ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1603
ในค่ายกลลงทัณฑ์เซียน เจ้าแม่อู๋ตังกุมน้ำผากที่เลือดไหลทะลัก ล้มลงไปด้านหนึ่ง ลมหายใจอ่อนแอ
เกาชิงเสวียนทิ้งร่างแยกของตัวเอง ควบคุมค่ายกลลงทัณฑ์เซียนพร้อมกับเยี่ยนจ้าวเกอ ร่างจริงใช้กระบี่แหนเขียวหลอมเปลี่ยนแสงหยกบนกระบี่สังหารเซียนแทนเจ้าแม่อู๋ตังต่อ
ในอดีตได้สร้างมรกตท่องฟ้า นางจึงเคยสัมผัสกระบี่แหนเขียว ตอนนี้ไม่ถึงกับจัดการไม่ได้
แต่ถึงอย่าไรระดับพลังฝึกปรือของนางยังด้อยกว่าเจ้าแม่อู๋ตัง ความเร็วในการหลอมเปลี่ยนจึงช้าลงมาก
โชคดีที่แสงหยกเหลือไม่กี่ส่วน ยามนี้เริ่มถดถอยออกไปทีละน้อยๆ
เซียนเมฆดำเข้ามาในค่ายกลลสำเร็จ กำลังปรับตัวและศึกษาการเปลี่ยนแปลงในค่ายกล เหนือศีรษะก็มีจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ไล่ตามมาถึง
มีเยี่ยนจ้าวเกอกับเกาชิงเสวียนรับเข้ามาในค่ายกล ถึงแม้จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋จะไม่รู้จักค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ก็แต่ผ่อนคลายกว่าเซียนเมฆดำ
คนทั้งสองสู้กัน เยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกของเกาชิงเสวียน ผลักดันการทำงานของค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสะกดค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งต่อ
เมื่อมีจักรพรรดิโกวเฉินใช้หยกหรูอี้ไตรรัตนะกระแทกมีดบินสังหารเซียนของลู่ยาเต้าจวินร่วงไป เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้ดัชนีเทพปฐมกำเนิด หมุนการเปลี่ยนแปลงหนึ่งปราณสามพิสุทธิ์ย้อนกลับ
ปราณพิสุทธิ์สามสายลอยออกไปด้านนอกค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ผสานกับกายทองมหาเทวะสามร่าง
ปราณปีศาจพุ่งสู่ฟ้า เมฆปีศาจสีทองปรากฏขึ้นอีกครั้ง แว่วเสียงคำรามบ้าคลั่งมาจากในชั้นเมฆ
ร่างจริงของมหาเทวะเสมอฟ้าโผล่ออกมา หน้าขนปากงุ้ม ใส่มงกุฎทองปีกหงส์ สวมชุดเกราะสีทอง ใส่รองเท้าใยบัว
มือควงกระบองสารพัดนึก ศีรษะค้ำสวรรค์ เท้าเหยียบแดนบาดาล สภาวะดุร้าย ไร้กฎเกณฑ์ไร้ฟ้า!
“ลู่ยา!” วานรยักษ์คำราม “ตอนนี้ให้อนุญาตให้เจ้าเก็บมีดบินสังหารเซียนกลับมา พวกเรามาสู้กันรอบหนึ่ง”
ลู่ยาเต้าจวินถอนใจ “เก็บมาก็ไม่มีประโยชน์ ทั้งทำลายหยกหรูอี้ไตรรัตนะไม่ได้ชั่วขณะ แต่ถึงแม้พวกเจ้าจะแสดงร่างที่แท้จริงของมหาเทวะเสมอฟ้า ที่สุดแล้วมิใช่ช่วงที่สมบูรณ์เมื่อครั้งกระโน้น ข้าขอลองดูแล้วกัน”
ขณะที่พูด แสงไฟสีทองผสมแดงก็ลุกไหม้ขึ้นมารอบๆ ตัวเขา เจาะทะลวงความว่างเปล่า
ไฟหลีก่อนกำเนิดลุกโหม ดวงอาทิตย์สีแดงผสมทองดวงหนึ่งลอยขึ้นบนศีรษะลู่ยาเต้าจวิน
ดวงอาทิตย์ดวงนั้นยังร้อนแรงและใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ของจริง
ในดวงอาทิตย์มีเงาของอีกาสามขาสีดำโผล่มา
สภาพอีกาทองอาทิตย์ปรากฏ โลกเหมือนกลับสู่ความขมุกขมัว ความร้อนไร้สิ้นสุดกระจายออกมา
น้ำในธารสวรรค์ซึ่งก่อนหน้าบรรจุดาวนับพันดวง ประทบถูกเพลิงอาทิตย์อัคคีสวรรค์ดวงดาว อย่าว่าแต่ระเหยหาย แม้แต่อุณหภูมิก็สูงขึ้นต่ำลงเปลี่ยนแปลงไปมาไม่กี่ครั้ง
แต่ตอนนี้พออีกาทองอาทิตย์โผล่ขึ้นบนศีรษะของลู่ยาเต้าจวิน น้ำในแม่น้ำที่อยู่รอบๆ ก็คล้ายมีอุณหภูมิสูงขึ้น
อีกาทองบินไปหาวานรยักษ์ยกฟ้า พัดเปลวไฟไปทั่วบริเวณ
“ฮ่า!” วานรยักษ์ยิ้ม ถือกระบองสารพัดนึกตั้งไว้ข้างตัว คว้ามือที่เต็มไปด้วยขนอีกข้างใส่อีกาทองอาทิตย์!
มือขนาดมหึมาคว้าถูกคออีกาทองอย่างแม่นยำ
แก่นของไฟหลีก่อนกำเนิดที่สามารถเจาะทะลวงกาลอวกาศจุดกำเนิด กลายเป็นคลื่นอัคคีทั่วฟ้าม้วนคลุมร่างวานรยักษ์
แต่ว่าดวงตาที่เหมือนกับดวงดาราในทะเลเพลิง ปล่อยให้เปลวไฟแผดเผา ไม่กะพริบตาแม้แต่น้อย
มืออันน่ากลัวหุบห้านิ้วแล้วออกแรง บีบดวงอาทิตย์สีทองผสมแดงที่เปลี่ยนมาจากอีกาทองจนระเบิดออก!
แก่นไฟหลีก่อนกำเนิดรอบๆ ร่างลู่ยาเต้าจวินแปรปรวนไม่หยุด
ดวงอาทิตย์โชติช่วงดวงแล้วดวงเล่าลอยขึ้น พุ่งเข้าหาวานร
วานรส่งเสียงกู่ร้อง ควงกระบองกราดฟาด
กลางอากาศแม้แต่เสียงยังไม่ดังออกมา กลับถูกฟาดแหลกเป็นแถบ
น้ำในธารสวรรค์ที่ขุ่นมัวหากยิ่งใหญ่แทบขาดลงด้วยหนึ่งกระบอง!
อีกาทองอาทิตย์จำนวนมากที่บินทะยาน ล้วนถูกฟาดแหลกหมดสิ้น!
กลางจักรวาลเพียงเห็นไฟก่อนกำเนิดที่กระจัดกระจายกับความขุกขมัว
ลู่ยาเต้าจวินกลายเป็นดวงอาทิตย์ สาดรัศมีสีรุ้งหลายสายกลางอากาศ
ชั่วขณะที่เลอะเลือน ดวงอาทิตย์หายไป มีแต่แสงรุ้งหลบเร้น หลีกหนีวานรยักษ์ค้ำฟ้าผู้บ้าคลั่ง
“จุ๊ๆๆ…” วานรหัวเราะเสียงเย็น ส่งเสียงจุ๊ๆ ออกมา
เขาส่ายร่าง งอตัวกระโดดขึ้น กลายเป็นเมฆปีศาจสีทองกลุ่มหนึ่ง ไล่ตามแสงรุ้งที่หนีห่างไปด้วยความเร็วสูง
รุ้งที่ลู่ยาเต้าจวินแปลงกายมีความเร็วสูงมาก ขณะเคลื่อนย้ายถึงกับไม่ด้อยกว่าเผิงท่องเมฆหมื่นลี้เท่าไหร่
แต่ว่ากลับสลัดวานรไม่หยุด ถูกวานรกยกกระบองสารพัดนึกไล่ฟาดไปทั่วบริเวณ!
แสงรุ้งกับเมฆทองเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงทั่วทุกแห่งหนระหว่างธารสวรรค์ วานรฟาดกระบองไปทั้งซ้ายทั้งขวา จนธารสวรรค์สั่นสะเทือน เกือบจะขาดสะบั้น
สถานการณ์ในตอนนี้ของสองฝ่ายวินาทีนี้กลับตาลปัตรโดยสิ้นเชิง
ตอนแรกลู่ยาเต้าจวินใช้มีดบินสังหารเซียนข่มขวัญทุกคน ชี้ตะวันออกสู้ตะวันตก ช่วยช่วงชิงความได้เปรียบให้แก่เหล่าจอมปีศาจ
ตอนนี้ตัวเขาถูกวานรไล่ตามไปทุกที่ วานรไม่เพียงติดตามเฉยๆ ยังมีเวลาว่าทักทายคู่ต่อสู้คนอื่นๆ
เมฆทองเคลื่อนผ่าน ก็ฟาดไปกระบองหนึ่ง!
เซียนหัวมังกร หนอนเก้าเศียร หรือแม้แต่หยวนหง ไปจนตลอดผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธอย่างทีปังกรพุทธะ และบุญกุศลพุทธะ ล้วนขวัญหนีดีฝ่อ คอยป้องกันกระบองสารพัดนึกที่โผล่มาอย่างกระทันหัน!
นอกจากเผิงท่องเมฆหมื่นลี้จะอาศัยความเร็ว พวกยุทธวิชัยพุทธะอาศัยธงวิเศษบัวเขียวจึงผ่อนคลายกว่าแล้ว คนที่เหลือล้วนมีสภาพน่าอนาถ
วานรไม่ต้องตั้งใจหยุด เวลาผ่านทางก็ถือโอกาสฟาดหลายกระบอง
ฟาดศีรษะข้างหนึ่งของหนอนเก้าเศียนจนแตก
ทำฟันเหล็กของเซียนหัวมังกรร่วง
พลิกสารีริกธาตุในตะเกียงทองบนศีรษะของบุญกุศลพุทธะ!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี