ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1000

บิดาของตนมีพรสวรรค์ล้ำเลิศ เยี่ยนจ้าวเกอที่แล้วมาล้วนทราบ

แต่เป็นเพราะเกี่ยวโยงกับทวนพระอังคาร จึงพลัดหลงกันจากที่บำเพ็ญเพียรหลีเฮิ่นน้อย เยี่ยนตี๋เพิ่งจะกลับถึงโลกซ้อนโลกก็เข้าฌานฝึกฝนทันที ยังสร้างความประหลาดใจให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอ

วันนี้เยี่ยนตี๋ทำลายด่านสำเร็จพร้อมกับออกมา ยังเลื่อนเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด ขั้นสะพานเซียนระยะต้น เหมือนกับกำลังพิสูจน์ถึงเรื่องนี้

“เก็บเกี่ยวอะไรมาได้บ้างจริงๆ” เยี่ยนตี๋มองเยี่ยนจ้าวเกอ “ก่อนหน้านี้เจ้าบอกว่าอารามเอกนิกายที่เจ้าไปถึงในครั้งนี้ไม่ใช่ผู้สืบทอดสายเอกพิสุทธิ์ แต่เป็นผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์”

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “ถูกต้องขอรับ”

ขณะที่พูด ในดวงตาของเขาเป็นประกายสีดำ

ชายหนุ่มใช้วิชากระบี่ ปลายนิ้วมีประกายกระบี่สีดำหลายสายพรั่งพรูออกมา

ด้วยพลังฝึกปรือของเยี่ยนตี๋ ยังรู้สึกได้ถึงปราณสังหารและจิตแห่งความตายที่สั่นสะท้านผู้คน

นั่นเป็นจิตแห่งพลังที่เหมือนกับทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง เข่นฆ่าทุกอย่างในโลก ในความเย็นชาโหดเหี้ยมกลับดูสงบนิ่งเป็นธรรมชาติยิ่ง

คล้ายกับกำลังอธิบายถึงหลักการข้อหนึ่ง

ความตายคือการกลับคืนสู่ที่พักพิงของทุกสรรพสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน ไม่ว่าจะใกล้หรือใกล้ ก็ต้องประสบภัยพิบัตินี้

ขอแค่มีการดำรงอยู่ของชีวิต ก็สามารถสังหารได้

เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกถึงปราณกระบี่นี้ได้ค่อนข้างชัดเจน สืบเนื่องจากเขาศึกษาคัมภีร์นภารังสรรค์ชีวิต

วรยุทธ์กระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์ชนิดนี้กับมรรคากระบี่ที่เยี่ยนจ้าวเกอแสดงออกมาในตอนนี้ เหมือนกับเหรียญสองด้าน ชีวิตกับความตายตรงกันข้าม แต่ระหว่างพวกมันกลับเชื่อมต่อและเกี่ยวโยงกัน

พวกมันกดข่มแต่ก็ให้กำเนิดกันและกันโดยหลักการ

ทว่าในตอนต่อสู้จริง เยี่ยนตี๋ไม่จำเป็นต้องประมือก็ดูออกอย่างคร่าวๆ ว่ามรรคากระบี่ชนิดนี้สะกดคัมภีร์นภารังสรรค์ชีวิตได้ในระดับหนึ่ง

กล่าวให้ถูกต้อง ไม่เพียงแต่คัมภีร์นภารังสรรค์ชีวิตเท่านั้น วรยุทธ์ที่ศึกษาพลังแห่งชีวิตที่คล้ายกันล้วนแล้วแต่ได้รับการสะกดข่มจากกระบี่ชนิดนี้ได้ทั้งสิ้น

อย่างเช่นม้วนคัมภีร์ร่างหงส์เพลิงของเนินต้นจักรพรรดิแห่งเขาลีลาหงส์ในเขตเพลิงทักษิณ หรือคัมภีร์อายุวัฒนาซึ่งสืบทอดในอารามสูงส่งแห่งเขาเมฆเลือนในเขตสุราลัยบูรพา

แน่นอนว่าสำหรับจอมยุทธ์ที่ฝึกฝนวรยุทธ์อื่นแล้ว มรรคากระบี่ที่โหดเหี้ยมถึงขีดสุด มีจิตสังหารสั่นสะท้านชนิดนี้เป็นดาวข่มที่น่ากลัวเช่นกัน

ในโลกแปดพิภพวรยุทธ์สายมารตกต่ำ แต่ว่าในโลกผืนสมุทรวรยุทธ์สายมารกลับเคยรุ่งเรืองอยู่ช่วงหนึ่ง

โลกซ้อนโลกความจริงมีวรยุทธ์สายมารแพร่หลายอยู่ไม่น้อย

ยังไม่เอ่ยถึงว่าตัวผู้ฝึกฝนดีหรือร้าย แต่เมื่อฝึกฝนวรยุทธ์สายมารแล้ว มักจะค่อนข้างกระหายเลือด ชมชอบการฆ่าฟัน

แต่ว่าถ้าหากคิดตามหาวรยุทธ์ที่มีจิตสังหารรุนแรงที่สุดในโลก วรยุทธ์สายมารมากมายล้วนเทียบกับมรรคากระบี่ที่เยี่ยนจ้าวเกอกระตุ้นอยู่ในตอนนี้ไม่ได้

และมรรคากระบี่นี้ก็ไม่ได้มีความรู้สึกชั่วร้ายเลยแม้แต่น้อย

เพียงเพราะตัวมันหมายถึงจุดจบของชีวิต

“มรรคากระบี่กระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์…หรือจะเป็นกระบี่ผนึกเซียน หนึ่งในสี่กระบี่รัตนาในตำนานนั้น” เยี่ยนตี๋เข้าใจอย่างรวดเร็ว

เขาไม่เคยเห็นคนใช้กระบี่ผนึกเซียนมาก่อน แต่กลับเคยได้ยินมา ถึงอย่างไรกระบี่นี้ก็มีชื่อเกินไป

“ช่วยสังหารเซียน ผนึกเซียน ลวงเซียน เกิดแสงสีชาดสี่ทิศ” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าอย่างเชื่องช้า “การสืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ที่ข้าได้จากอารามเอกนิกาย ก็คือกระบี่ผนึกเซียน”

ถ้าหากบอกว่ากระบี่ลวงเซียนทำลายมิติ กระบี่สังหารเซียนสังหารทุกสรรพสิ่ง เช่นนั้นกระบี่ผนึกเซียนก็เป็นกระบี่ที่เข่นฆ่าสรรพชีวิต

เยี่ยนจ้าวเกอว่า “ไม่เอ่ยถึงเขารอบวง ในการต่อสู้บนเขามหาวิญญาณ พวกจางซู่เหรินกับหยวนเสี่ยนเฉิงพ่ายแพ้อย่างเต็มภาคภูมิ ความจริงหลักการกระบี่มากมายของท่ากระบี่สังหารมังกรเขียวที่ข้าสร้างขึ้นมา ก็ได้ประโยชน์จากกระบี่ผนึกเซียน”

“ข้าจำได้ว่าเจ้าเคยบอก ว่าตอนที่เจ้าทดลองปีนสะพานเซียน นอกจากคัมภีร์นภาแรกเริ่มซึ่งเป็นการสืบทอดของสายหยกพิสุทธิ์แล้ว จำเป็นต้องใช้วรยุทธ์กระแสตรงสายเอกพิสุทธิ์และสายเหนือพิสุทธิ์อย่างละหนึ่งชนิด”

เยี่ยนตี๋ว่า “เจ้าครั้งนี้ไปถึงอารามเอกนิกาย ตอนแรกคิดว่าที่นั่นเป็นที่อยู่ของผู้สืบทอดกระแสตรงของสายเอกพิสุทธิ์ หวังจะเจอมรดกของผู้อาวุโสในสายเอกพิสุทธิ์”

“เป็นเช่นนี้มิผิด” เยี่ยนจ้าวเกอแบมือ “ผู้ใดจะทราบว่ากลับเป็นผู้สืบทอดสายเอกพิสุทธิ์ นี่กลับประเสริฐ ถึงอย่างไรข้าก็ขาดวรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์พอดี นับว่าเสียตอนอาทิตย์ขึ้นได้ตอนอาทิตย์ตก ต่อจากนี้จะไปหาวรยุทธ์สายเอกพิสุทธิ์ที่ไหน ข้ากำลังใคร่ครวญอยู่”

“แต่ครั้งนี้ข้าไปอารามเอกนิกาย นับว่าไม่ได้ไปเสียเที่ยว”

เขาหัวเราะฮิฮะ พูด “คนในเขาสามขากับเนินต้นจักรพรรดิเกรงว่าจะรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรง”