ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 138

เยี่ยนจ้าวเกอพูดขึ้นอย่างเฉยเมยว่า “เหตุมาจากท่านพ่อของข้า ตระกูลเยี่ยนเกาะจ้าวของเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลเยี่ยนเกาะนภากลางของข้า”

“เจ้าฝากตัวเข้าเป็นศิษย์ภายใต้ตำหนักอัสนีสวรรค์นั้นจริงอยู่ แต่ตำหนักอัสนีสวรรค์ก็ไม่เคยเอาชนะเขากว่างเฉิงของข้าได้”

“ส่วนตัวเจ้าเอง…” เยี่ยนจ้าวเกอส่ายหัว “ข้ามองไม่ออกเลยจริงๆ ว่าความมั่นใจที่เจ้าพูดถึงนั้นอยู่ที่ไหน”

เยี่ยนซ่านกล่าวอย่างสบายๆ ว่า “ความมั่นใจของข้า ก็อยู่ที่ความห่างชั้นระหว่างเจ้ากับข้า ที่ใกล้กันยิ่งนัก”

ระหว่างที่พูดอยู่นั้น เยี่ยนซ่านก็พลันยกมือขึ้น สำแสงสีม่วงสายหนึ่งสว่างวาบ

ราวกับภายใต้ค่ำคืนที่มืดสนิท พลันปรากฎสายฟ้าแลบวาดข้ามท้องฟ้า ทะลุผ่านผืนฟ้า ส่องสว่างปฐพีที่กว้างใหญ่!

วรยุทธ์สืบทอดหลักของตำหนักอัสนีสวรรค์แห่งอัสนีพิภพ กระบี่รุ้งสะท้านวิชชุม่วง!

อาวุธวิญญาณระดับล่าง กระบี่อัสนีทองคำม่วง!

เยี่ยนซ่านลงมืออย่างฉับพลัน ลงมือเพียงครั้งเดียวก็เผยพลังทั้งหมด ทั้งยังใช้อาวุธวิญญาณอีกต่างหาก!

ชื่อของคน เงาของต้นไม้[1]

ช่วงนี้เยี่ยนจ้าวเกอมีชื่อเสียงเกริกก้อง แม้เยี่ยนซ่านจะยังไม่เคยเห็นกับตาตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องระมัดระวัง

เยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนซ่านต่างเหมือนกัน หลังจากที่บรรลุขั้นเคียงนภาแล้ว ก็ไม่เก็บรัศมีแสงเหนือศีรษะแต่อย่างใด ไม่เหมือนอาหู่ที่รัศมีแสงไม่ปรากฎออกมาภายนอก

เยี่ยนซ่านอ่านขาดได้อย่างชัดเจน ว่ายามนี้เยี่ยนจ้าวเกอเป็นจอมยุทธ์ปรมาจารย์ขั้นเคียงนภาเหมือนเช่นเขาแล้ว

ขณะเดียวกับที่กำลังตกใจกับความรวดเร็วในการพัฒนาอย่างรุดหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอ ภายในใจของเยี่ยนซ่านก็ยิ่งเปิดเผยเจตนาสังหารที่ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นในฐานะของศิษย์ตำหนักอัสนีสวรรค์ หรือจะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเยี่ยนจากเกาะจ้าว เขาล้วนไม่ยอมให้เยี่ยนจ้าวเกอพัฒนาเป็นใหญ่ต่อไปได้

มิเช่นนั้นด้วยความคืบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้ เยี่ยนซ่านถึงขั้นไม่กล้าจะคิดถึงอนาคตภายภาคหน้าเลยทีเดียว

เยี่ยนผู้ไร้เทียมทานเพียงคนเดียว ก็เพียงพอที่จะทำให้ตำหนักอัสนีสวรรค์กับตระกูลเยี่ยนจากเกาะจ้าวกินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว!

แม้ปากเยี่ยนซ่านจะกล่าวอย่างเหิมเกริมได้ใจ ทว่าพอลงมือจริงกลับไม่พะว้าพะวงเลยสักนิด

เขาสำแดงลักษณะเด่นของวิถีวรยุทธ์ของตำหนักอัสนีสวรรค์ ที่รุนแรงฉับไวประหนึ่งกับสายฟ้าฟาดออกมาได้อย่างถึงอกถึงใจ กระบวนท่าแรกก็เห็นได้ถึงความจริง ต้องการประลองตัดสินแพ้ชนะ!

การที่มีอาวุธวิญญาณอยู่ในมือ สำหรับจอมยุทธ์ระดับปรมาจารย์ ยิ่งเป็นอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูงที่ยากจะต้านทานได้โดยง่าย

ต่อให้เป็นคู่ต่อสู้ที่มีระดับวรยุทธ์เท่าเทียมกัน แม้จะมีอาวุธวิญญาณคุ้มกาย แต่ถ้าตั้งรับได้ไม่ทันท่วงทีหรือโต้ตอบไม่ทันกาล ก็จะถูกเยี่ยนซ่านสังหารในพริบตาด้วยกระบี่เดียวในทันใด!

จอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์ประมือกับผู้อื่นเป็นเวลานานน้อยนัก หลายครั้งไม่กี่ยกก็รู้ผลแพ้ชนะแล้ว!

เป็นตายแพ้ชนะ เพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น!

โลกแปดพิภพ เป็นที่รู้กันดีว่าท่ามกลางหกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ จอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์เชี่ยวชาญการใช้กลยุทธ์ผู้อ่อนแอเอาชนะยอดฝีมือมากที่สุด

มีบางครั้งที่คู่ต่อสู้ที่มีพลังความสามารถโดยรวมเหนือกว่าจอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์ แต่กลับถูกจอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์ที่เทียบเขาไม่ได้โจมตีจนพ่ายแพ้ โดยไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากคำว่า ‘เร็ว’ คำเดียว!

กระบี่รุ้งสะท้านวิชชุม่วง วรยุทธ์สืบทอดหลักของตำหนักอัสนีสวรรค์ วิถีกระบี่ทั้งหมดมีเพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือกระบวนท่าชักกระบี่!

กระบี่หนึ่งออกจากฝัก ปรากฎความสวยงามอ่อนช้อย รวดเร็วดุจสายฟ้าแลบ!

วิถีกระบี่นี้ไม่ได้รวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ ช่วงที่เร็วที่สุดของกระบี่ ก็คือกระบี่แรกที่ชักออกมาจากฝักนี้!

กระบี่นี้มีความเร็วจนถึงขั้นที่จอมยุทธ์ระดับต่ำกว่าขั้นเคียงนภาลงไป ยากจะสัมผัสรับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวออกกระบี่ของเยี่ยนซ่านได้

เกรงว่ากระทั่งกระบี่ปลิดชีพไปแล้วก็ยังไม่อาจเข้าใจได้เลยด้วยซ้ำ ว่าแท้จริงแล้วเยี่ยนซ่านปลิดชีพตนได้อย่างไร!

ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลากลางวัน แต่เยี่ยนจ้าวเกอที่เผชิญหน้ากับปลายกระบี่ของเยี่ยนซ่านโดยตรงกลับมีความรู้สึกหนึ่งขึ้น

ความรู้สึกนั้นคล้ายกับว่าเบื้องหน้าไม่มีแสงสว่างแม้สักนิด จนกระทั่งเกิดสายฟ้าหนึ่งฟาดลงมาท่ามกลางค่ำคืนอันมืดสนิท

แสงสว่างทั้งหมดล้วนรวมอยู่บนสายฟ้าสีม่วงสายนี้!

จิตสังหารอันหนาวสะท้านทำให้สายฟ้าไม่นำพาความรุ่มร้อนสักนิด แต่เป็นความหนาวเหน็บเข้ากระดูก!

ทว่าสายฟ้านี้กลับไม่ได้รวดเร็วไปกว่าขีดการมองเห็นด้วยดวงตาทั้งสองของเยี่ยนจ้าวเกอ

ร่างกายเยี่ยนจ้าวเกอเคลื่อนไหวฉับพลันทันที ไม่ช้าไปกว่าเยี่ยนซ่านแม้แต่น้อย!

พลังลมนภา คัมภีร์วายุจิตรา!

ท่าวายุอัคคี พลังลม!

ด้วยพลังลมนภาจากคัมภีร์วายุจิตรา และการเคลื่อนไหวกายด้วยพลังลม พลังเพลงกระบี่มังกรลอดเมฆที่เดิมทีก็รวดเร็วฉับไวอยู่แล้ว บัดนี้ยิ่งเร็วมากขึ้นอีก!

ประหนึ่งกับมังกรผ่านฟ้า พริบตาเดียวไปไกลถึงหมื่นลี้!

ครั้นเยี่ยนจ้าวเกอเคลื่อนไหว เบื้องหน้าเยี่ยนซ่านก็พลันขมุกขมัวเช่นกัน!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี