ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1630
จอมยุทธ์ระดับเซียนเข้าฌานฝึกฝน เวลาส่วนใหญ่อาจยาวอาจสั้น สั้นไม่เกินหลายปี แต่ถ้ายาวกลับอาจเป็นร้อยปีพันปี ถึงขั้นที่นานกว่า
สำหรับพวกเขาแล้ว การเข้าฌานครั้งหนึ่ง อาจเป็นเวลาตั้งแต่ถือกำเนิดจนลงสู่พสุธาของคนหลายคน
ยิ่งใกล้มรรคายิ่งยากลำบาก ระดับพลังฝึกปรือยิ่งสูง ความยากในการยกระดับขึ้นสู่ด้านบน ความพยายามที่ต้องจ่าย ทรัพยากรที่ต้องใช้ เวลาที่ต้องเปลืองก็มีมากขึ้นเท่านั้น
เซียนกำเนิด เซียนลี้ลับ ไปจนถึงเซียนจริงแท้ หยุดอยู่ในระดับเดียวกันพันปีไปจนถึงหลายพันปี เป็นเรื่องปรกติ
เหมือนจ้าวสวรรค์สำนักเต๋า นักบวชศาสนาพุทธ อนุเทวะเผ่าปีศาจ พญามารนพยมโลก เลื่อนสู่ระดับสุญญตา ห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดตั้งแต่หลายหมื่นปีก่อนหน้านี้แล้ว
ทว่าจนถึงตอนนี้ ยังคงติดอยู่ที่นี้ เงยหน้ามองมหาชาล
สำนักเต๋าสายหลักชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียนมาได้ ในที่สุดก็ได้เจอกับโอกาสในการพัฒนาอย่างมั่นคง
นับตั้งแต่นั้น เวลาก็ผ่านไปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
พริบตาเดียวก็เป็นร้อยปี
ในเวลาร้อยปี เจ้าแม่อู๋ตังและนางเซียนอวิ๋นเซียวผู้ยิ่งใหญ่สายเหนือพิสุทธิ์สำนักเต๋า บุกเบิกจักรวาลสองแห่งติดต่อกัน ตั้งเรียงกับสวรรค์ของสำนักเต๋า กลายเป็นแดนเซียนที่งดงาม
หลังผ่านการใช้ชีวิตเติบโตขึ้นของคนแต่ละรุ่นในโลกคนธรรมดา จักรวาลสองแห่งนั้นกับโลกจำนวนมากที่อยู่ด้านใน ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
สำนักเต๋าทั้งหมดปรากฏสภาพรุ่งเรือง
นอกจากสำนักเต๋าแล้ว หลายปีมานี้แดนสุขาวดีตะวันตกกับเขาดาราทะเลดวงดาวของเผ่าปีสาจ ก็ไม่ได้รบรากันดุเดือดเหมือนเช่นก่อนหน้าอีก
ถึงแม้จะมิได้เก็บตัวเหมือนตอนแรก ทว่าศาสนาพุทธสายหลักกับเผ่าปีสาจก็สงบลงมาก ยึดถือการพัฒนาตัวเองเป็นหลัก
โถงเซียนกับแดนสุขาวดีบัวขาวหลีกเลี่ยงกันไม่พ้น ยังคงกระทบกระทั่งกันไม่หยุด เกิดความขัดแย้งขึ้นตลอดเวลา
เรื่องทำนองนี้มีส่วนช่วยต่อการเสริมความศรัทธาของสองฝ่าย ดังนั้นการต่อสู้จึงอยู่ในการควบคุมที่ตั้งใจของสองฝ่าย
เป็นเพราะการผงาดขึ้นอย่างแข็งแกร่งของสำนักเต๋าสายหลัก ทำให้สองฝ่ายกดข่มกันมากกว่าเดิม
ทว่าหลังจากกาลเวลาร้อยปีผ่านไป ความขัดแย้งของสองฝ่ายในที่สุดก็เริ่มรุนแรงขึ้น มีเค้าลางว่าจะเกิดสงครามขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้งแล้ว
แดนสุขาวดีตะวันตกกับเขาดาราทะเลดวงดาวค่อนข้างสงบนิ่ง ผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์สำนักเต๋า ก็มีลักษณะเหมือนเรื่องราวไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง
แต่ว่าการหยั่งเชิงและการเคลื่อนไหวต่อสำนักเต๋าสายหลักก็มิได้หายไปไหน หนำซ้ำยิ่งมายิ่งถี่
แตกต่างกับตอนที่สำนักเต๋าสายหลักต้องการอาศัยการเริ่มสงครามของอีกฝ่าย ค่อยมีพื้นที่มากกว่าเดิม ฉวยโอกาสเคลื่อนไหว
สถานการณ์ในปัจจุบันกลับเป็นเส้นทางนอกรีตสองเส้นทางต้องเกรงกลัวท่าทีของสำนักเต๋าสายหลัก จึงค่อยยืนยันว่าจะตัดสินดำเนินสงครามทุกด้านหรือไม่ เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกผู้สืบอดสามพิสุทธิ์ตีชิงตามไฟ
“ดังนั้นผลลัพธ์คือเทวกษัตริย์ไร้ประมาณกับพระศรีอาริย์เจ้ามรรคาผู้ยิ่งใหญ่สองคนครั้งนี้ต้องการกดทัพเอาไว้ไม่เคลื่อนไหว สนามรบมอบให้ตัวตนต่ำกว่าระดับมรรคา?”
ในฟ้าเหนือฟ้า บนเขากว่างเฉิง เมิ่งหวานที่มาเป็นแขกกล่าวอย่างใคร่ครวญ
เฟิงอวิ๋นเซิงที่อยู่ตรงข้ามนางพยักหน้า “มิผิด ถึงแม้ไม่ได้ทุ่มเทกำลังทั้งหมด แต่การศึกของสองฝ่ายยังคงโหดร้ายรุนแรง ศึกใหญ่ในทุกๆ ด้านของเส้นทางนอกรีต ร้อยปีเกิดรอบหนึ่ง ปัจจุบันถึงเวลาแล้ว เพียงแต่ไม่ทราบว่ารอบนี้จะกินเวลานานขนาดไหน”
“สมควรไม่ดำเนินต่อกันไปร้อยปีเหมือนคราวก่อน” เมิ่งหวานพูด
การสนทนาหลายประโยคนี้ของพวกนาง ล้วนเป็นการถ่ายทอดกระแสเสียง
เป็นเพราะว่าตรงหน้ายังนั่งไว้ด้วยกวนอวี่ลั่วที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ยังไม่บรรลุถึงระดับประมุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี