ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1706
“ยังดีที่เจ้ากล่าวเตือน พวกเราเตรียมป้องกันเรื่องธงเหลืองโบ่วกี้มานานแล้ว ท่านอาจารย์กับอาจารย์ลุงหนานจี๋จับตาตลอดเวลา แดนสุขาวดีตะวันตกกับนพยมโลกเกิดว่าเคลื่อนไหว พวกเราจะตามทันได้ทันที” นาจากล่าว
ก่อนที่เขาจะไปรบกับทีปังกรพุทธะในแดนสุขาวดีตะวันตก เยี่ยนจ้าวเกอกับไท่อี้จินหยินมีการคาดเดาเกี่ยวกับด้านนี้แต่แรก
ทีปังกรพุทธะซึ่งที่แล้วมาหน้าหนาใจดำ รับคำท้าของนาจา เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกวว่านอกจากความตายของนักบวชไป๋ซยงแล้ว อาจยังมีปัจจัยอื่น
เยี่ยนจ้าวเกอนำตัวเองไปอยู่ในสภาพของทีปังกรพุทธะ ทั้งคิดชิงความได้เปรียบมากกว่าเดิม หรือว่าจัดเตรียมเรื่องราวอื่นๆ
ไม่อย่างนั้นการยอมรับคำท้าของนาจามีความเสี่ยงมาก ประโยชน์กลับน้อยนิด สองอย่างไม่อาจเทียบเคียงกัน ไม่คุ้มค่าจริงๆ
ทีปังกรพุทธะย่อมมีตัวเลือกมากมาย กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่า ปัญหาที่ค่อนข้างเร่งด่วนสำหรับท่านยังเป็นการช่วงชิงสารีริกธาตุศากยมุณีล้มเหลว สารีริกธาตุตกไปอยู่ในมือเผ่าปีศาจ ศาสนาพุทธสายหลักยังมาเสียธงวิเศษบัวเขียวอีก มหาวิทยราชมยุรีอาจนำการคุกคามที่ยากจัดการมา
แดนสุขาวดีตตะวันตกจำเป็นต้องหยุดการสูญเสียเพราะการเสียประโยชน์ในครั้งนี้ แก้ไขแรงกดดันและความยุ่งยากที่อาจเกิดขึ้นตามมาเป็นการเร่งด่วน
ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่า ความเป็นไปได้ที่ทีปังกรพุทธะคิดถึงธงเหลืองโบ่วกี้อาจมีมากกว่า
หยางเจี่ยนต้องการเข้าไปในแดนสุขาวดีตะวันตกเป็นเพื่อนนาจา จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ทดลองค้นหาธงเหลืองโบ่วกี้มาโดยตลอด ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอจึงเชิญไท่อี้จินหยินไปเตรียมตัวกับจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ ถึงขั้นติดต่อกับผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋าคนอื่น ถ้าหากว่าธงเหลืองโบ่วกี้ปรากฏบนโลกจริงๆ ถึงเวลาสามารถสนับสนุนได้
เขาติดตามนาจาเข้าไปในแดนสุขาวดีตะวันตกอย่างผ่อนคลายพร้อมกับเยี่ยนตี๋และหยางเจี่ยน มีเฟิงอวิ๋นเซิงคอยประสานงานด้านนอก
เพียงแต่ตอนนั้นยังไม่แน่ใจว่า แดนสุขาวดีตะวันตกจะปฏิบัติการอย่างไรกันแน่ เป็นตนเองแบ่งทัพเงียบๆ หรือว่าขอการสนับสนุนจากภายนอก
คนในสำนักเต๋าวางแผนจัดการ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเพทภัย
ก่อนหน้านี้ถูกโยนออกมาจากแดนสุขาวดีตะวันตก เยี่ยนจ้าวเกอก็ติดต่อเฟิงอวิ๋นเซิงในทันที
ใกล้ๆ นี้มีจอมมารเข้าออกอย่างที่คาดไว้ ถูกเฟิงอวิ๋นเซิงขัดขวางไม่เอ่ยถึง ยังประสบการสังหารเล่นงานจำนวนมาก โดนฟาดศีรษะรอบหนึ่ง
ขณะเดียวกัน เยี่ยนจ้าวเกอก็ได้ทราบจากเฟิงอวิ๋นเซิงว่า เป้าหมายที่แท้จริงของทีปังกรพุทธะ คือธงเหลืองโบ่วกี้จริงๆ
แดนสุขาวดีตะวันตกถึงดูเหมือนถูกสำนักเต๋าสายหลักดึงสมาธิ ยังต้องระวังเผ่าปีศาจ เป็นเหตุให้แบ่งกำลังไม่ได้
แต่สิ่งที่พวกเขาปฏิบัติกลับเป็นแผนการลอบตีเฉินชาง ปิดฟ้าข้ามทะเล ให้ยอดฝีมือวิถีมารมาช่วยนำธงเหลืองโบ่วกี้มาโดยที่เทพเจ้าไม่ทราบภูติผีไม่รู้ผ่านการแลกเปลี่ยน
ผลคือไท่อี้จินหยินเตรียมการไว้แต่แรกฉวยสภาวะเคลื่อนไหว ไม่ให้อีกฝ่ายคว้าเบี้ยตัวแรกได้
สองฝ่ายปัจจุบันเล็งเป้าหมายที่ธงเหลืองโบ่วกี้ ขยายการช่วงชิงอันรุนแรง
ตอนปรึกษากัน นาจาก็อยู่ใกล้ๆ ด้วย ตอนนี้ได้ยินเยี่ยนจ้าวเกอพูดถึง ก็พยักหน้าเอ่ยว่า “มิผิด ธงเหลืองโบ่วกี้จึงเป็นสิ่งที่ทีปังกรให้ความสำคัญที่สุดในการวางหมากตานี้ สำนักเต๋าของพวกเรานำธงเหลืองโบ่วกี้กลับมาจึงจะชนะสงครามนี้อย่างแท้จริง ถึงตอนนั้นเผ่าปีศาจใช้สารีริกธาตุศากยมุณีทำให้ข่งซวนลงมือ พวกเรามีธงเหลืองโบ่วกี้กับธงวิเศษบัวเขียวย่อมไม่กลัว กลับต้องดูว่าทีปังกรจะต้านอย่างไร”
ขณะที่เขาพูด ยังเสียดายอยู่บ้าง “แต่เสียดายที่ข้ากำจัดมันไม่ได้ การลงมือสุดท้ายของมารจิตแรกเริ่มอยู่เหนือความคาดหมายของข้าจริงๆ”
“ถึงก่อนหน้านี้จะเดาออกว่าทีปังกรพุทธะมีแผนการอื่น แต่ว่าคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า ถึงกับมีมารจิตแรกเริ่มต้องการใช้ลูกไม้เก่าเหมือนวานรหกหูในตอนนั้น” เยี่ยนจาวเกอพยักหน้าเห็นด้วย
“แต่ว่าพี่ร่วมเส้นทางไม่ต้องถือสามากเกินไป” เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พี่ร่วมเส้นทางหยางเจี่ยนลงมือ ทีปังกรพุทธะไม่ถลกหนังออกชั้นหนึ่งอย่าได้คิดสบาย นี่จะต้องเป็นอามิตาภพุทธเจ้าดูแลเขาถึงจะทำได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี