ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1439
“ใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋ สหายร่วมเส้นทางสั่ว เจ้าแม่อู๋ตังทำสงครามกับเหล่ามารอย่างมารจิตดั้งเดิม และมารไม้อิกบัญชาในมิตินอกแดน” หลิงชิงอธิบายอย่างรวดเร็ว “แดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีสาจมียอดฝีมือปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆ”
“แม้นพยมโลกจะเป็นศัตรูร่วมกัน แต่เกรงว่าศาสนาพุทธกับเผ่าปีศาจหวังให้พวกเราสำนักเต๋าสายหลักกับนพยมโลกบาดเจ็บล้มตายทั้งสองฝ่ายมากกว่า” เยี่ยนจ้าวเกอนวดขมับของตัวเองเบาๆ
หลิงชิงพยักหน้า “มิผิด ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นพวกใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋หรือเหล่ามารจากนพยมโลก ตอนประมือกันล้วนมีข้อกริ่งเกรง ไม่อาจลงมือเต็มกำลัง ป้องกันไม่ให้ถูกคนอื่นฉวยโอกาส”
ขณะที่คุยกัน ทางเกาชิงเสวียนก็ได้รับข้อความจากเจ้าแม่อู๋ตัง เนื้อหาสาระเหมือนกันเป็นส่วนใหญ่
“ผลลัพธ์การต่อสู้ในตอนสุดท้ายของสองฝ่ายคือมารไม้อิกบาดเจ็บ เทพมารระดับมหาชาลอีกตนเกือบตายคาที่” เกาชิงเสวียนเล่า “การฟื้นคืนชีพของมารน้ำกุ่ยล้มเหลว หลังจากดับสูญ เหล่ามารจากนพยมโลกก็ล่าถอยไป ศาสนาพุทธกับเผ่าปีศาจเริ่มลงมือสุดกำลัง ตีกระหนาบมารร้าย”
ปัจจุบันจอมมารถอยไปชั่วคราว ปัญหาการจัดการมารดินโบ่วของพวกเยี่ยนจ้วเกอมีสภาพผ่อนคลายลงมาก
“แต่ว่าทางเราก็ไม่ได้ดีเด่อะไรนัก” เยี่ยนจ้าวเกอถอนใจ
เยี่ยนจ้าวเกอมีสภาพค่อนข้างดี หลังปรับลมหายใจฟื้นฟูกำลัง ในระยะเวลาอันสั้นสามารถฟื้นฟูพลังต่อสู้กลับมาได้ใหม่
ปัญหาอยู่ที่เฟิงอวิ๋นเซิง สงครามก่อนหน้านางเสี่ยงอันตราย เกือบข้ามภัยพิบัติฟ้ากำเนิด
สำหรับในตอนนี้ยังถือว่าเร็วเกินไป
สำนึกมารหากเต็มเปี่ยม จะส่งผลเสียต่อการรักษาสภาพจิตใจของนาง แม้ตอนนี้จะดูปกติ แต่ในระยะเวลาอันสั้นไม่อาจสู้กับใครได้อีก ต่อให้ต้องสู้ก็ต้องสะกดความสามารถของตัวเองไว้ในระดับสูง ไม่แน่นอนยิ่งกว่าก่อนการต่อสู้นี้เสียอีก
จำเป็นต้องใช้เวลาฟื้นฟูสักระยะ จึงจะสามารถลงมือสุดกำลังได้อีกครั้ง
โดยเฉพาะขวดหยกสีดำที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋มอบให้ ตอนนี้เกิดรอยแตก ต้องซ่อมแซมเช่นเดียวกัน ไม่อย่างนั้นหากใช้อีกครั้งในทันทีก็มีโอกาสแตกออกได้ตลอดเวลา
เฟิงอวิ๋นเซิงยากจะสู้สุดกำลัง เป็นผลกระทบขนาดใหญ่ต่อพลังของฝ่ายตนอย่างไม่ต้องสงสัย
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ ดินแดนพันเกล็ดพังทลายแล้ว พิธีกรรมผสมฟ้าขับไล่มารก็ล่มแล้วเช่นกัน
อย่างแรกเป็นดินแดนที่ได้แต่หวังหากไม่อาจหาเจอ อย่างหลังคือรวบรวมวัตถุดิบหลักสำหรับสร้างพิธีครั้งที่สองไม่ได้มากพอ
ภัยจากมารดินโบ่วต่อจากนี้ ไม่อาจฝากความหวังไว้กับของวิเศษทั้งสองได้อีก
“ทางมารดินโบ่วยังทนได้อีกเท่าไร” นักพรตอวิ๋นเจิ้งถามอย่างใคร่ครวญ
“ในเวลาอันสั้นไม่มีปัญหา แต่ไม่อาจทนได้นานเกินไป” เยี่ยนจ้าวเกอตอบ “ต้องรีบย้ายจวินเอ๋อร์สองแม่ลูกออกจากฟ้าเหนือฟ้าให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นคงปิดมารจิตไม่ได้”
หากอยู่ในจักรวาลฟ้าฟื้น ย่อมมีชัยภูมิของตำหนักโอสถที่สามารถพึ่งพาได้
ทว่าเกิดมารดินโบ่วคืนชีพกลับมาจริงๆ ในกระบวนการนี้จะเป็นการชี้ทิศทาง และเผยตำแหน่งของจักรวาลฟ้าฟื้นให้แก่นพยมโลก
แม้ตอนนี้พวกจอมมารเช่นมารจิตแรกเริ่มกับมารเงาจะถูกกดดันให้ถอย แต่ถ้าตำแหน่งของจักราวลฟ้าฟื้นถูกพวกมันเปิดเผยแก่เส้นทางนอกรีต ศาสนาพุทธ หรือว่าเผ่าปีศาจ เช่นนั้นพวกเยี่ยนจ้าวเกอย่อมเจอสถานการณ์เลวร้ายแล้ว ถึงเวลานั้นจะมีอันตรายยิ่งกว่าเดิม ได้ไม่คุ้มเสีย
“อาการบาดเจ็บของมารจิตแรกเริ่มจากการสู้กับอวิ๋นจงจื่อผู้อาวุโสสำนักเต๋าของพวกเราในตอนนั้นยังคงอยู่ อำนาจและอานุภาพอ่อนด้อยกว่าตอนสมบูรณ์ไม่น้อย” เกาชิงเสวียนขมวดคิ้วกล่าว “แต่ว่าระดับของสือจวินสองแม่ลูกต่ำเกินไป เกรงว่ายากจะป้องกันการจู่โจมของมารจิต”
หลังยุคโบราณตอนกลาง มารจิตแรกเริ่มเคยต่อสู้กับอวิ๋นจงจื่อ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสายหยกพิสุทธิ์
อวิ๋นจงจื่อในตอนนั้นเป็นผู้ที่มีระดับคัมภีร์เกิดนภาแห่งสายหยกพิสุทธิ์สูงส่งที่สุด มีความสำเร็จสูงส่ง กอปรด้วยความมหัศจรรย์ไร้สิ้นสุด
สุดท้ายหลังจากต่อสู้กัน สองฝ่ายล้วนบาดเจ็บ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี