ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1010

คนหนุ่มแตกตื่น เขามองทิศทางที่อาหู่หายไปโดยสัญชาตญาณ ทว่าไม่เห็นเงาคนแล้ว

เพียงแต่เรื่องที่อาจารย์ของเขาบอก ยังทำให้เขาตกใจจนหุบปากไม่ได้

นั่นเป็นเพราะอาหู่ในตอนนี้ ถึงกับเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว

แม้ว่าสถานการณ์ของโลกผืนสมุทรในปัจจุบันจะแตกต่างไปจากตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอยังเคลื่อนไหวอยู่มาก แต่ว่ายอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งจะต้องเป็นผู้ทรงอำนาจอย่างไม่ต้องสงสัย

คนหนุ่มที่ก่อนหน้านี้รับคำสั่งของเจ้าสำนักซ่งไปเชื้อเชิญอาหู่ มีมารยาทนอบน้อม ไม่กล้าแสงความคิดดูแคลน

ต่อให้อาหู่จะไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขากว่างเฉิง เรื่องนี้ก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงอยู่ดี เพราะว่าเขาก่อให้เกิดคลื่นยักษ์ขึ้นในโลกผืนสมุทรได้

นี่เป็นเพราะอาหู่ไม่เคยลงมือบนโลกผืนสมุทรมาก่อน คนอื่นๆ จึงนึกว่าเขามีพลังฝึกปรือจำกัด

ความจริงแล้วเกาเทียนจง เจ้าสำนักรุ่นก่อนของเขาหงส์วิเศษที่ตอนนี้กำลังเข้าฌานอยู่จะเอาชนะอาหู่ที่มีระดับต่ำกว่าได้หรือไม่ ยังไม่อาจบอกได้

“ท่านหู่ผู้นั้นหรือจะไม่ใช่ผู้อาวุโสเขากว่างเฉิง” คนหนุ่มถามอย่างงงงวย

เจ้าสำนักซ่งมองลูกศิษย์ของตัวเอง ก่อนจะถอนใจเสียงหนึ่ง ทว่าไม่ได้มีโทษเขาที่เสียกิริยา

“เจ้าประหลาดใจถึงเพียงนี้ ข้าไม่ตำหนิเจ้าหรอก ในตอนที่ข้าพบท่านหู่เป็นครั้งแรก ท่านหู่ยังอยู่ในระดับมหาปรมาจารย์อยู่เลย” เจ้าสำนักซ่งถอนใจ “แต่ดูจากระดับของเขาแล้ว ยังมีอายุยังน้อยยิ่ง”

“ตอนแรกข้านึกว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้สืบทอดสายหลักที่เขากว่างตั้งใจชุบเลี้ยง ตอนหลังจึงค่อยรู้ว่า เขาถึงกับเป็นบ่าวรับใช้ของราชามังกรอวิ๋นจง!”

เจ้าสำนักซ่งส่ายหน้าติดต่อกัน

สีหน้าเหลือเชื่อบนใบหน้าของลูกศิษย์ยังคงไม่จางหาย “แม้จะเป็นมหาปรมาจารย์ แต่ก็เป็นบ่าว นั่นมัน…น่า…”

“น่าอัปยศ ไม่องอาจ น่าเหลือเชื่อเกินไปหรือไม่?” เจ้าสำนักซ่งเอ่ยอย่างแช่มช้า “โดยเฉพาะคนผู้นี้ปัจจุบันถึงกับเลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่ดูจากท่าทางของเขาแล้ว คล้ายยังยอมเป็นบ่าวของผู้อื่น ยิ่งรู้สึกรับไม่ได้กว่าเดิมกระมัง”

คนหนุ่มพยักหน้า

เจ้าสำนักซ่งกล่าวสืบต่อ “เช่นนั้นเจ้าได้ลองคิดในอีกมุมมองหนึ่งหรือไม่ ว่าคนที่ทำให้มหาปรมาจารย์หรือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งยอมเป็นบ่าวรับใช้เป็นคนแบบไหน”

“ราชามังกรอวิ๋นจงถึงกับน่ากลัว…น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือ” คหนุ่มรู้สึกว่าคำว่า ‘น่ากลัว’ ยังไม่อาจบรรยายถึงบุคคลเช่นนั้นได้ด้วยซ้ำ

โลกผืนสมุทรมีการไหลของเวลาเร็วยิ่ง คนหนุ่มผู้นี้เกิดขึ้นมาหลังจากเยี่ยนจ้าวเกอออกจากโลกผืนสมุทรไปแล้ว

ตอนที่เขากราบเข้าเขาหงส์วิเศษเพื่อร่ำเรียนวิชา นอกจากการเข้าฌานฝึกฝนที่ไม่มีใครรู้แล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่ได้เคลื่อนไหวในโลกผืนสมุทรอีก

เรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับเยี่ยนจ้าวเกอนั้นเขาเคยได้ยินมาบ้าง แต่ว่าเพียงแค่เคยฟังมา ยังไม่มากพอที่จะทำให้เขามีความเข้าใจและความรู้สึกที่แท้จริงต่อเยี่ยนจ้าวเกอได้

คนของเขากว่างเฉิงที่หลายปีมานี้เคลื่อนไหวอยู่ในโลกผืนสมุทร มีอัจฉริยะเช่นสวีเฟย สือจวิน อิงหลงถู ซือคงจิง ทั้งหมดล้วนมีพลังน่าทึ่ง

แต่ว่าในตอนที่ระดับพลังฝึกปรือยังไม่ได้เพิ่มถึงจุดสูงสุด พวกเขาก็ออกจากโลกผืนสมุทรไป

ที่แล้วมา เขากว่างเฉิงเห็นที่นี่เป็นที่สำหรับเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของลูกศิษย์อายุเยาว์

ยอดฝีมือแห่งเขากว่างเฉิงและผู้ที่มีพลังฝึกปรือระดับสูงสุดที่เฝ้าอยู่ที่นี่ เป็นจางคุนผู้อาวุโสสูงสุดที่ก่อนหน้านี้หลายปีก็ได้ทำลายคอขวดที่ติดมาหลายสิบปี เลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์

ผู้เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ย่อมไม่อาจดูแคลน แต่ว่าจางคุนไม่ได้มีนิสัยอวดโอ่ ร่วมรุกร่วมถอยกับเขาหงส์วิเศษอยู่หลายครั้ง

เขาหงส์วิเศษในวันนี้เป็นขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกผืนสมุทร ปกติแล้วต้องใช้การร่วมมือกันของสำนักอื่นๆ ถึงจะสร้างสมดุลได้

ในฐานะลูกศิษย์ของเขาหงส์วิเศษ แม้คนหนุ่มผู้นี้จะชื่นชมความโดดเด่นของจอมยุทธ์เขากว่างเฉิง แต่ว่าก็ยังรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองและสำนัก

มั่นใจในตัวเอง และภูมิใจในสำนัก

ตอนที่ได้ยินเรื่องราวอันน่าอัศจรรย์มากมายของเยี่ยนจ้าวเกอ เขาคิดว่าเรื่องราวเหล่านั้นมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ตนเชื่อว่าจะต้องมีสักวันที่สามารถไปถึงจุดนั้นได้