน และศิษย์เก้าทารกคนอื่นๆ ก็รีบมาห้อมล้อมตัวเขา และกล่าวออกมาด้วยความดีใจ
แน่นอนว่าหลิ่วหมิงย่อมตอบรับกลับไปอย่างถ่อมตัว แต่ในขณะนั้นเองก็มีเสียงเย็นยะเยือกดังขึ้นมา
“ศิษย์น้องไป๋ เจ้าช่างปิดได้มิดชิดเสียจริง แต่อย่าคิดว่าผนึกประทับวิชาคมวายุได้ก็จะสามารถอยู่สิบอันดับแรกได้ เท่าที่ข้ารู้มายังมีผู้ที่ซ่อนพลังไว้จำนวนมากเตรียมที่จะแสดงพลังที่แท้จริงในการท้าสู้รอบที่สอง ถ้าเจ้าอยากจะฉลองก็ควรจะรอให้การประลองใหญ่สิ้นสุดจริงๆ เสียก่อน”
เกาชงเดินมาพร้อมกับสือเจียน และคนอื่นๆ เขาพูดขึ้นกลับหลิ่วหมิงอย่างเยือกเย็นจากที่ไกลๆ และมู่หมิงจูที่ยืนอยู่ด้านข้างก็มองหลิ่วหมิงด้วยความตกใจ
เห็นได้ชัดว่าเรื่องที่หลิ่วหมิงเข้าไปอยู่ในสิบอันดับแรกได้นั้น ทำให้นางรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก
“ศิษย์น้องเกาชง ข้าจะได้อยู่ในสิบอันดับแรกหรือไม่ ก็รอดูหลังสิ้นสุดการประลองรอบที่สองในวันพรุ่งนี้ก็จะรู้เอง” หลิ่วหมิงเงยหน้ามองเกาชงครู่หนึ่งแล้วกล่าวออกมาอย่างราบเรียบ
“ดี ข้าจะเช็ดหน้าเช็ดตารอคอย” เกาชงสีหน้าเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก หลังจากที่เขาจ้องมองหลิ่วหมิงอย่างเหี้ยมโหดแล้วก็หมุนตัวเดินจากไป
หลังจากเซวียซาน และศิษย์เก้าทารกคนอื่นๆ ได้ยินคำสนทนาที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งระหว่างหลิ่วหมิงกับเกาชง ก็อดที่จะมองหน้ากันไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา