ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1468
เสียงติ๋งดังขึ้น เหมือนกับทำลายความสงบของโลกตรงหน้า
เยี่ยนจ้าวเกอหันไปมองตามเสียง เห็นศิลาวิญญาณที่ฝังอยู่บนภูเขายามนี้ถึงกับหลุดออกมา จากนั้นก็อาศัยสภาวะกลิ้งลงมาอยู่บนพื้น
นั่นเป็นรากฐานของมหาเทวะเสมอฟ้า ศิลาดินกำเนิด!
ขณะนี้มันหล่นออกจากภูเขา ไม่ถูกภูเขาเบญจคีรีจองจำอีกต่อไป บ่งบอกว่าซุนหงอคงมหาเทวะเสมอฟ้าในที่สุดก็หลุดจากพันธนาการอันนานแสนนานแล้ว!
“สหายน้อย พวกเรามีวาสนาค่อยพบกันใหม่!”
เสียงลอยอ้อยอิ่งข้างหู เยี่ยนจ้าวเกอเงยหน้ามอง
สวีเฟย ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก พ่านพ่านยังคงอยู่บนพื้น แต่มีเสาแสงสายหนึ่งพุ่งขึ้นจากตัวพวกเขา ทะลุหมู่เขา ทะลุท้องฟ้า ทะลุจักรวาล มุ่งตรงไปด้านบน ไม่ทราบว่าสิ้นสุดที่ใด
มหาเทวะไปไหนแล้ว
ต่อจากนี้เขาที่ละทิ้งพลังฝึกปรือทั้งหมดของตัวเอง อาศัยพลังสุดท้ายที่หลุดจากการคุมขัง กระโดดออกจากตราผนึกสองชั้นจะไปที่ไหนและทำอะไร
เยี่ยนจ้าวเกอเหม่อลอย ความคิดมากมายปรากฏขึ้นมา จากนั้นก็ตกตะกอน ไม่คิดและไม่คาดเดาต่ออีก
บางทีวันหน้าอาจได้พบกัน บางทีอาจไม่ได้พบกันอีกแล้ว กลับยากจะบอกแน่ชัด
ชายหนุ่มสลัดความนึกคิด ความสนใจกลับมาอยู่ที่พวกร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกอีกครั้ง
ร่างยากสมุทรสุดขอบโลกที่ยังคงเป็นวานร ยามนี้กายเนื้อเกิดการเปลี่ยนแปลง กลับสู่ร่างมนุษย์อีกครั้ง มีเพียงแต่ลวดลายรูปวานรยักษ์บนหลัง ไหล่ขวา และสะบักที่สมจริงราวกับมีชีวิต
ตiาผนึกของที่นี่ถูกทำลายแล้ว ต่อให้พระยูไลไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เจ้าของตราผนึกชั้นแรกที่อยู่ด้านนอกถ้าหากยังมีชีวิตอยู่ สมควรสัมผัสได้
พระศรีอาริย์ผู้ปกครองแดนขวางกั้น และแดนสุขาวดีบัวขาวกับยอดฝีมือใต้การบัญชาก็อาจจะสัมผัสได้เช่นกัน
ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอจึงไม่มีเวลารำพึงรำพัน หลังจากลังเลเล็กน้อยก็ก้มลงเก็บศิลาดินกำเนิดขึ้นมาแล้วออกจากที่นี่
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเขาก้มเอวเล็กน้อย จากนั้นรอยสักวานรยักษ์บนไหล่ขวาก็พ่นแสงสีทองหลายสายขึ้นไปได้บน
ปราณปีศาจที่ไม่สนใจกฎเกณฑ์ กระทำตามความต้องการของตัวเอง ขณะนี้ไหลเชี่ยวกลางฟ้าดิน!
แสงทองตวัดวูบ กลายเป็นวานรยักษ์ที่ดุร้ายตัวหนึ่งอย่างรวดเร็ว จากนั้นขณะที่แสงสว่างไหลเวียน ปีกหงส์ มงกุฎทอง เกราะทองถักโซ่ รองเท้าใยบัวก็ประกอบลงบนร่าง
มันยื่นมือออกมาช้อนขึ้น กระบองสารพัดนึกท่อนหนึ่งเคลื่อนไหว กวาดล้างจักรวาล
วานรยักษ์แบกฟ้าเงยหน้าส่งเสียงกู่ร้อง เมฆลมเปลี่ยนสี จับพวกเยี่ยนจ้าวเกอ สวีเฟย และพ่านพ่าน จากนั้นกระโจนร่างขึ้น พุ่งสู่ฟากฟ้า!
เขาเบญจคีรียังคงตั้งตระหง่าน ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อวานรที่แปลงกายมาจากร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก
เวลานี้ตราผนึกสายที่หนึ่งด้านนอกทำงาน เสกหมอกแสงหลายสายขึ้นผสมผสาน ผนึกฟ้าดินเอาไว้
ในเมื่อเผยร่องรอยแล้ว ครั้งนี้เยี่ยนจ้าวเกอไม่กระทำลับๆ ล่อๆ และวางแผนอย่างละเอียดอีก พุ่งออกไปอย่างหักโหมทันที
วานรทองผู้บ้าคลั่งขณะที่กระโดดขึ้นก็กวาดกระบองในมือ ทำลายตราผนึกแล้วออกจากแดนขวางกั้น
ในมิติจักรวาลที่ดำมืด เห็นบัวขาวหลายดอกเบ่งบานขึ้นพอดี
ระหว่างทะเลดอกบัวขาว เห็นเพลิงสีดำหลายสายปรากฏวับแวบตลอดเวลา
พอเห็นวานรทอง ทั่วทั้งจักรวาลหยุดนิ่งพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี