ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1533
วานรปีศาจมือถือกระบองสารพัดนึก ปราณปีศาจพุ่งสู่ฟากฟ้า สั่นสะเทือนโลกีย์วิสัยที่ห้อมล้อมเข้าหาตัวเองไม่หยุด
พลังปีศาจที่ยิ่งใหญ่ผ่าเผยไม่สนใจผู้ใด บดขยี้โลกมนุษย์ที่เกิดขึ้นจากกระบี่พุทธะ
การต่อสู้ของสองฝ่ายเริ่มส่งผลต่อโลกน้ำพุหยกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
กระบี่พุทธะเปลี่ยนร่างเป็นวิถีมนุษย์ เดิมทีกำลังเปลี่ยนคนบนโลกน้ำพุหยกให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างต่อเนื่อง
ตอนนี้พลังของทั้งสองฝ่ายปะทะกัน ทำให้โลกเริ่มปรากฏการบิดเบี้ยวแตกหัก
เพียงแต่ว่าขณะนี้พวกกระบี่พุทธะ ฉวีซู หวังก่วน และเทวกษัตริย์เภรีไม่มีกำลังพอไปสนใจเรื่องนี้
เป็นเพราะว่าการดำรงอยู่ของกายทองมหาเทวะ พวกถงซินหลินกับกว่างทงจื่อจึงไม่ถึงกับถูกเสียงมหามรรคาหยุดไว้
เป้าหมายของพวกฉวีซูก็ไม่ได้อยู่ที่ตัวพวกเขา จอมยุทธ์โลกน้ำพุหยกเช่นพวกถงซินหลินพากันหนีห่าง
ไม่อย่างนั้นเพียงแค่คลื่นหลงเหลือจากการต่อสู้ของสองฝ่าย ก็ทำอันตรายชีวิตของพวกเขาได้แล้ว
การกลายเป็นวิถีมานุษย์ของกระบี่พุทธะทำให้คนอยากหนีแต่ไร้ทางหนี โชคดีที่ความสนใจในตอนนี้ของยอดฝีมือเส้นทางนอกรีตอยู่ที่ร่างวานรปีศาจ กลับทำให้พวกถงซินหลินมีอิสระขึ้นมาก
มีคนหนีไปยังด้านนอกโลกน้ำพุหยก มีคนลังเล พยายามสร้างความมั่นคงให้แก่มิติของโลกน้ำพุหยก ปกป้องคนธรรมดาที่อยู่ที่นี่
พวกฉวีซูและหวังก่วนสนใจทางนี้ไม่ได้ชั่วขณะ ตั้งสมาธิทั้งหมดไปที่การสู้กับวานรปีศาจ
ดังนั้นพวกเขาได้แต่มองดูเยี่ยนจ้าวเกอฟันกระบี่เนรเทศเซียนใส่ซากสังขารอวี้ติ่งตาปริบๆ
ซากสังขารอวี้ติ่งรับกระบี่นี้ไป บนผิวพลันสาดแสงขึ้นหลายสาย เหมือนอบอุ่นแต่ก็เย็นเยียบ
บนผิวซากสังขารไม่เห็นรอยแผลอันใด แต่ว่าแสงสว่างกลับค่อยๆ หม่นหมองลงไป
คนอื่นๆ เห็นดังนั้น เกิดความกระจ่างขึ้นในใจ
ด้วยพลังฝึกปรือในปัจจุบันของเยี่ยนจ้าวเกอ กระบี่เนรเทศเซียนไม่อาจเนรเทศเซียนสวรรค์มหาชาล
แต่ว่าอวี้ติ่งจินหยินได้เสียชีวิตไปแล้ว เหลือเพียงซากสังขาร ความทนทานในซากสังขารของเขาถึงจะเทียบได้กับอาวุธเพ แม้แต่ยอดฝีมือที่เป็นมหาชาลเหมือนกันคิดทำลายล้วนไม่ง่าย แต่นั่นอย่างไรก็เป็นเปลือกร่างไร้ชีวิตร่างหนึ่ง
กระบี่เนรเทศเซียนสามารถลดระดับของมันไปยังชั้นสุญญตา!
เยี่ยนจ้าวเกอมองซากสังขารอวี้ติ่ง ในมือเพิ่มกระบี่สั้นหยกขาวเล่มหนึ่ง กลับได้มาจากนักพรตชิงจาง เขาสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ถึงกับหักกระบี่สั้นหยกขาวทิ้ง
จากนั้นกระบี่สั้นเล่มนั้นก็ถูกเขาหันกลับ แทงใส่อกของตัวเอง!
ถึงกระบี่จะแทงใส่จุดตายมิดด้าม แต่ว่าปากแผลกลับไม่มีรอยเลือดไหลออก เยี่ยนจ้าวเกอยังมีสีหน้าเป็นปรกติ
บนผิวของคมกระบี่ที่หักครึ่งอีกท่อนหนึ่งถูกเขาวาดยันต์อาคม จากนั้นก็โยนไปใส่ซากสังขารอวี้ติ่ง
คมของกระบี่สั้นหยกขาวที่หัก กลายเป็นแสงหยกสายหนึ่ง รวมกับซากสังขารอวี้ติ่ง
ในสองตาของเยี่ยนจ้าวเกอเหมือนกับมีลวดลายอาคมที่ยากจะนับคำนวณกะพริบราวกับลำแสง ขณะเดียวกัน ซากสังขารของอวี้ติ่งจินหยินก็สั่นไปทั้งร่าง!
สองตาของมันถึงกับลืมขึ้น ในม่านตาสองข้างมีลวดลายอาคมนับไม่ถ้วนส่องแสงเช่นกัน
จากนั้นเห็นซากสังขารอวี้ติ่งยกแขนขึ้น แบมือออก ประกายแสงสีแดงก่ำกะพริบกลางฝ่ามือวูบหนึ่ง
กระบี่ลวงเซียนที่ลอยค้างกลางอากาศกะพริบแสงสีแดงเช่นกัน หายไปจากที่เดิม
ไม่มีการขวางกั้นของเวลา กระบี่เล่มนี้โผล่ขึ้นในมือของซากสังขารอวี้ติ่ง!
พลังฝึกปรือระดับเซียนลี้ลับของเยี่ยนจ้าวเกอในปัจจุบัน ถึงแม้จะมีพลังกล้าแข็ง บรรลุวิชาลับหลายชนิด ทว่านอกจากการเซ่นสรวงเลือดของตัวเองใช้ชีวิตเป็นค่าตอบแทน ไม่อย่างนั้นยากจะควบคุมกระบี่ลวงเซียน หรือกระตุ้นซากสังขารอวี้ติ่ง
ถึงแม้จะทำได้ ก็แสดงอานุภาพที่แท้จริงออกมาไม่ได้
กระนั้นเพียงปรับเปลี่ยนเล็กน้อย ก็เปลี่ยนจากไม่มีความเป็นไปได้เป็นมีความเป็นไปได้สำเร็จ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี