ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1420
ตอนนี้ในมิติไร้สิ้นสุดอันกว้างใหญ่มีคลื่นใต้น้ำไหลเชี่ยว
เขตมารนพยมโลกเหมือนเกิดพลังชีวิต เปลี่ยนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ขึ้นกับผู้ใด ขยายใหญ่ไปด้านนอก กลืนกินมิติกว้างใหญ่อย่างต่อเนื่อง
แต่ในความว่างเปล่าพลันมีจิตอันแข็งแกร่งที่ยากทำความเข้าใจ ยากหยั่งประเมิน ยากจะบรรยายไม่ต่ำกว่าหนึ่งสายปรากฏขึ้น
นั่นเหมือนกับตัวตนที่อยู่เหนือกว่าฟ้าดินแห่งนี้ สูงส่งยากหยั่งคาด อยู่ในระดับที่สูงส่ง แม้จะเป็นคนที่ได้ผลักเปิดประตูเซียนก็ยากจะสัมผัสถึง และยากจะทำความเข้าใจความน่าอัศจรรย์ที่อยู่ด้านในเช่นกัน แต่เห็นได้ชัดว่านพยมโลกสัมผัสได้แล้ว
เขตมารที่วุ่นวายกลับคืนสู่สภาพเดิมด้วยความเร็วสูง กระนั้นไม่ส่งผลกระทบต่อการออกจากนพยมโลก หายไปในความว่างเปล่าของจอมมารที่เทียบได้กับผู้เข้มแข็งระดับเซียนจำนวนมากที่อยู่ด้านใน
ผู้นำกลับเป็นเงาดำกลุ่มหนึ่ง ไม่มีรูปร่าง ถึงขั้นที่แม้แต่สภาพซึ่งจับต้องได้ก็ไม่มีเช่นกัน คล้ายกับหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมิติไร้สิ้นสุดสีดำสนิท
เป็นมารไม้อิก หนึ่งในสิบสองเทพมารสวรรค์ ทั้งถูกจัดเป็นหกสุดยอดมารเหมือนกับมารน้ำกุ่ยและมารดินโบ่ว ทั้งสามารถเรียกมันว่ามารเงา
ตอนนี้มารเงาอยู่ด้านหน้า นำเหล่ามารไปยังอาณาเขตที่พวกเฉินเสวียนจงและฉู่หลีหลีหายไป ด้านหลังมารมีควันมารพวยพุ่ง ยังมีจอมมารระดับมหาชาลตนอื่นๆ ร่วมทาง
สงครามนี้เกี่ยวพันถึงการคืนชีพของสองสุดยอดอย่างน้ำกุ่ยและดินโบ่ว นพยมโลกย่อมไม่อาจรอดูเฉยๆ ต่อให้จะทราบว่าขุมกำลังอื่นๆ อาจกลุ้มรุมพวกมัน ก็ไม่อาจไม่ลองเสี่ยงสักครา
แต่ว่าในมิติไร้สิ้นสุด ไม่ทันไรก็มีคนขวางเส้นทางของพวกมันเอาไว้…เป็นยอดฝีมือระดับมหาชาลสำนักเต๋า
สองฝ่ายปะทะกันในทันที
ต่างฝ่ายต่างมีข้อกริ่งเกรง นพยมโลกต้องป้องกันขุมกำลังอื่นสอดมือ สำนักเต๋าสายหลักจำเป็นต้องระวังคนอื่นๆ ตีชิงตามไฟ ต่อให้โถงเซียนกับแดนสุขาวดีบัวขาวสู้กันอย่างดุเดือด แต่ว่าความวิเศษของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ไม่ว่าจะให้ความสำคัญขนาดไหนก็ไม่ถือว่าเกินเลย
ครั้งกระโน้นถึงอย่างไรก็เป็นสั่วหมิงจางที่โผล่มากะทันหัน สังหารคนของโถงเซียนเป็นจำนวนมาก จึงค่อยเกิดสภาพติดขัดเช่นในวันนี้
ถ้าหากว่ามีโอกาสกำหนดร่องรอยของเขาได้ เทวกษัตริย์ไร้ประมาณใช่ว่าจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเสี่ยงอันตรายลงมือ
เพราะได้รับผลกระทบนี้ สองฝ่ายพอต่อสู้กัน จอมมารนพยมโลกถูกขวางเส้นทาง จนปัญญาอยู่ชั่วขณะ เหลือแค่เหล่ามารที่กระจัดกระจายอยู่ด้านนอกก่อนหน้าที่ได้แค่หดวงล้อมอย่างจนปัญญา ตามหาที่อยู่ของพวกเยี่ยนจ้าวเกอต่อไป
ในสถานการณ์ที่มีจำนวนคนจำกัด ความเร็วในการตามหาจึงลดลงมาก
เวลาผ่านไปทีละน้อยๆ ด้านในลูกกลมโลหะบนดินแดนพันเกล็ด เฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีกำลังถอนสำนึกมารของตัวเองอย่างต่อเนื่อง
ลวดลายคาถายันต์อาคมที่ลอยอยู่ระหว่างคนทั้งสองยิ่งมายิ่งขยายใหญ่ แสงสว่างสีฟ้าด้านบนยิ่งมายิ่งโชติช่วง
สำนึกเย็นเยียบโหดเหี้ยมที่มาจากมารน้ำกุ่ยกำลังโหยหวนและดิ้นรนอย่างต่อเนื่อง
ลวดลายคาถายันต์อาคมไม่ใช่จะลอยนิ่งอยู่กลางอากาศโดยไม่เคลื่อนไหว แต่ส่ายไหวเอียงซ้ายเอียงขวาไม่หยุด
ในตอนแรกสุด ลวดลายคาถายันต์อาคมนี้เข้าใกล้เฉินเสวียนจง
เฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีในที่สุดก็ได้พบกัน ปัจจุบันตราสลักร่องรอยมารที่ตอนนั้นแบ่งแยกเพราะเยี่ยนจ้าวเกอกับเจี่ยหมิงคงกลับคืนสู่สภาพสมบูรณ์อีกครั้ง
สำหรับมารน้ำกุ่ยแล้ว ร่างสถิตที่เหมาะสมกับมันที่สุด ท้ายสุดยังเป็นเฉินเสวียนจง แต่เฉินเสวียนจงมีระดับพลังฝึกปรือเหนือกว่าฉู่หลีหลี ตอนนี้ยังมีจิตใจกระจ่างใสแน่วแน่ เทียบกับสภาพที่แทบไร้การรับรู้ไร้ความรู้สึกของฉู่หลีหลีไม่ได้
ดังนั้นหลังยื้อยันกันสักพัก ลวดลายคาถายันต์อาคมนั้นก็เริ่มเอียงไปทางฉู่หลีหลี
ทว่าในตอนนี้อำนาจในการบุกตกอยู่ในมือเยี่ยนจ้าวเกอกับเฉินเสวียนจง ถึงมารน้ำกุ่ยจะแข็งกร้าว แต่ยากจะบรรลุเป้าหมายได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี