ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1559

การแสดง​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​แสดง​ความ​เกรียงไกร​ทุก​ด้าน​ แต่​มิใช่ว่า​ใช้ได้​ทุกที่​ทุกเวลา​

ก่อนหน้านี้​สิ้นเปลือง​พลัง​มากเกินไป​ ต่อจากนี้​ต้อง​ใช้เวลานาน​ถึงจะฟื้นฟู​ได้​ ยิ่ง​ใช้พลัง​รุนแรง​เท่าไหร่​ เวลา​การดำรงอยู่​ก็​สั้น​เท่านั้น​ เวลาพักผ่อน​ก็​จะยาว​ไป​ด้วย​

หลาย​สิบ​ปี​มานี้​ ร่าง​แยก​สมุทร​สุด​ขอบ​โลก​ สวี​เฟย​ และ​พ่าน​พ่าน​ยังคง​หลอม​เปลี่ยน​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​ที่รวม​กับ​ร่าง​ของ​ตน​อย่าง​ต่อเนื่อง​ ภายใต้​ผลกระทบ​จาก​กันและกัน​ ส่งผลดี​ต่อ​การแสดง​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​

แต่​ว่าการ​รวม​สามร่าง​เป็นหนึ่ง​แสดง​ร่าง​แท้จริง​ของ​มหา​เท​วะ​เสมอ​ฟ้า กับ​การ​โบก​กระบอง​สารพัด​นึก​ด้วย​ตัว​คนเดียว​ ยังคง​กินแรง​เป็นพิเศษ​

“หาก​ทน​สงคราม​นี้​ได้​ สมควร​ไม่มีปัญหา​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ทาง​หนึ่ง​พูด​ ทาง​หนึ่ง​เหลือบ​ซ้าย​แล​ขวา​ ตรวจตรา​สภาพ​แวด​ล้ม​ของ​ท้องทะเล​หมอก​แสงตรงหน้า​

เขา​หยิบ​เลือด​เนื้อที่​เหมือนกับ​แขน​มนุษย์​ออกมา​ เปลวเพลิง​ด้านบน​ผนึก​ตัว​เป็น​เส้น​เดียว​ ลุกไหม้​ไม่ดับ​ลง​ แต่ว่า​มีกฎเกณฑ์​

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ทิ่ม​นิ้ว​ใส่เปลวเพลิง​เบา​ๆ

เส้น​เพลิง​ส่าย​วูบวาบ​ สุดท้าย​ไม่อาจ​รักษา​ความมั่นคง​ได้​อีก​ ขยาย​ออก​ไป​รอบ​ๆ เปลี่ยนเป็น​โชติช่วง​โหม​ไหม้​ใน​ชั่วพริบตา​ กลืน​กิน​เลือดเนื้อ​มือ​มนุษย์​ก้อน​นั้น​หมดสิ้น​

ชิ้นส่วน​ตรา​พลิก​ฟ้าที่​ฝังไว้​ใน​เลือดเนื้อ​ส่องแสง​ ถึงกับ​เหมือน​ถูก​เผา​

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ผ่อน​มือ​ไป​ด้านหน้า​เบา​ๆ เพลิง​โหม​ไหม้​ลอย​ขึ้น​ ลอย​เข้าไป​ใน​หมอก​แสงที่​เหมือนกับ​ท้องทะเล​ตรงหน้า​

สวี​เฟย​ปลด​ถุงสุรา​ที่​แขวน​ไว้​ตรง​เอว​ ดึง​จุด​ปิด​ออก​ เงยหน้า​ดื่ม​ไป​สอง​อึก​ ทาง​หนึ่ง​ดื่ม​ ทาง​หนึ่ง​มอง​ภาพ​ตรงหน้า​อย่าง​สงบนิ่ง​

หมอก​แสงเหล่านั้น​ลุกไหม้​ขึ้น​ตาม​ กอปร​กัน​เป็น​เปลวเพลิง​กลุ่ม​หนึ่ง​ แล้ว​แผ่​ลาม​ไป​รอบ​ๆ

ตอนนี้​ท้องทะเล​แห่ง​แสงบริเวณ​นี้​เหมือน​ถูก​ต้ม​ พลิก​ตัวอย่าง​ต่อเนื่อง​

ใน​ตอนนั้น​เอง​ พลัน​มีแสงสว่าง​กะพริบ​ขึ้น​จาก​ทิศทาง​ที่​แตก​ต่างกัน​

ตัวตน​อัน​น่ากลัว​ไม่ต่ำกว่า​หนึ่ง​มาถึงความว่างเปล่า​กลาง​จักรวาล​แห่ง​นี้​พร้อมกัน​

เพียงแต่​คน​หนึ่ง​ใน​นี้​ทำให้​ผู้คน​ต้อง​กลั้นหายใจ​ ผู้​เข็ม​แข็ง​จำนวนมาก​ขนาด​นี้​ถมเติม​ที่นี่​พร้อมกัน​ ไม่จำเป็นต้อง​ลงมือ​ บรรยากาศ​ที่​แข็ง​ค้าง​ก็​แทบจะ​ฉีก​หมอก​แสงบริเวณ​นั้น​ทิ้ง​

ระหว่าง​พวกเขา​มีการปะทะ​กัน​ ไม่ยอม​ถอย​หนี​ ยิ่ง​ทำให้​บรรยากาศ​ตรงหน้า​กดดัน​ถึงขีดสุด​

หาก​แต่​สอง​ฝ่าย​ไม่ได้​เกิด​ความขัดแย้ง​ใหญ่​ในทันที​ กลับ​เล็ง​เป้าหมาย​ไป​ที่​กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ก่อน​

ดังนั้น​จึงเห็น​ปรากฏการณ์​ประหลาด​มากมาย​ปรากฏ​ ราวกับ​บุปผา​ปลิว​ว่อน​เต็ม​ฟ้า กระจาย​ไป​ทั่ว​ความว่างเปล่า​

“ไล่​ตามมา​แล้ว​จริงๆ​ ด้วย​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​แสยะ​ยิ้ม​ มอง​ไป​ทาง​สวี​เฟย​

สวี​เฟย​ยิ้ม​ขึ้น​ แขวน​ถุงสุรา​ไว้​ตรง​เอว​

หมอก​แสงบน​ศีรษะ​ของ​คน​ทั้งสอง​ถูก​ฉีก​ออก​ กลิ่นอาย​อัน​น่ากลัว​ข่มขวัญ​คน​พลัน​กด​ลงมา​ราวกับ​ท้องฟ้า​ถล่ม​

แต่ว่า​ร่าง​แยก​สมุทร​สุด​ขอบ​โลก​ สวี​เฟย​ และ​พ่าน​พ่าน​สั่น​ร่าง​ แสงอัน​เจิดจ้า​พุ่ง​สู่ฟากฟ้า​

ภายใต้​แสงสว่าง​สาดส่อง​ วานร​ยักษ์​ที่​เหมือนกับ​เขา​สูงสามลูก​เผ​ยง​ร่าง​อัน​มโหฬาร​ ราวกับ​ค้ำฟ้า​ยัน​ดิน​ ดัน​ท้องฟ้า​ที่​ถล่ม​ลงมา​ขึ้นไป​

ปราณ​ปีศาจ​ทั่ว​ฟ้าแผ่​พุ่ง​ ถูก​แสงสว่าง​ของ​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​สาดส่อง​ ตัวตน​มากมาย​ใน​ความว่างเปล่า​จึงค่อย​ปรากฏ​รูปร่าง​ที่​แท้จริง​ มิได้​ยาก​จะสำรวจ​และ​ยาก​จะบรรยาย​เหมือน​เช่น​ก่อนหน้า​

ผู้​นำหน้า​คือ​เซียน​หัว​มังกร​ เซียน​งาวิญญาณ​ ยังมี​ฉวี​ซูบุตร​กระบี่​หก​วิถี​ที่​สู้กัน​ก่อนหน้านี้​

คน​ที่​ร่วมทาง​กับ​พวกเขา​สามคน​กลับเป็น​จอม​ปีศาจ​อีก​ตน​หนึ่ง​ สวม​ชุด​เกราะ​ มือถือ​สามง่าม ใบหน้า​เคร่งขรึม​ มอง​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​ทั้ง​สามร่าง​คล้าย​มีความคิด​อะไร​บางอย่าง​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี