ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1117

เยี่ยนจ้าวเกอมองเกาฉิงที่อารมณ์หม่นหมองเล็กน้อย อดถอนใจไม่ได้

ย่ารองของเกาฉิงก็คือบุตรีคนที่สองของกษัตริย์ลี้ลับเกาชิงเสวียนและจักรพรรดิน้ำพุหลงซิงเฉวียน

น้องหญิงรองของเกาเสวี่ยโพ พี่หญิงรองของเกาเสวี่ยจี้

เทียบกับเกาเสวี่ยโพที่ช่วงนี้ควบคุมสถานการณ์ใหญ่แทนบิดามารดาที่กำลังเข้าฌาน และหลงเสวี่ยจี้ที่โด่งดังอยู่ด้านนอก ย่ารองของเกาฉิงผู้นี้ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักเท่าไรนัก

ตอนอยู่บนโลกซ้อนโลก เยี่ยนจ้าวเกอแทบไม่เคยได้ยินใครเล่าถึง ประการแรกเป็นเพราะว่าเดิมทีก็ไม่โด่งดังอยู่แล้ว อีกประการก็เพราะได้ตายไปแล้ว ดังนั้นข้อมูลที่แพร่หลายออกมาจึงมีน้อยยิ่งกว่า

“หนึ่งกระเรียนทะยานสวรรค์ วีรสตรีครองดินแดนเทพ…” เยี่ยนจ้าวเกอจงใจเปลี่ยนหัวข้อ ถามว่า “เป็นสองอัจฉริยะผู้โดดเด่นในหลายปีมานี้ของมรกตท่องฟ้าที่เล่ากันหรือ”

เกาฉิงสงบจิตใจ สลัดความคิด ก่อนจะพยักหน้าพลางกล่าวว่า “ถูกต้อง อาจารย์อาเล็กท่านเคยได้ยินมาก่อนหรือ”

เยี่ยนจ้าวเกอว่า “ทางโลกซ้อนโลกก็มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับมรกตท่องฟ้าอยู่ส่วนหนึ่ง แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วไม่ละเอียดนัก”

“ในปัจจุบันพวกเขาสองคนเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดของฟ้าซ่อนโลกหลังจากท่านปู่น้อยของข้า” เกาฉิงพยักหน้า อธิบายว่า “ประโยค ‘วีรสตรีครองดินแดนเทพ’ ด้านหลังหมายถึงลูกพี่ลูกร้อง ส่วนประโยค ‘หนึ่งกระเรียนทะยานสวรรค์’ ด้านหน้าก็คือลูกศิษย์ของจักรพรรดิเมฆแห่งหุบเขาธุลีวิญญาณ กระบี่สะท้านสวรรค์เฮ่อเหมี่ยน ฉายาประมุขคือ ระมุขโถงศักดิ์สิทธิ์ มีคนเรียกว่า ‘ประมุขแปดสวรรค์’”

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะ “ประมุขแปดสวรรค์ นี่นับเป็นคำกล่าวอันใด ไม่ใช่ประมุขเก้าสวรรค์หรือนี่ หรือเป็นเพราะโอหัง ต้องการใช้คำว่าเก้าสวรรค์เป็นฉายาประมุข แต่ตอนนี้เก้าสวรรค์ยังไม่กล้ารับ จึงใช้ฉายาประมุขแปดสวรรค์ มิกลายเป็นเรื่องน่าหัวร่อหรือ”

ที่แล้วมาเก้าสวรรค์หมายถึงท้องฟ้า

ประมุขเก้าสวรรค์ เทียบได้กับการถูกเรียกว่าประมุขฟ้า ชื่อนี้หนักอึ้งยิ่ง

ท่านเพทเจิ้นหยวน ผู้ยิ่งใหญ่ในตำนานมีอายุเทียบเท่ากับโลก ชมเชยตัวเองว่าเคารพเพียงฟ้าดิน ไม่กราบไว้สามพิสุทธิ์

แม้จะบอกว่าเคารพเพียงฟ้าดิน แต่ความจริงแล้วเพียงเคารพมรรคาฟ้า ‘ดิน’ ที่เพิ่มมาหมายถึงจิตของการอยู่ร่วมกันระหว่างฟ้าและดิน

ความแตกต่างของฟ้าและดินดูได้จากสาเหตุนี้

เฉินเฉียนหัวจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่งของโลกซ้อนโลก สามารถใช้ร่างของมนุษย์สู้กับเซียนจริงแท้ซึ่งหน้าได้ ในอดีตมีฉายาคุณชายฟ้า ในปัจจุบันใช้ฉายาประมุขทิศบน แต่ไม่ใช่ประมุขฟ้า

นี่มาจากธรรมเนียมการแบ่งประมุขทั้งสิบของโลกซ้อนโลก และเป็นเพราะคำเรียกประมุขฟ้าหนักอึ้งเกินไป ไม่ใช่คนในโลกมนุษย์จะรับได้

แน่นอนว่านี่เป็นคำเรียกที่คนอื่นเรียกเขา เฉินเฉียนหัวไม่ใส่ใจ

ฉายาของเจ้าสำนักแต่ละรุ่นของเขากว่างเฉิงบนโลกซ้อนโลกในอดีต ต่างแฝงคำว่า ‘ฟ้า’ ตามธรรมเนียม

ในโลกเบื้องล่างแบบนั้นกลับไม่เป็นไร แม้คนจะรู้แต่ก็ไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่ ส่วนใหญ่แค่หัวเราะและปล่อยผ่านไป

แต่เมื่อมาถึงโลกซ้อนโลก สถานการณ์ก็ไม่เหมือนกันแล้ว

นอกจากนี้ยิ่งระดับพลังฝึกปรือยิ่งสูง ข้อห้ามทางด้านนี้ก็ยิ่งต้องใส่ใจ

นิสัยของเฉินเฉียนหัวไม่สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว

กระนั้นเปลี่ยนให้คนอื่นมาเป็นประมุขทิศบนของโลกซ้อนโลก เมื่อเจอจอมยุทธ์คนอื่นๆ ที่ใช้ชื่อ ‘ประมุขฟ้า’ เป็นฉายา เกรงว่าส่วนใหญ่จะมาวัดความสามารถของอีกฝ่าย

ชื่อเมื่อสูงส่งเกินไป ก็ไม่ใช่ว่าผู้ใดก็สามารถแบกรับได้

เหมือนกับเรื่องที่จอมยุทธ์ที่ไม่ได้เลื่อนสู่ระดับเซียน แต่กลับเรียกตัวเองเป็นจักรพรรดิหรือกษัตริย์ นั่นไม่ใช่แค่ทำให้ผู้คนหัวเราะเยาะเท่านั้น ถ้าหากมียอดฝีมือระดับเซียนที่แท้จริงซึ่งไม่ได้มีความอดทนและชอบเอาชนะรู้เข้า ก็เป็นไปได้ว่าจะบุกมาหา

ทั้งนี้ การต่อสู้ก็ยังไร้คุณค่า เมื่อถูกจักรพรรดิหรือกษัตริย์ที่แท้จริงกำจัด ผู้คนไม่มีทางสงสาร มีแต่จะสมน้ำหน้าเท่านั้น