ภาพเงาเลื่อนผ่านอย่างรวดเร็ว เป็นแสงสีพิลึกกึกกือ เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็เกิดความรู้สึกตาลาย
ขณะมองฉากเหตุการณ์มากมาย เขาเหมือนกับย้อนทวนอดีตตามกระแสกาลเวลาที่ไหลย้อนกลับ ทุกสิ่งที่เดิมทีได้สาปสูญ กลายเป็นฝุ่นผงทางประวัติศาสตร์พากันปรากฏขึ้น
เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่า การรับรู้ของตัวเองเหมือนกับถูกแบ่งแยก ส่วนหนึ่งไปอยู่ในเหตุการณ์ ส่วนหนึ่งคอยมองอยู่ด้านข้าง
ยิ่งเป็นอดีตที่เก่าแก่โบราณเพียงไร ภาพเงาก็ยิ่งล่องลอย กระจัดกระจายเท่านั้น
ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่ใกล้กับยุคปัจจุบันเพียงไร ภาพเงาก็ยิ่งแจ่มชัด ยิ่งเป็นรูปธรรมเท่านั้น
ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอมองภาพมากมายเหมือนกับขี่ม้าชมดอกไม้ ควาทรงจำในยุคเก่าที่เหมือนมาจากมหาเทวะเสมอฟ้าเริ่มตั้งแต่ตอนเขาเกิดจากศิลาฟ้ากำเนิด จนกลายเป็นผู้ปกครองถ้ำม่านน้ำตกแห่งเขาผลบุปผา ออกทะเลร่ำเรียนศาสตร์วิชา สำเร็จกลายเป็นมหาเทวะเผ่าปีศาจผู้สั่นสะท้านโลกหล้า
มาถึงตอนท้ายก็เป็นสงครามถล่มวังสวรรค์ที่ทิ้งชื่อเสียงไว้ในประวัติศาสตร์ สั่นสะเทือนยุคสมัยครั้งนั้น อดีตของสงครามนี้แจ่มชัดที่สุด ละเอียดที่สุด ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นทุกสิ่งด้วยตาตัวเอง เทียบกับตำนานมากมายในความทรงจำ บ้างก็เหมือน บ้างก็ไม่เหมือน
ในตอนนั้น การต่อสู้ระหว่างศาสนาพุทธกับเผ่าปีศาจปรากฏเลศนัยขึ้น ยอดฝีมือเผ่าปีศาจตั้งทัพใหญ่ป้องกันพุทธตะวันตกเข้าสู่ตะวันออก สองฝ่ายคุมเชิงกัน
หลังสามพิสุทธิ์หลุดพ้น ตำหนักหยก ตำหนักแปดทิวทัศน์ ตำหนักท่องมรกตสาปสูญ เหล่าจวินประทับอยู่ในวังดุสิต คล้ายไม่ถามไถ่เรื่องทางโลก
วังเทพที่กลายเป็นสำนักเต๋าสายหลักในตอนนั้นร่วมมือกับศาสนาพุทธ สะกดเหล่าปีศาจ มหาเทวะเสมอฟ้าจึงบุกสวรรค์ หนึ่งวานรหนึ่งกระบองกวาดล้างสวรรค์ ทำให้เหล่าเซียนบนวังเทพหวาดหวั่นพรั่นพรึง
จนได้เจอหยางเจี่ยนจ้าวแห่งเทพเอ้อร์หลางที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ผู้สืบทอดรุ่นที่สามแห่งสำนักเต๋า คนรุ่นหลังอันดับหนึ่ง ผู้อยู่เหนือกว่าเหล่าบรรพบุรุษ ก็เกิดสงครามมหาชาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่เข้าสู่ยุคโบราณตอนกลาง
สุดท้ายในตอนที่ยังไม่แบ่งผลแพ้ชนะ ก็มีห่วงวัชระชิ้นหนึ่งตกลงจากฟ้า กระแทกมหาเทวะกับพื้น
ถึงมหาเทวะจะเสียท่า กระนั้นเหตุการณ์กลับทำให้เยี่ยนจ้าวเกอสูดหายใจเย็นเยือกไม่หยุด
นั่นเป็นฝีมือของเหล่าจวิน!
ศาสนาพุทธมักกล่าวว่าเทวราชไม่ถูกทำลาย กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอคิดว่า มหาเทวะเสมอฟ้าจึงเรียกว่าเทวราชไม่ถูกทำลาย ภัยพิบัติไม่อาจกล้ำกลายอย่างแท้จริง เหนือกว่าความสามารถของศาสนาพุทธเสียอีก
มหาเทวะเสมอฟ้าเกิดจากศิลาดินกำเนิด ไม่อาจแยกฟ้าแปลงเงาได้เหมือนศิลาฟ้ากำเนิด ไม่อาจสั่งสมพลังศรัทธาได้เหมือนศิลามนุษย์กำเนิด กลับได้รับความสามารถแต่กำเนิดอย่างหนึ่ง นั่นคือกายกระดูกที่แข็งแกร่งทนทานถึงขีดสุด!
เขากลายเป็นมหาชาล ถูกจัดอยู่ในชั้นเดียวกับมารจิตแรกเริ่ม ตัวตนเพียงสองตัวตนบนประวัติศาสตร์ที่แม้แต่ยอดฝีมือระดับมรรคาได้แต่สะกด แต่ไม่อาจเข่นฆ่าโดยสิ้นเชิง
มารจิตแรกเริ่มขอแค่สิ่งมีชีวิตไม่สูญสิ้น ก็สามารถคืนชีพได้อีก ส่วนมหาเทวะเสมอฟ้าที่เกิดจาศิลาดินกำเนิด คือฆ่าไม่ตายอย่างแท้จริง!
นี่เกี่ยวข้องกับการหลุดพ้นของเจ้าแม่หนี่ว์วา ในโลกนี้แม้แต่บรรพบุรุษมรรคาก็ได้แต่สะกดมหาเทวะเสมอฟ้าไว้ ไม่อาจส่งเขาสู่การดับสูญโดยสมบูรณ์
เหล่าจวินจิตใจยากหยั่งคาด บางทีไม่คิดลงมือแต่แรก
ทว่ารับการโจมตีของเหล่าจวินไปโดยไม่ตาย เหตุการณ์ก็เรียกได้ว่าตื่นตระหนกมากพอแล้ว
เหล่าจวินพอลงมือ วานรในที่สุดก็ไม่อาจหนีพ้น ถูกพากลับตำหนักดุสิต
ผลลัพธ์โดนพายุอัคคีในเตาหลอมโอสถเผาใส่ สุดท้ายยังถูกวานรหนีรอดได้
เรื่องนี้เหล่าจวินมีความคิดอย่างไร เยี่ยนจ้าวเกออดเชื่อมโยงไม่ได้
ภาพตรงหน้าไม่ได้หยุดลง ยังคงเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง
มหาเทวะเสมอฟ้าที่หลุดออกมา ทะลวงสวรรค์สามสิบสามชั้น มาถึงวังเทพอีกครั้ง!
หนึ่งวานรหนึ่งกระบองทำลายประตูฟ้าทักษิณ!
สงครามระดับมหาชาลที่รุนแรงยิ่งกว่าตอนซุนหงอคงสู้กับหยางเจี่ยนก็ปะทุขึ้นบนสวรรค์ชั้นเก้า ถึงขั้นที่เป็นไปได้เป็นอย่างยิ่งว่า จะเป็นการศึกระดับสูงสุดของยอดฝีมือที่อยู่ต่ำกว่าระดับมหามรรคาตั้งแต่ประวัติศาสตร์เคยมีมา
มหาเทวะเสมอฟ้าพญาวานรโสภา ต่อสู้กับมหาจักรพรรรดิหยกพิสุทธิ์ผู้เลิศหล้าแห่งราชวังทองนภาไร้ประมาณ!
มหาจักรพรรดิหยกที่นี่แตกต่างจากภาพลักษณ์โง่งมในความทรงจำของเยี่ยนจ้าวเกอ เป็นผู้ปกครองวังเทพอย่างแท้จริง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี