ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1403
ม่านน้ำหลายสายพังทลายพร้อมกัน หลอมเข้าไปในแควธารสวรรค์
วินาทีนี้ แควของธารสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังถึงกับกลายเป็นสีเหลืองเข้มโดยสิ้นเชิง
บนธารน้ำสีเหลืองเข้ม ลมโรคาพัดเป็นระลอก หมอกดำลอยวนเวียน แม้แต่แสงจรัสที่เดี๋ยวลอยเดี๋ยวจมในแม่น้ำยังถูกกลบ ไม่เห็นร่องรอยชั่วขณะ
พอถูกธารน้ำสีเหลืองเข้มม้วนพัดและถูกลมโรคาหมอกดำเป่าใส่ หลี่ซิ่งป้ากับอนุเทวะเผ่ากระเรียนตนนั้นที่อยู่ด้านใน ต่างรู้สึกจิตใจเลอะเลือน คล้ายกับดื่มสุราจนมึนเมา
สำหรับเซียนกำเนิดสุญญตาที่ได้สัมผัสกับสัจธรรมแห่งมหามรรคาสองคน สภาพแบบนี้ผิดปกติถึงขีดสุดอย่างไม่ต้องสงสัย
ทว่าวินาทีนี้กลับเกิดขึ้นตรงหน้าจริงๆ
ลมโรคาพัดหวีดหวิว เสียงมหามรรคาเหมือนกับเบาลง ถูกเสียงลมกลบไว้
พอถูกลมโรคานั้นเป่า โดนหมอกดำคลุม พวกหลี่ซิ่งป้าวิงเวียนศีรษะ เพียงคิดหลับไป
“ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง?!” หลี่ซิ่งป้ามองภาพตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ อดส่งเสียงร้องออกมาไม่ได้
เขาสำเร็จมรรควิถีในยุคสถาปนาเทพ เคยศึกษาร่ำเรียนในสำนักเหนือพิสุทธิ์ จะไม่รู้จักค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งที่มีชื่อเสียงดังกระฉ่อนของเจ้าแม่แห่งฟากฟ้าทั้งสาม ซึ่งเป็นผู้ยิ่งใหญ่สายเหนือพิสุทธิ์ได้อย่างไร
แต่ว่าเป็นเพราะจำได้ เขาจึงตกใจกว่าเดิม
เทียบกับคนอื่นๆ เขาคุ้นเคยกับค่ายกลที่เลิศภพจบแดนนี้มากกว่า
ขณะมองลวดลายยันต์อาคมที่ลอยขึ้นในแม่น้ำสีเหลืองเข้มตลอดเวลา หลี่ซิ่งป้าหน้าดำจนกลายเป็นก้นหม้อ “คาถากักขังเซียน!”
ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งในตำนาน ในค่ายกลควบคุมไตรภาค บรรจุความวิเศษของฟ้าดิน
ด้านในยังมีโอสถลวงเซียนและคาถากักขังเซียน ทำให้เซียนเสียสติ พรากวิญญาณของเซียน ทำลายจุดกำเนิดของเทพเซียน สร้างความเสียหายต่อร่างของเทพเซียน
เก้าโค้งคดเคี้ยวไร้ทางตรง บิดงอความน่าอัศจรรย์แห่งธรรมชาติ เผยความลับของเทพเซียนจนหมดสิ้น
คาถากักขังเซียน กับโอสถลวงเซียนในนี้เป็นของสำคัญอันเป็นแกนหลัก คนอื่นๆ ยากจะสร้างเลียนแบบ ต้องเป็นเซียนผู้สืบทอดของเกาะสามเซียนจึงจะสร้างได้
ตอนเยี่ยนจ้าวเกอวางค่ายกลนี้บนโลกซ้อนโลก พลังฝึกปรือส่วนตัวยังต่ำ หนำซ้ำยังหลอมโอสถลวงเซียนไม่ได้ ทั้งเขียนคาถากักขังเซียนไม่ได้อีกต่างหาก ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งที่อาศัยชัยภูมิกางขึ้นมีดีแค่ชื่อเท่านั้น
ในปัจจุบัน เขาได้ผลักเปิดประตูเซียน สำเร็จร่างเซียน เงื่อนไขที่อดีตไม่มี ตอนนี้มีพร้อมแล้ว
แควธารสวรรค์ในขณะนี้ถึงแม้จะสู้สภาวะน้ำของธารสวรรค์ที่แท้จริงไม่ได้ แต่เมื่อเทียบกับสายน้ำธรรมดา สายหนึ่งอยู่บนฟ้า สายหนึ่งอยู่ใต้ดิน ต่างกันราวฟ้ากับเหว
ตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอกำลังมาถึงแควธารสวรรค์แห่งนี้ ก่อนที่จะตามหาที่ฝังสังขารของจักรพรรดิเจิดจรัส เขาจงใจหยุดเดินทางครู่หนึ่ง ใส่ยันต์วิญญาณที่เขียนคาถากักขังเซียนหลายใบไปด้านในแม่น้ำ เตรียมตัวไว้ก่อน
ก่อนหน้าที่เขากับเฟิงอวิ๋นเซิงจะเข้ามา ที่นี่ก็กลายเป็นถิ่นของเขาเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว!
ถึงตอนนั้นจะไม่ค้นพบร่องรอยของศัตรู แต่เยี่ยนจ้าวเกอยินดีเตรียมตัวไว้ก่อน ดีกว่ามาแก้ทีหลัง
ทั้งเป็นเพราะเฉินเฉียนหัวไม่ได้เข้ามาในแควธารสวรรค์ ไม่อย่างนั้นต่อให้เขามีมุกลวงตาเป็นจริงสักร้อยเม็ด ครั้งนี้เยี่ยนจ้าวเกอก็จะกดให้เขาจมน้ำตายในธารสวรรค์
เฉินเฉียนหัวรอดพ้นภัยพิบัติไปได้ หลี่ซิ่งป้ากลับหลีกหนีไม่พ้น
เยี่ยนจ้าวเกอนั่งขัดสมาธิอยู่ในค่ายกล มือหนึ่งทำมาสมุทรา อีกมือหนึ่งรองยาลูกกลอนสีแดงชาดเม็ดหนึ่ง
ในยาลูกกลอนมีหมอกสีแดงหลายสายลอยออกมา หลอมรวมกับแม่น้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี