ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1615
ทีปังกรพุทธะสูญเสียมุกค้ำทะเลหกชิ้น เซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลของสำนักเต๋าหกคนที่เข้าร่วมการต่อสู้ในธารสวรรค์ ณ ตอนนั้นแบ่งปันกัน
เฟิงอวิ๋นเซิงได้มาชิ้นหนึ่ง ตอนนี้บวกกับอีกชิ้นหนึ่งในมือเยี่ยนจ้าวเกอที่ได้มาจากจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ พวกเขาเท่ากับมีมุกค้ำทะเลสองชิ้นอยู่ในมือ
นอกจากมุกค้ำทะเล ของวิเศษอย่างอื่นที่กระจายอยู่ในธารสวรรค์ ณ เวลานั้น ส่วนใหญ่แล้วถูกดูดเข้ามาในค่ายกลลงทัณฑ์เซียนตอนค่ายกลพลิกคว่ำธารสวรรค์
พลังของค่ายกลน่าสะพรึงถึงขีดสุด ประกายกระบี่พอทำลาย ของวิเศษเหล่านี้ก็ยากจะรอดไปได้
ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอควบคุมค่ายกล ระหว่างเปลี่ยนแปลงมีความแยบยล พยายามรักษาสิ่งของเหล่านี้ให้มากที่สุด
นอกจากเกาหาน มีดบินสังหารเซียน กับหยกหรูอี้ไตรรัตนะ ของวิเศษที่ถูกม้วนเข้าไปในค่ยกลลงทัณฑ์เซียน เท่ากับอยู่ในกระเป๋าคาดเอวของเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว
เทวกษัตริย์เภรีแห่งโถงเซียน เซียสวรรค์ชั้นมหาชาลเส้นทางนอกรีต ควบคุมค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งสะกดค่ายกลลงทัณฑ์เซียน สุดท้ายตายอนาถเพราะค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ไม่เหลือพื้นที่ให้ตอบโต้แม้แต่น้อย
ตัวเขาตายโดยไร้ศพ ถูกปราณกระบี่ทำลายหมดสิ้น
ทว่าสิ่งของที่เทวกษัตริย์เภรีพกติดตัว ส่วนใหญ่เก็บรักษาไว้ได้
ของอย่างอื่นยังพอทำเนา มีกลองไต่สวรรค์ชิ้นหนึ่ง คุณสมบัติโดดเด่น เป็นอาวุธเซียนระดับมหาชาลชิ้นหนึ่ง
แม้การย่ำทำลายภัยพิบัติฟ้ากำเนิดในการฝึกฝนเส้นทางนอกรีตจะมีข้อเสียมากมาย แต่ว่าในด้านการหลอมอุปกรณ์และการใช้อุปกรณ์ มีผลกระทบไม่มากนัก
ถึงเทวกษัตริย์เภรีจะมาจากเส้นทางนอกรีต แต่ว่าสามารถแสดงอานุภาพของอาวุธเซียนระดับมหาชาลชิ้นหนึ่งออกมาได้อย่างเต็มที่
น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสใช้
เยี่ยนจ้าวเกอตรวจสอบกลองไต่สวรรค์ใบนั้น ลอบพยักหน้ากับตัวเอง
ของวิเศษระดับสุดยอดและอาวุธเซียนระดับมหาชาลจำนวนมากในปัจจุบัน ส่วนใหญ่มีประวัติความเป็นมา มียุคสมัยเก่าแก่
อาวุธเซียนระดับมหาชาลที่กำเนิดขึ้นมาใหม่หลังมหาภัยพิบัติมีให้เห็นน้อยยิ่ง
สั่วหมิงจางขึ้นสู่ระดับมหาชาลมาร้อยปีเศษ สองมือยังคงว่างเปล่า ถึงเขาจะไม่มีอาวุธอยู่ในมือ ก็แสดงสิ่งที่ถนัดออกมาได้เต็มที่ แต่ก็มิได้หมายความว่างเขาไม่อยากได้
สาเหตุหลักที่สร้างสถานการณ์เช่นนี้ ก็คือการขาดแคลนวัตถุดิบ
ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเป็นเวลาแสนยาวนาน คนมีความสามารถโผล่มาต่อเนื่อง ของวิเศษหลายอย่างมีได้แต่พบเจอหากไม่อาจตามหา มากกว่าหนึ่งครั้งก็เป็นปาฏิหาริย์แล้ว ยากจะมีความหวังบ่อยๆ
ในมุมมองหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่านี่ความจริงเป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่ง
ถึงอย่างไรแม้ว่าเส้นทางนอกรีตจะให้กำเนิดมหาชาลยากยิ่ง แต่ก็มักง่ายกว่าสำนักเต๋าสายหลัก
ในสถานการณ์ที่ไม่ส่งผลกระทบต่อการหลอมอุปกรณ์และการใช้อุปกรณ์ ถ้าหากว่ามีวัตถุดิบมากพอคอยสนับสนุนอีก เช่นนั้นเส้นทางนอกรีตอาศัยของวิเศษกับอาวุธเซียนจำนวนมหาศาลมาชดเชยระยะห่างระหว่างพลังของตัวเองกับผู้สืบทอดกระแสตรงสามพิสุทธิ์สายหลักได้
แน่นอนว่าถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงๆ แดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีศาจคงจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ
กลองไต่สวรรค์ของเทวกษัตริย์เภรี เป็นหนึ่งในอาวุธเซียนระดับมหาชาลไม่กี่ชิ้นที่เกิดขึ้นมาหลังมหาภัยพิบัติ
ปัจจุบันเมื่อตกมาอยู่ในมือตนเอง เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกไม่เลวยิ่ง
แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขายินดียิ่งกว่าก็คืออาวุธอีกชิ้นหนึ่ง
ลูกตุ้มโกลาหลของเซียนเมฆดำ
นี่เป็นของวิเศษชิ้นหนึ่งที่อานุภาพแทบจะเทียบได้กับตราพลิกฟ้าของเทวกษัตริย์กว่างเฉิง ไม่ใช่ธรรมดา
ผู้ยิ่งใหญ่สายหยกพิสุทธิ์อย่างเทวกษัตริย์กว่างเฉิงกับชื่อจิงจื่อ ต่างเคยเสียท่าให้แก่ของวิเศษชิ้นนี้ ตอนเกิดสงครามสถาปนาเทพยุคโบราณตอนต้น
เซียนเมฆดำอาศัยมันสร้างชื่อขึ้น ท่ามกลางเซียนปีศาจในนิกายเจี๋ยเหนือพิสุทธิ์เมื่อครั้งนั้น มีบารมีเหนือกว่าเซียนหัวมังกร เซียนแสงทอง เซียนงาวิญญาณ และเซียนอวี่อี้
ยามเผชิญมหาวิทยราชมยุรี ถูกแสงทองห้าสีโจมตีใส่ ไม่อาจบอกว่าเซียนเมฆดำกับลูกตุ้มโกลาหลอับอายขายหน้า เนื่องจากแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของข่งซวนร้ายกาจเกินไปจริงๆ
ภายหลังมหาเทวะเสมอฟ้าฉีกแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรี หลุดพ้นจากพันธนาการ ทำให้พวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ จักรพรรดิโกวเฉิน และหนอนเก้าเศียรหนีออกมาได้
ขณะเดียวกันสิ่งที่หลุดออกมาจากในแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีก็มีลูกตุ้มโกลาหลชิ้นนี้ ล่องลอยยู่ในธารสวรรค์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี