ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 118

เยี่ยนจ้าวเกอมองเฟิงอวิ๋นเซิง แล้วก็หันไปมองซือคงจิง จากนั้นก็หลุดยิ้มออกมาพลางส่ายหน “ในเมื่อท่านอาจารย์ฟู่ออกจากฌานแล้ว นี่ก็ยังนับว่าเป็นเรื่องที่อยู่ในความคาดหมาย”

“ไปกันเถอะ พวกเราออกเดินทางไปเกาะนภาเหนือกัน” เยี่ยนจ้าวเกอปรบมือ แล้วก้าวเดินนำออกไป

คำกล่าวก่อนหน้านี้กลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมา จ้าวหมิงเองก็กำลังเตรียมออกเดินทางไปที่พรรคสายรุ้งสีชาดแห่งเกาะนภาเหนืออยู่พอดี จึงร่วมเดินทางไปโดยปริยาย

หลังจากพบกับผู้อาวุโสระดับหนึ่งแห่งเกาะนภาเหนือเป็นอันดับแรกแล้ว กลุ่มของเยี่ยนจ้าวเกอก็บอกลากับจ้าวหมิง โดยที่อีกฝ่ายจะเดินทางมุ่งหน้าไปที่พรรคสายรุ้งสีชาดด้วยตนเอง ส่วนกลุ่มของเยี่ยนจ้าวเกอก็เดินทางไปยังทะเลสาบศาลาเมฆต่อ

ทะเลสาบศาลาเมฆตั้งอยู่ในพื้นที่ของอาณาจักรเล็กๆ แห่งหนึ่งทางตะวันออกของเกาะนภาเหนือ แม้จะเป็นพื้นที่ขนาดเล็ก แต่กลับมีทิวทัศน์ที่สวยงามมาก

เมื่อแสงกระทบกับผิวน้ำ และหากยืนมองอยู่ข้างทะเลสาบ จะมองเห็นเมฆสีขาวเคลื่อนตัวอยู่ใจกลางทะเลสาบตลอดทั้งปี ปราณวิญญาณอันเป็นเอกลักษณ์เคลื่อนไหวอยู่ทั้งสี่ทิศของทะเลสาบศาลาเมฆ และรวมตัวกันอยู่ที่ใจกลางของทะเลสาบ

ไอน้ำในอากาศควบแน่นจนกลายเป็นเมฆหมอก แต่กลับไม่มีลมไม่มีฝนแต่อย่างใด

ที่นี่เหมือนกับฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปี ทั้งอากาศและอุณหภูมิก็มีการเปลี่ยนแปลงน้อยนัก ส่วนเมฆสีขาวที่ปกคลุมอยู่ตลอดเวลานั้น ก็คล้ายกับก่อตัวเป็นศาลาขนาดใหญ่ใจกลางทะเลสาบ

สิ่งก่อสร้างที่เกิดจากไอกับเมฆ ตั้งอยู่ที่ตรงนั้นไม่ไปไหน

กลุ่มคนของเยี่ยนจ้าวเกอทุกคนล้วนอยู่ในระดับปรมาจารย์หมดแล้ว จึงเดินเหินบนน้ำไปยังใจกลางทะเลสาบได้โดยตรง ยังไม่ทันจะได้เข้าใกล้ศาลาเมฆกลางทะเลสาบ จู่ๆ บนผิวน้ำก็มีดำแพงน้ำก่อตัวขึ้นมาเป็นแนวประดุจฉากกั้น

เมื่อเยี่ยนจ้าวเกอเงยหน้าขึ้นมอง เขาก็ต้องกลอกตาทันที

เพราะบนกำแพงกั้นรวมกันเป็นตัวอักษรว่า

‘คนจากตระกูลเยี่ยนคอยด้านนอก คนอื่นๆ จงเข้ามา’

อาหู่เห็นดังนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นขมขื่น “คุณชายขอรับ…”

เฟิงอวิ๋นเซิงและซือคงจิงต่างมองหน้ากัน ต่อให้พวกนางไม่รู้เรื่องเลยก็ตาม แต่ตอนนี้ก็พอรู้ว่าผู้อาวุโสฟู่ในตำนานท่านนั้นไม่ชอบใจบุตรบิดาแซ่เยี่ยนอย่างมาก

ชายร่างใหญ่ถูมือไปมา พลางส่งกระแสจิตไปหาเยี่ยนจ้าวเกออย่างลับๆ ‘คุณชายขอรับ พื้นที่นี้พวกเราไม่มีทางบุกเข้าไปดื้อๆ ได้แน่’

กำแพงน้ำที่อยู่เบื้องหน้าดูเหมือนว่าจะเป็นแค่ชั้นบางๆ แต่ถ้าคิดว่ามันเปราะบางละก็ เช่นนั้นสมองก็คงมีปัญหาแล้ว เพราะนี่เป็นกำแพงน้ำที่ฟู่เอินซู ยอดฝีมือระดับมหาปรมาจารย์คนนี้ใช้วรยุทธ์วิชาสร้างขึ้น เหมือนเช่นตอนนั้นที่สือเถี่ยใช้วิชามวยควบคุมฟ้าดิน พันธนาการเหยียนซวี่เอาไว้

สำหรับผู้ที่มีระดับวรยุทธ์เท่าเทียมกันหรือสูงกว่าฟู่เอินซูแล้ว กำแพงน้ำที่อยู่เบื้องหน้านี้ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด ถึงกระนั้นสำหรับเยี่ยนจ้าวเกอและอาหู่แล้ว กำแพงน้ำชั้นบางๆ ชั้นหนึ่งนี้กลับแข็งแกร่งยิ่งกว่ากำแพงหินหรือกำแพงเหล็กเสียอีก

เยี่ยนจ้าวเกอมองกำแพงน้ำตรงหน้า ก่อนจะยิ้มออกมาพลางส่ายหน “ไม่เป็นไร”

จากนั้นชายหนุ่มก็หันกลับไปมองเฟิงอวิ๋นเซิงและซือคงจิง แล้วยิ้มพลางกล่าวว่า “ท่านอาจารย์ฟู่มีคำสั่งออกมาแล้ว พวกเจ้าเข้าไปก่อนเถอะ”

หญิงสาวทั้งสองคนเห็นเพียงใบหน้าที่สงบนิ่งของเยี่ยนจ้าวเกอ

ด้วยรู้จักกันมานานพอสมควร พวกนางจึงพอจะรู้แล้วว่าเยี่ยนจ้าวเกอเป็นคนถือคติไม่ยอมเสียเปรียบผู้ใด ต่อให้เผชิญหน้ากับผู้อาวุโสสำนักก็ยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่ดี

เยี่ยนจ้าวเกอมองพวกนาง เขายิ้มบางๆ “พวกเจ้าเข้าไปแล้ว ข้าย่อมต้องเข้าไปได้ด้วย”

เฟิงอวิ๋นเซิงกระตุกมุมปาก ยิ้มด้วยใบหน้าคล้ายกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แล้วจึงแอบยกนิ้วโป้งให้กับเยี่ยนจ้าวเกอ จากนั้นก็เดินไปที่กำแพงน้ำนั้นทันที

ซือคงจิงมองเยี่ยนจ้าวเกอเงียบๆ แวบหนึ่ง นางพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กลับหลังกันเดินไปทางกำแพงน้ำ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี