ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 165

เยี่ยนจ้าวเกอฟังคำกล่าวของฟางจุ่นแล้ว ก็พ่นลมหายใจออกมายาวๆ คำหนึ่ง “อยู่ในการประชุมฝ่านภาครานี้ด้วยหรือขอรับ”

ฟางจุ่นเอ่ย “ข้าเองก็เพิ่งจะรับรู้เมื่อไม่นานมานี้ ว่าสายน้ำที่ไหลมาสู่ทะเลสาบปิดนภามีต้นน้ำมาจากปฐพีพิภพ”

ชายหนุ่มลูบคางของตนเอง เอ่ยเสียงเบา “นอกจากคนรุ่นเยาว์ของเช่นพวกข้าที่เข้าร่วมการประชุม แต่ละสำนักล้วนมีรุ่นอาวุโสรั้งท้ายคณะเพื่อคุ้มกันมาด้วย ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตกล้าลงมือ เช่นนั้นก็หมายความว่าในบรรดายอดฝีมือมหาปรมาจารย์ที่นำคณะครานี้ จักต้องมีคนของพวกเขาอยู่เป็นแน่”

ฟางจุ่นยิ้มน้อยๆ “อีกทั้งในฐานะเจ้าภาพ สามารถควบคุมค่ายกลที่แห่งนี้ได้ ท่านนั้นของหอคลื่นโหมต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน”

เขายิ้มพลางมองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ “ไม่แน่ว่าข้าเองก็มีปัญหาเช่นกัน”

เยี่ยนจ้าวเกอมองฟางจุ่นเช่นเดียวกัน ใบหน้าเจือรอยยิ้มเล็กน้อย “เช่นนั้นข้าคงทำได้เพียงภาวนาให้ท่านไม่มีปัญหาเท่านั้นแล้ว ไม่อย่างนั้นชะตาชีวิตข้าก็รักษาไว้ไม่ได้ทันที”

“ต่อให้ข้ามีปัญหา ก็คงสังหารจ้าวเกอไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้นหรอก” ฟางจุ่นหลุดหัวร่อพลางส่ายศีรษะ “หากข้ามีปัญหา จับเจ้าไว้ก็เพื่อต่อกรกัศิษย์น้องเยี่ยน ไม่ใช่แค่ทำให้เจ้าลำบากเท่านั้น เพียงแต่ศักยภาพและพรสวรรค์ของเจ้า รู้สึกได้ว่าจะเป็นศิษย์เก่งกว่าอาจารย์แล้วนะ”

ฟางจุ่นถอนใจ “ผ่านไปสิบกว่าปี…ไม่สิ อาจจะใช้เวลาอีกไม่กี่ปีเท่านั้น ไม่ว่าผู้ใดก็ล้วนจำเป็นต้องเผชิญหน้ากับการมีอยู่ของเจ้า เผชิญหน้าเจ้า เพียงเพราะว่าเจ้าคือเยี่ยนจ้าวเกอเท่านั้น ไม่ใช่บุตรของเยี่ยนตี๋”

ชายหนุ่มยิ้มกล่าว “ท่านอาจารย์ลุงรองกล่าวชมจนข้าเขินไปหมดแล้วขอรับ”

อาจารย์ลุงรองหัวเราะเบิกบาน ก่อนหัวข้อสนทนาจะกลับสู่ประเด็น “ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตต้องการทำให้นพยมโลกเยื้องกรายสู่โลกมนุษย์ พวกมันชั่วร้ายเช่นเดียวกับโลกปีศาจอัคคี ซึ่งเป็นศัตรูร่วมของทั่วทั้งโลกแปดพิภพ ปัจจุบันพวกเราคุมเชิงอยู่กับปีศาจอัคคี ยังคงครองความได้เปรียบเล็กน้อยอยู่กลายๆ แม้ว่าปีศาจอัคคีจะหุนหันพลันแล่นกระตือรือร้นจะต่อสู้ แต่ก็ไม่ได้กำเริบเสิบสานไม่เกรงกลัวผู้ใดถึงเพียงนั้น หากนพยมโลกมาถึง เช่นนั้นโลกแปดพิภพอาจถูกศัตรูขนาบหน้าหลัง และปีศาจอัคคีอาจฉวยโอกาสนี้รุกเข้าโจมตีเช่นกัน”

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “ไม่ผิดหรอกขอรับ เมื่อรังคว่ำแล้วไซร้ไข่ย่อมแตก ดังนั้นตำหนักอัสนีสวรรค์ถึงได้นำข่าวสารมาแบ่งปันกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ อีกห้าแห่งอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้สินะ แน่นอน ข้าเดาว่าสำนักเรากับเมืองทะเลมรกตและเขาไร้พรมแดนคิดอยากจะได้ข่าวสาร ก็จำเป็นต้องจ่ายค่าตอบแทนไปไม่น้อยเช่นกัน”

เขามองไปยังฟางจุ่น อีกฝ่ายผุดยิ้ม “ไม่ผิด นี่เป็นเรื่องที่ธรรมดาอย่างยิ่ง”

ชายหนุ่มเงยหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยครู่หนึ่ง ‘ครั้งนี้คงไม่ค่อยสะดวกให้เมืองทะเลมรกตสืบหาเรื่องของหลินโจวกับวิชาคมเชือกเสียแล้ว’

ก่อนหน้านี้ทางตำหนักอัสนีสวรรค์จะส่งข่าวคราวมา ไม่เพียงแค่เยี่ยนส่านเท่านั้น หลินโจวเองก็จะไม่เข้าร่วมการประชุมฝ่านภาครานี้อย่างแน่นอนแล้วเช่นกัน

ในการต่อสู้แย่งชิงดวงตาราชันสายฟ้า เยี่ยนจ้าวเกอโจมตีหลินโจวจนบาดเจ็บ สุดท้ายอีกฝ่ายถูกบีบบังคับจนต้องหลีกหนีไปโดยอาศัยหยกเปลี่ยนโลหิตเป็นธารแสง

ถึงแม้ว่าจะตีฝ่าวงล้อมออกมาได้ ทว่าตนเองก็เลือดลมเสียหายเช่นกัน บาดเจ็บซ้อนบาดเจ็บ ยากจะฟื้นความแข็งแกร่งกลับมาได้ภายในเวลาอันสั้น ต่อให้มาเข้าร่วมการประชุมฝ่านภา ก็ยากจะกระทำได้เช่นกัน

นอกจากนี้ เมืองทะเลมรกตก็กำลังจับตามองอยู่ รอที่จะซักถามเรื่องวิชาคมเชือกกับเขา

ทว่าถึงจะมีเรื่องพรรค์นี้ เมืองทะเลมรกตอยากสืบสาวราวเรื่องก็ใช่ว่าจะทำได้โดยง่าย

แม้ว่าข้อมูลข่าวสารจากทางตำหนักอัสนีสวรรค์จะชัดเจน ทำลายหนอนบ่อนไส้ของภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต ซึ่งก็เป็นฝีมือของหลินเทียนเฟิง บิดาของหลินโจว ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีความมั่นใจอยู่เก้าส่วน ฟันธงได้ว่าภายในต้องมีความเกี่ยวโยงกับหลินโจวเป็นแน่

“เหอะ เล่นใหญ่ดีจริงๆ!” เยี่ยนจ้าวเกอจุ๊ปากชื่นชม “ครานี้ตำหนักอัสนีสวรรค์ได้รับมากมายยิ่ง”

เรื่องอื่นไม่ต้องเอ่ยถึง ครั้งนี้หอคลื่นโหมติดหนี้น้ำใจครั้งใหญ่ของตำหนักอัสนีสวรรค์เสียแล้ว

ในส่วนในของโลกแปดพิภพในปัจจุบัน ด้วยสถานการณ์ที่ลึกซึ้งเช่นนี้ จุดยืนของหอคลื่นโหมโน้มเอียงมากเกินไป ช่างละเอียดอ่อนนัก

เยี่ยนจ้าวเกอหันศีรษะกลับไปมองฟางจุ่น “โอ้ พูดเสียนานนม ท่านอาจารย์ลุงรอง หนอนบ่อนไส้ของสำนักพวกเราคือผู้ใดหรือ และการประชุมฝ่านภาครานี้ มหาปรมาจารย์ที่มีปัญหาคือผู้ใดบ้างหรือขอรับ”