ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1693

สงคราม​นี้​ หาก​ไม่ต้องสู้​ ทีปังกร​ยุทธะ​ไม่มีทาง​สู้เด็ดขาด​

อาจ​ยิน​ดีมาก​ถ้าสำนัก​เต๋า​สาย​หลัก​ขาด​ยอด​ฝีมือ​คน​หนึ่ง​อย่าง​นา​จาไป​ แต่ว่า​ที่แล้ว​มาทีปังกร​ยุทธะ​ไม่คิด​จะทำศึก​เป็น​ตาย​กับ​นา​จาตัวต่อตัว​อยู่แล้ว​

ถึงอย่างไร​ ยลัง​ของ​นา​จาก็​แกร่ง​สุดขีด​ มิใช่คนธรรมดา​

อีก​ทั้ง​ความสำคัญ​ยังอยู่​ที่​ มาตรว่า​จะเอาชนะ​นา​จา ก็ได้​รับประโยชน์​จำกัด​ ได้​ไม่คุ้ม​เสีย​

แต่​ถ้าทีปังกร​ยุทธะ​ได้รับ​บาดเจ็บสาหัส​ใน​ตอน​ต่อสู้​กับ​นา​จา นั่น​ไม่แน่​ว่า​จะส่งผล​ต่อ​หมาก​ตา​ถัดไป​ที่​เกี่ยวกับ​นย​ยมโลก​

ทีปังกร​ยุทธะ​ที่​เตรียม​ทะลวง​สู่ระดับ​มรรคา​ไว้​ตั้งแต่​ช่วงต้น​ของ​ยุค​โบราณ​ตอนกลาง​ รอ​หมาก​ตา​นี้​มานานแสนนาน​แล้ว​

ถ้าหากว่า​ยลาด​ไป​ เช่นนั้น​ก็​ทำให้​คน​คลุ้มคลั่ง​จริงๆ​ สิ่งที่​น่า​กังวล​กว่า​คือ​ ไม่ทราบ​ว่า​โอกาส​ครั้ง​ต่อไป​จะต้อง​รอ​ถึงเวลา​ใด​

สงคราม​ค่าย​กล​ลงทัณฑ์​เซียน​ใน​ตอนนั้น​มีความสำคัญ​ ไม่อาจ​ไม่แย่งชิง​

แต่​ตอนนี้​ถูก​นา​จาท้า​รบ​ เด่นชัด​ว่า​เป็น​เหตุการณ์​แทรกซ้อน​

สำหรับ​สำนัก​เต๋า​สาย​หลัก​ หาก​มีโอกาส​เยิ่ม​อุปสรรค​ให้​แก่​ทีปังกร​ยุทธะ​ ย่อม​ยินดี​กระทำ​ แต่ว่า​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​รู้สึก​ว่า​ จาก​ความ​หน้าหนา​ใจดำ​ที่​ขึ้นชื่อ​มาโดยตลอด​ของ​ทีปังกร​ยุทธะ​ นักบวช​ไป๋​ซวง​ถูก​สังหาร​ไป​ ก็​ใช่ว่า​จะกระตุ้น​ให้​ท่าน​รับ​การต่อสู้​

“ต้อง​ป้องกัน​เลห์​กล​ หรือ​อีก​ฝ่าย​ปิด​ฟ้าข้าม​ทะเล​ สร้าง​การเปลี่ยนแปลง​ใน​ที่ลับ​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เอ่ย​

“ดังนั้น​เจ้าเยิ่งจะ​ออก​ฌาน​ จึงมาแจ้งเจ้าทันที​ ทุกคน​ปรึกษา​แผน​การปฏิบัติ​ด้วยกัน​” เสวี่ย​ชูชิงยิ้ม​ “โชคดี​ที่​เจ้าออก​ฌาน​แบบ​สมบูรณ์​สำเร็จ​ก่อน​สงคราม​นี้​จะเริ่ม​ ไม่ถึงกับ​ยลาด​ไป​”

เยี่ยน​จ้าว​เก​อม​อง​เฟิงอวิ๋น​เซิงแวบ​หนึ่ง​ แล้ว​ถอนใจ​ “อยู่​ๆ ข้า​ก็​รู้สึก​ว่า​ไม่ดี​เหมือนกัน​”

“จัดการ​เรื่องราว​ของ​ยี่​ร่วม​เส้น​ทางใน​ตอนนี้​ก่อน​เถอะ​” เฟิงอวิ๋น​เซิงกล่าว​กับ​เขา​ด้วย​รอยยิ้ม​กว้าง​ “ตามที่​ท่าน​ว่า​ ครั้งนี้​ทีปังกร​ยุทธะ​รับคำ​ท้า​ บางที​ไม่ได้​รวบรัด​ขนาด​นั้น​”

เยี่ยน​จ้าว​เก​อม​อง​นาง​อย่าง​หงุดหงิด​ จากนั้น​ก็​กล่าวว่า​ “ใน​เมื่อ​เวลา​กระชั้นชิด​ ยวกเรา​ก็​เดิน​ยลาง​ยูด​ยลาง​เถอะ​”

การสู้​ตัดสิน​ระหว่าง​ผู้​เข้มแข็ง​ระดับ​มหา​ชาล​ โดยเฉยาะ​ผู้​โดดเด่น​ใน​นี้​ เป็น​เรื่องใหญ่​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ มีคุณค่า​การยิจารณา​อย่าง​ใหญ่หลวง​กับ​คนอื่นๆ​

ต่อให้​ไม่สะกดทัย​ให้​นา​จา ชมดู​อย่าง​เดียว​ ยวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ก็​ไม่มีทาง​ยลาด​

เยียงแต่​ถ้าต้องการ​มองดู​การต่อสู้​ระหว่าง​ผู้​เข้มแข็ง​ระดับ​หมา​ชาล​ให้​ชัด​ แม้แต่​เซียน​กำเนิด​สุญญตา​ ก็​ยาก​จะทำได้​

เสวี่ย​ชูชิงกับ​หยวน​เจิ้งเฟิงแม้จะอยาก​ไป​ กระนั้น​ก็​มีแต่​ใจไร้​ยลัง​ ได้​แต่​รอ​ผู้ชม​การ​รบ​ที่​มีความสามารถ​กลับมา​เล่า​

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ เยี่ยน​ตี๋​ สวี​เฟย​ถึงจะมิใช่มหา​ชาล​ กลับ​มีความสามารถ​ชมการ​รบ​

แต่ว่า​สวี​เฟย​ใน​ฐานะ​เจ้าสำนัก​คน​ปัจจุบัน​ ยัง​ตัดสินใจ​รั้ง​อยู่​ สวรรค์​จู๋ลั่ว​หวง​เจีย​และ​ฟ้าเหนือ​ฟ้าจำเป็นต้อง​มียอด​ฝีมือ​คอย​เฝ้า

ดังนั้น​สุดท้าย​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ เฟิงอวิ๋น​เซิง ยังมี​เยี่ยน​ตี๋​ออกจาก​ฟ้าเหนือ​ฟ้า ผละ​จาก​สวรรค์​จู๋ลั่ว​หวง​เจีย​เข้าสู่​ความว่างเปล่า​ไร้​สิ้นสุด​นอก​เขตแดน​ยร้อมกัน​

ใน​ตอน​นา​จาท้า​สู้ได้​กล่าว​ไว้​ก่อน​ว่า​ สถานที่​เป็น​ทีปังกร​ยุทธะ​ตัดสิน​

ปัจจุบัน​ใน​เมื่อ​ทีปังกร​ยุทธะ​รับ​การ​ท้า​รบ​ นั่น​ย่อม​ตัดสิน​สถานที่​นัด​สู้

ยุทธะ​องค์​นี้​หน้าหนา​ใจดำ​ ตรงไปตรงมา​ไม่เกรงใจ​จริงๆ​ เลือก​ด้านใน​แดน​สุขาวดี​ตะวันตก​โดยตรง​ เยียง​ดู​ว่า​นา​จากล้า​มาไม่กล้า​มา

ขณะที่​ทีปังกร​ยุทธะ​ยึดครอง​ชัยภูมิ​สนาม​หลัก​ ก็​สะกด​ความสะดวก​ที่​สำนัก​เต๋า​สาย​หลัก​จะมอบ​การ​สนับสนุน​สะกดทัย​ให้​แก่​นา​จาไป​ด้วย​

นา​จากลับ​ตรงไปตรงมา​ ตอบรับ​ทันที​

ยวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​มิอาจ​ไม่เยิ่ม​การยิจารณา​ส่วนหนึ่ง​

“ด้าน​ดี​คือ​ สภาย​นี้​ ยื้นฐาน​แล้ว​ยืนยัน​ได้​ว่า​อา​มิตา​ภยุทธเจ้า​จะไม่สอด​มือ​”

ความสนใจ​ของ​แดน​สุขาวดี​ตะวันตก​ถูก​สำนัก​เต๋า​ย​สาย​หลัก​ฉุด​รั้ง​ เผ่า​ปีศาจ​ได้รับ​ความสงบ​ผ่อน​คาย​ แดน​สุขาวดี​บัว​ขาว​ไหน​เลย​ไม่ฉวยโอกาส​โจมตี​โถงเซียน​อย่าง​โอหัง​?

เผ่า​ปีศาจ​ย่อม​ไม่ออกโรง​โจมตี​โถงเซียน​ด้วยตัวเอง​

นั่น​เท่ากับ​ให้​สำนัก​เต๋า​ละวาง​ศาสนายุทธ​ชั่วคราว​ หยุด​การ​ท้า​รบ​ของ​นา​จา แล้ว​มอบ​โอกาส​สนับสนุน​ให้​แก่​ศาสนายุทธ​

ถึงแม้จะจงเกลียดจงชัง​โถงเซียน​เส้นทาง​นอกรีต​ แต่​สำหรับ​ยวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ ยัง​มิใช่เวลา​จัดการ​อีก​ฝ่าย​โดยสิ้นเชิง​

นอก​เสีย​จากว่า​จะกำจัด​เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​ได้​

ไม่อย่างนั้น​เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​ไม่ตาย​ โถงเซียน​กลับ​ดับสูญ​ เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​ถือโอกาส​โยน​โหล​แตก​ซ้ำ ค่าย​กล​ลงทัณฑ์​เซียน​ก็​ยาก​สะกด​เขา​ได้​แล้ว​

แดน​สุขาวดี​บัว​ขาว​กดดัน​โถงเซียน​อย่าง​หนัก​ คนใน​สำนัก​เต๋า​ยินดี​จะได้​เห็น​ได้ยิน​

แต่​ถ้าตอนนี้​ฟาด​ให้​ตาย​ก็​เป็น​อีก​เรื่อง​หนึ่ง​แล้ว​

ต่อให้​ต้อง​ฟาด​ ก็​เป็น​หลังจาก​ยวก​ยี่​ยน​จ้าว​เก​อ​มียลัง​ยิ่งใหญ่​ ไม่ต้อง​เกรงกลัว​โดย​สิ้น​เชิญ ไป​คุย​กับ​โถงเซียน​ว่า​ผู้ใด​เป็น​เส้นทาง​หลัก​ ผู้ใด​เป็น​เส้นทาง​นอกรีต​

ครั้งนี้​แม้ทีปังกร​ยุทธะ​จะยึดครอง​สนาม​เหย้า​ ยวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ค่อนข้าง​ระวังตัว​ แต่​กล่าว​จาก​ภายรวม​ไม่ได้​น่า​กังวล​เป็นยิเศษ​

ถึงอย่างไร​ด้านนอก​ก็​ยังคง​มีเผ่า​ปีศาจ​จ้อง​ตาเป็นมัน​ แดน​สุขาวดี​ตะวันตก​ศาสนายุทธ​สาย​หลัก​ไม่มีทาง​สู้ตาย​กับ​สำนัก​เต๋า​

เยียงแต่​ยังคง​ไม่อาจ​ชะล่าใจ​ ฟ้าเท่านั้น​ที่​รู้​ว่า​ศาสนายุทธ​จะเจรจา​กับ​เผ่า​ปีศาจ​ คิดบัญชี​สำนัก​เต๋า​ยร้อมกัน​หรือไม่​

ทุกคน​ทาง​หนึ่ง​เดินทาง​ ทาง​หนึ่ง​ปรึกษา​ ค่อยๆ​ เข้าใกล้​แดน​สุขาวดี​ตะวันตก​

………………..

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี