ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1372
เยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงเคลื่อนไหวอยู่ในภูเขา หันกลับไปมอง ยังคงเห็นดวงตาที่กระจ่างเหมือนกับกระจกสำริดเป็นประกายวูบวาบ
สุดท้ายหลังจากโบกมือลา สองคนก็ออกจากเขาเบญจคีรีพร้อมกัน
“จ้าวเกอ มหาเทวะเสมอฟ้าพอเห็นท่าน ดูเหมือนมีการพิจารณาอยู่บ้าง คล้ายกับ…มีความลับใด?”
ขณะเดินทาง เฟิงอวิ๋นเซิงขมวดคิ้ว ถามอย่างไม่แน่ใจอยู่บ้าง
“อืม เจ้าพูดไม่ผิด” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “ดูเหมือนเขาจะมองปัญหาที่แม้แต่ตัวข้ายังไม่เห็นออก”
“ถึงจะไม่ทราบว่าเขาเห็นอะไรกันแน่ ทว่าข้าเดาว่าน่าจะเกี่ยวกับเรื่องหนึ่ง”
“เหล่าจวิน...”
เยี่ยนจ้าวเกอระบายลมหายใจออกยาวๆ “เหล่าจวินไม่เหมือนกับคนอื่นๆ อยากเจอไม่มีทางได้เจอ อย่างน้อยก็แค่ได้ทักทายคำนับจากระยะไกล อย่างมากพูดคุยกันไม่กี่ประโยค”
“ว่ากันว่าครั้งกระโน้นมหาเทวะเผ่าปีศาจตนนี้เคยติดต่อกับเหล่าจวินจริงๆ”
“มิกล้าบอกว่าเขาเป็นตัวตนที่เข้าใจเหล่าจวินมากที่สุดในเซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลทั้งหลาย แต่จะต้องเหนือกว่าคนทั่วไปแน่”
เฟิงอวิ๋นเซิงพอฟัง ก็กล่าวอย่างใคร่ครวญ “เช่นนั้นก็หมายความว่า มหาเทวะเสมอฟ้าคิดว่าท่าน...เกี่ยวข้องกับเหล่าจวิน?”
“ความจริงข้ามีการคาดเดาส่วนหนึ่งมานาน เพียงแต่ว่าความคิดติดขัด ปฏิกิริยาในวันนี้ของมหาเทวะเสมอฟ้าเป็นแค่หลักฐานแวดล้อมเท่านั้น” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยอย่างเหม่อลอย “ยังจำได้หรือไม่ว่าข้าเคยบอกเจ้าว่า ข้ารู้สึกว่าตัวเองฝึกฝนวรยุทธ์กระแสตรงสายเอกพิสุทธิ์ได้คล่องกว่า ทั้งเข้าใจได้รวดเร็วและล้ำลึกกว่า?”
เฟิงอวิ๋นเซิงพยักหน้า “ข้าจำได้”
“แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ความจริงไม่มีความพิเศษใด” เยี่ยนจ้าวเกอยักไหล่ “พรสวรรค์ในด้านการทำความเข้าใจของจอมยุทธ์นั้นยากอธิบายยิ่ง”
เยี่ยนตี๋บิดาของเขากับเมฆแปลงกำเนิดอยู่ด้วยกันมาพันปี เพียงเพื่อหล่อเลี้ยงเจตจำนงดาบของดาบกฎเกณฑ์
สำหรับเยี่ยนตี๋แล้ว การฝึกฝนการสืบทอดกระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์กับสายเอกพิสุทธิ์ไม่มีข้อแตกต่างอะไรนัก เมื่อฝึกฝนการสืบทอดสายเอกพิสุทธิ์ก็ไม่มีข้อได้เปรียบจากพรสวรรค์ที่ได้มาตั้งแต่เกิดเช่นกัน
ระหว่างสายเลือดอาจจะมีการส่งต่อพรสวรรค์ด้านคุณสมบัติร่างกาย
แต่ในด้านการฝึกฝนวรยุทธ์ หรือว่าจะพูดให้ถูกก็คือวรยุทธ์บางอย่าง พรสวรรค์ด้านการทำความเข้าใจไม่เกี่ยวพันกับสายเลือด แต่เป็นเพราะความพิเศษในวิญญาณของใครของมันมากกว่า
อย่างเช่นเหล่า ‘ซือคงจิง’ ที่ได้แบ่งผลกระทบจากชิ้นส่วนศิลาฟ้ากำเนิด ต่างมีข้อได้เปรียบด้านพรสวรรค์ในการทำความเข้าใจ แต่ว่าระหว่างพวกเขากับพวกนางไม่ได้เป็นสายเลือดเดียวกัน
ดังนั้นการตั้งสมมติฐานว่า ‘การถ่ายทอดข้ามรุ่น’ ของเมฆแปลงกำเนิดส่งผลต่อเยี่ยนจ้าวเกอ จึงไม่สมเหตุสมผล
พรสวรรค์ด้านการทำความเข้าใจในการฝึกยุทธ์ เยี่ยนจ้าวเกอคือเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนตี๋คือเยี่ยนตี๋ ทั้งสองไม่เกี่ยวข้องกัน
ตั้งแต่อดีตมาถึงปัจจุบัน สามารถพบเจอเรื่องที่ใครสักคนถนัดในวรยุทธ์ชนิดหนึ่งเป็นพิเศษ เหมือนกับใช้คล่องมือมาตั้งแต่เกิดได้บ่อย
ผู้มีพรสวรรค์จำนวนมากก็เป็นเช่นนี้ ข้อได้เปรียบที่คล้ายๆ กันเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่ทำให้พวกเขาโดดเด่นจากทุกคน
อย่างเช่น เยี่ยนซิงถาง ตี๋ชิงเหลียน เกาชิงเสวียน หลงซิงเฉวียน ไปจนถึงโอวสือหยาง หลงเสวี่ยจี้ เนี่ยจิงเสิน เยว่เจิ้นเป่ย อวี่เย่ เฮ่อเหมี่ยน ล้วนเป็นตัวตนที่มีพรสวรรค์ด้านการทำความเข้าใจมรรคากระบี่เหนือกว่าคนทั่วไปอย่างชัดเจน
หลงเสวี่ยจี้กับอวี่เย่ที่อยู่ในนี้แม้จะเกี่ยวพันทางสายเลือดกับเกาชิงเสวียนและหลงซิงเฉวียน แต่ส่วนที่ได้รับประโยชน์อยู่ที่อิทธิพลจากการชี้แนะและการถ่ายทอดวิชาในระดับที่สูงกว่าปกติมากกว่า
พรสวรรค์ด้านการทำความเข้าใจมรรคากระบี่ ส่วนใหญ่แล้วเป็นพื้นฐานที่ดีที่พวกเขามีอยู่แล้ว
ที่เยี่ยนจ้าวเกอมีความรู้สึกปราดเปรียวเป็นพิเศษต่อวรยุทธ์กระแสตรงสายเอกพิสุทธิ์ จึงไม่ใช่เรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากนัก
อย่างน้อยคนอื่้นแค่มีความสามารถในการทำความเข้าใจวรยุทธ์ชนิดหนึ่งหรือประเภทหนึ่งน่าตกใจ ส่วนเขามีความสามารถในการทำความเข้าใจวรยุทธ์ทั้งหมดในทุกสายสืบทอดอย่างอลังการกว่าก็เท่านั้น
ทว่าเรื่องเรื่องเดียวเป็นความบังเอิญได้เหมือนกัน แต่ถ้าหากว่ารวมความบังเอิญที่เกี่ยวข้องกันมาไว้ด้วยกันมากกว่าเดิม ก็ทำให้คนยากจะเชื่อว่า นี่เป็นความบังเอิญทั้งหมด
อย่างน้อยเยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่เชื่อ
“ความคิดของเหล่าจวินอย่าว่าแต่พวกเรา ใต้เท้ากษัตริย์บูรพา เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ เมตไตรยพุทธเจ้าเหล่ายอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายเกรงว่าต่างคาดเดาไม่ออก”
เยี่ยนจ้าวเกอพึมพำกับตัวเอง “สถานการณ์ในปัจจุบันของข้าเกี่ยวข้องกับเหล่าจวินหรือไม่ ตอนนี้ยังไม่อาจบอกได้”
“กลับเป็นทางใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋ ไม่แน่ว่าจะมองเลศนัยออก มิน่าเขาถึงได้วานให้ข้าไปเขาเบญคีรี”
เห็นได้ชัดมากว่า หากต้องพูดจริงๆ ว่าผู้ใดไม่กลัวการล่วงเกินพระยูไลแห่งเขาหลิงซานที่ได้หลุดพ้นไปแล้ว นั่นจะต้องเป็นบรมครูสามพิสุทธิ์กับเจ้าแม่หนี่ว์วาที่ได้หลุดพ้นไปแล้วเหมือนกัน!
ถ้าหากว่าตัวเยี่ยนจ้าวเกอเกี่ยวพันกับแผนการของไท่ซ่างเหล่าจวินจริงๆ อย่าว่าแต่มีใจคิดวางแผนการหรือว่าทำลงไปโดยไม่ได้สนใจ การไปยังเขาเบญจคีรีของเขาย่อมสะดวกกว่าคนอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด ไม่ต้องกลัวว่าจะสะกิดความโกรธของพระยูไลที่ได้หลุดพ้นไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี