ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1523
ไม่เพียงปัญหาของตัวเองเท่านั้น เยี่ยนจ้าวเกอสัมผัสได้ว่า ในหุบเขาเบื้องล่างระเบิดปราณดาบสะท้านฟ้าออกมา
นั่นย่อมเป็นเยี่ยนตี๋ลงมือต่อต้าน
สภาวะในนี้ทำให้สีหน้าของพวกนักพรตชิงจางเคร่งขรึมลงหลายส่วน ไม่ได้น่าดูชมเหมือนเดิมแล้ว
ถึงแม้จะมองออกว่าเยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนตี๋ต่างอยู่ในระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่ง แต่ว่าพลังที่เยี่ยนตี๋แสดงออกมาเพียงแวบเดียวยังคงอยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขา “นี่เป็นพลังที่เซียนลี้ลับมีได้หรือ”
ทว่าถึงสามคนจะแตกตื่น แต่กลับไม่สับสน
นักพรตชิงจางสีหน้าเยือกเย็น กำกระบี่สั้นเล่มหนึ่งไว้ในมือ
กระบี่สั้นทั้งเล่มสร้างขึ้นจากหยกขาว เป็นแสงแวววาว เพียงแต่ผิวเต็มไปด้วยรอยแตก สภาพผุกร่อน เหมือนกับอาจจะแหลกสลายได้ตลอดเวลา แต่ว่าเจตจำนงกระบี่ที่อยู่ด้านในลี้ลับยิ่งใหญ่ แถมยังน่าอัศจรรย์
ภายใต้การควบคุมของนักพรตชิงจาง กระบี่สั้นหยกขาวส่องประกายกระบี่ระยิบระยับ เหมือนกับตัวตนบางอย่างที่เชื่อมสู่ฟากฟ้า
พอคิดเชื่อมโยงถึงสิ่งที่นักพรตจ้าวเจินเคยเอ่ยว่า ซากสังขารของนักพรตอวี้ติ่งก็เป็นส่วนหนึ่งของตราผนึกเหมือนกัน เยี่ยนจ้าวเกอก็คาดเดาว่า กระบี่สั้นหยกขาวเล่มนี้บางทีเป็นหนึ่งในมรดกของนักพรตอวี้ติ่ง
พวกนักพรตชิงจางจึงสามารถวางแผนการนี้ได้ เปลี่ยนแปลงพลังของตราผนึกได้ในระดับจำกัด ทั้งยังคิดทำลายตราผนึกทิ้ง
แต่ว่าถ้าหากมีแค่นี้ โอกาสพวกเขายังไม่มาก
ด้วยความดุร้ายของกระบี่ลวงเซียน ผลลัพธ์พ่ายแพ้อาจจะน่าอนาถสุดขีด กายตายมรรคามลายเป็นเรื่องธรรมดา
ทว่าถ้าหากเซ่นสรวงเลือดเยี่ยนจ้าวเกอพ่อลูกจริงๆ เช่นนั้นจะสำเร็จหรือไม่แม้นยังไม่แน่นอน แต่ว่าก็เพิ่มความหวังที่จะสำเร็จมากมาย
…ต่อให้พ่ายแพ้แล้ว สมควรเป็นค่าตอบแทนที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอต้องแบกรับ ต่อจากนี้พวกนักพรตชิงจางมีโอกาสตั้งหลักใหม่
ภายใต้การควบคุมของนักพรตชิงจาง แสงโลหิตที่ครอบคลุมเขาแสงทองยิ่งมายิ่งเจิดจ้า
เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกได้ว่าแรงกดดันของตัวเองยิ่งมายิ่งชัดเจน ผลลัพธ์แบบนี้ทำให้เขาจิตใจหนักอึ้งอยู่บ้าง
ไม่ได้เป็นห่วงตัวเอง แต่เป็นเพราะนี่หมายความว่าคำพูดก่อนหน้านี้ของอีกฝ่าย เกรงว่าจะไม่แปลกปลอม
ตราผนึกของที่นี่เป็นเยี่ยนซิงถาง ตี๋ชิงเหลียนอย่างน้อยสักคนหนึ่งในนี้ กางขึ้นโดยเซ่นสรวงเลือดให้แก่กระบี่ลวงเซียน ไม่อยางนั้นพิธีเซ่นสรวงเลือดที่คล้ายกัน ไม่มีทางส่งผลต่อเยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนตี๋ชัดเจนขนาดนี้
นี่หมายความว่ามีความเกี่ยวข้องกับสายสายเลือดจริงๆ
“เอาละ ตอนนี้ข้าไม่มีความเข้าใจจริงๆ ว่าพวกท่านคิดอย่างไร” เยี่ยนจ้าวเกอสัมผัสความเจ็บปวดของร่างกาย ระบายลมหายใจออกยาวๆ “เหมือนกับมีบางเรื่องราวที่พวกท่านอาจทำความเข้าใจไม่ได้กระมัง”
ขณะที่พูด สภาวะโจมตีของเยี่ยนตี๋ยิ่งมายิ่งรุนแรง เหมือนกับไม่ได้รับผลกระทบโดยสิ้นเชิง
เหนือหุบเขาพลันมีเมฆมงคลกลุ่มหนึ่งบานออกเหมือนดอกบัว โกลาหลขมุกขมัว
พอเมฆแปลงกำเนิดรองไว้ เยี่ยนตี๋สัมผัสได้ถึงผลกระทบของการเซ่นสรวงเลือด พลันลดต่ำลง
“สิ่งของอันใด” นักพรตชิงจางสีหน้าเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย สูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ชี้กระบี่สั้นหยกขาวไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ
แสงสีแดงผนึกรวม พลันรวมศูนย์กว่าเดิม เริ่มส่องต้องเยี่ยนจ้าวเกอ
เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม แสงสีแดงก่ำหลายสายกะพริบบนร่าง
ในกายเขาแฝงความโกลาหล สารจำเป็น ลมปราณ จิตใจที่เต้นเร่าราวกับลุกไหม้สงบลงในทันใด
ขณะเดียวกัน เยี่ยนจ้าวเกอยื่นนิ้วออกมาตวัดกลางอากาศ ประกายกระบี่สีแดงก่ำเวียนว่อน ถึงกับกลายเป็นค่ายกลกระบี่หลายสาย
ค่ายกลกระบี่เหล่านี้หมุนและลอยขึ้น ทำลายสภาวะค่ายกลที่ครอบคลุมเขาเมฆทองไม่หยุด
นักพรตชิงจางเห็นดังนั้น ในที่สุดสีหน้าเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิง
เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้แสดงพลังน่าตกตะลึงเท่าใดนัก แต่ใช้ความแยบยลทำลายความแยบยล แก้ไขสภาวะค่ายกลของตราผนึกเซ่นสรวงเลือดตรงหน้า การทำยากให้เป็นง่ายในนี้ทำให้พวกนักพรตชิงจางที่ทราบว่าเป็นอะไรถึงกับตกตะลึง
ภายใต้การเปรียบเทียบ ความเชี่ยวชาญคัมภีร์กระบี่ลวงเซียนของเยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่ได้ทำให้พวกเขาประหลาดใจขนาดนั้นแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี