พอถูกประกายกระบี่ที่ลอยล่องนั้นกระทบใส่ ร่างของกงซุนฮุยพลันสั่นไหว
วินาทีนี้นี้เขาเพียงรู้สึกว่าวายุเซียนของตนในฐานะเซียนลี้ลับสงบนิ่งถึงกับพังทลายลงอย่างไร้เค้าลาง แบ่งแยกออกเป็นปราณพิสุทธิ์กับปราณเที่ยงตรงซึ่งไม่เหมือนกัน!
ถึงแม้ว่าปราณเซียนสองชนิดจะยังเกาะเกี่ยวกันอยู่ แต่กลับไม่ผสมหลอมรวมกัน แบ่งแยกกันละกัน
พอได้รับผลกระทบเช่นนี้ ร่างเซียนลี้ลับซึ่งตอนแรกได้ผ่านการชำระล้างโดยวายุเซียน จนเซียนจริงแท้ยากทำร้ายของเขาถึงกับเปลี่ยนกลับไปเป็นเปลือกร่างของเซียนจริงแท้ในวินาทีที่ถูกใส่กระบี่!
เขาในตอนนี้ถึงกับถูกคนลดจากระดับเซียนลี้ลับสองปราณเป็นระดับเซียนจริงแท้!
‘นี่เป็นวิชากระบี่อันใด’ กงซุนฮุยตกใจหน้าถอดสี ‘ไฉนเป็นเช่นนี้’
ในห้วงความคิดของเขาปรากฏภาพต่างๆ อย่างไม่อาจควบคุม คุ้นเคยแต่ก็เหมือนไม่คุ้นเคย นั่นเป็นประสบการณ์ตอนที่เขาทะลวงภัยพิบัติสัจพิศวง ข้ามผ่านภัยพิบัติสำเร็จ เลื่อนสู่ระดับเซียนลี้ลับ
วินาทีนี้ภาพทั้งหมดเหมือนกับเล่นย้อนกลับ เขามองดูตนออกห่างจากระดับเซียนลี้ลับไกลขึ้นเรื่อยๆ
กงซุนฮุยเรียนวรยุทธ์มาหลายพันปี ถึงในเวลาส่วนใหญ่จะเร้นกาย แต่ก็ไม่ขาดประสบการณ์ที่ออกเดินทางท่องโลก กระนั้นต่อให้เขานับว่ามีความรู้กว้างขวาง แต่วินาทีนี้ยังคงเกิดความรู้สึกตื่นตระหนกและลนลาน
ก่อนวันนี้ เขาไม่เคยได้ยินว่ามีวิชากระบี่เช่นนี้…กระบี่เนรเทศเซียนที่เยี่ยนจ้าวเกอใช้เนรเทศเซียน
ในสงครามเมื่อครั้งอดีต เยี่ยนจ้าวเกอใช้ระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์เนรเทศยอดฝีมือระดับเซียนจริงแท้ให้ตกไปอยู่ในโลกมนุษย์ ความร้ายกาจของกระบี่เนรเทศเซียนปรากฏขึ้นบนสงครามในวันนี้อีกครั้ง เนรเทศกงซุนฮุยเซียนลี้ลับสองปราณให้ตกสู่ระดับเซียนจริงแท้
ขณะที่ประกายกระบี่ซึ่งล่องลอยดุจธารสวรรค์ม้วนพลิกตกลงมา เยี่ยนจ้าวเกอก็ฟาดรอยตราพลิกนภาด้วยอีกมือใส่ศีรษะของกงซุนฮุย!
“ท่านมีกระโปรงของผู้ใดมุดเข้าไปหรือไม่”
เยี่ยนจ้าวเกอส่งเสียงหัวเราะ ฝ่ายกงซุนฮุยได้ยินดังนั้นก็เบิกตาแทบถลน
เขาที่ถูกกระบี่เนรเทศเซียนไล่ลงไปสู่ระดับเซียนจริงแท้ จะรับฝ่ามือของเยี่ยนจ้าวเกอได้อย่างไร
เสียงร้องของเขาติดอยู่ที่คอหอย ถูกเยี่ยนจ้าวเกอฟาดศีรษะแหลก ชีวิตดับสิ้นไปในทันที!
วินาทีที่เยี่ยนจ้าวเกอออกกระบี่เนรเทศเซียน หลี่ซิ่งป้ากับอนุเทวะเผ่ากระเรียนตนนั้นสีหน้าต่างเปลี่ยนแปลงพร้อมกัน
สายตาของพวกเขาย่อมสุดที่คนธรรมดาจะเทียบเคียงได้ รู้สึกได้ถึงความไม่ธรรมดาของกระบี่นั้นได้ในทันที
น่าเสียดาย ภายใต้สภาวะจู่โจมของเฟิงอวิ๋นเซิง พวกเขายังเอาตัวไม่รอด จะมีสมาธิไปดูแลทางกงซุนฮุยได้อย่างไร
“รีบถอย!” หลี่ซิ่งป้าเพิ่งทันได้ตะโกนสั่งศิษย์ของตัวเอง ก็เห็นศิษย์องตัวเองถูกประกายกระบี่ไล่ลงไปยังระดับเซียนจริงแท้ จากนั้นถูกเยี่ยนจ้าวเกอฟาดศีรษะแหลกเป็นละอองเลือดกลุ่มหนึ่งแล้ว!
ใบหน้าดุจผลพุทราสุกของเขาตอนแรกซีดขาว จากนั้นก็แดงจนกลายเป็นสีม่วง เดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง แต่กลับทำอะไรไม่ได้ เพราะตนก็เกือบถูกเฟิงอวิ๋นเซิงสังหารเช่นกัน
ทว่าในตอนนั้นเอง ปราณมารที่รุนแรงก็เปลี่ยนเป็นชัดเจนโดยสมบูรณ์
แม้ว่าจะอยู่ในแควธารสวรรค์ ทุกคนก็ยังสัมผัสได้ถึงสำนึกมารที่น่าพรั่นพรึงนั้น ขณะทำให้คนชาไปทั่วร่าง กลับทำให้จิตใจของผู้คนแทบคลั่งด้วย
ร่างที่น่ากลัวร่างหนึ่งยืนตระหง่านอยู่กลางความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดด้านนอกแควธารสวรรค์ เหมือนหมอกและเหมือนมายา มองไปดูไม่มีจริง แต่กลับคล้ายผู้ปกครองจักรวาลแห่งนี้
ในที่สุดมารโบราณระดับมหาชาลก็ปรากฏตัวอย่างเป็นทางการ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี