ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1708
ได้ยินคำพูดของฉวีซู พุทธะองค์นั้นพลันถอนใจคำหนึ่ง “ข้ามาที่นี่เพราะคำสั่งของพระพุทธองค์ ขอให้ศิษย์พี่ไตร่ตรอง”
“พระพุทธองค์เมตา ข้ารอคอยวันนี้มาโดยตลอด คิดทั้งกลางวันกลางคืน ไม่เคยหยุดสักวินาที คิดจนถ่องแท้มาแต่แรกแล้ว” ฉวีซูตอบ “แค้นของอาจารย์ มิอาจไม่ชำระ”
กระบี่พุทธะอาจารย์ของเขา เมื่อราวๆ สี่ร้อยปีก่อน ได้มรณะภาพเพราะว่าคนในสำนักเต๋าเช่นพวกเยี่ยนจ้าวเกอไปค้นหากระบี่ลวงเซียนที่โลกน้ำพุหยก
ตอนนั้นฉวีซูอยู่ในเหตุการณ์ มองดูกระบี่พุทธะมรณะต่อหน้าเขากลับไม่อาจหยุดยั้ง
ภายหลังตอนพวกเยี่ยนจ้าวเกอค้นหากระบี่ลงทัณฑ์เซียน ฉวีซูเคยสู้กับพวกเขา ได้รับความพ่ายแพ้กลับไป
หลังจากนั้นมา ฉวีซูก็อยู่ในแดนสุขาวีดบัวขาวไม่ออกไปไหน ตั้งใจฝึกฝนอย่างเดียว ถึงขั้นที่แม้แต่สงครามเส้นทางนอกรีตระหว่างแดนสุขาวดีบัวขาวกับโถงเซียนก็เข้าร่วมน้อยลง
“ศิษย์พี่ไฉนจึงยึดติดเช่นนี้” พุทธะตรงหน้าถอนใจ
“น่าอายจริงๆ” ฉวีซูตอบอย่างราบเรียบ “ข้าอย่างไรก็เป็นศิษย์ของอาจารย์ข้า”
หนึ่งวาจาสองด่าน ทั้งบ่งบอกความเกี่ยวข้องระหว่างเขากับกระบี่พุทธะ ขณะเดียวกันก็ชี้ว่าศิษย์อาจารย์ดื้อรั้นเป็นปกติ
กระบี่พุทธะในอดีตลุ่มหลงในการเสาะหาและพัฒนามรรคากระบี่ของตัวเอง ใช้ทั้งชีวิตศึกษา สุดท้ายก็เข้าสู่ศาสนาพุทธเส้นทางนอกรีตเพราะสาเหตุนี้
โดยส่วนใหญ่ฉวีซูสงบนิ่งเรียบเฉย ทว่าในเรื่องบางเรื่อง กับยึดติดไม่ต่างกับกระบี่พุทธะ
เส้นทางที่ศิษย์อาจารย์เดิน ขัดกับพระธรรม มีอารมณ์โลภโกรธหลงเป็นปกติ
ถ้าเส้นทางพวกท่านมีผลสำเร็จ สำหรับศาสนาพุทธ ต่อให้เป็นเส้นทางนอกรีต เรียกว่าเป็นสิ่งแปลกประหลาดได้เช่นกัน
แต่ว่าบางทีอาจเป็นเพราะแบบนี้ จึงมีการถือกำเนิดและการพัฒนามรรคากระบี่แขนงนี้ของพวกเขา
ความละเอียดอ่อนด้านใน ทำให้ผู้คนถอนใจชำเชย คว้าจับไม่ได้
“ศิษย์พี่ต้องการแก้แค้นให้แก่อาจารย์ท่าน แต่ว่าผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์คนนั้นมิอาจเทียบเคียงกับอดีตได้แล้ว เกรงว่าท่านยากจะเห็นหน้าคู่แค้น หากอีกฝ่ายหลบซ่อนจะทำอย่างไร?” พุทธะองค์นั้นเกลี้ยกล่อม “ไม่เอ่ยถึงหยางเจี่ยน สั่วหมิงจาง เฟิงอวิ๋นเซิง ในผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์ปัจจุบัยังมีนาจามหาเทพสมุทรตรีภพในอดีต อาจขวางการแก้แค้นของศิษย์พี่ท่านเช่นกัน”
ท่านเพียงบอกว่าสำนักเต๋ามียอดฝีมือมากมาย ต่างอาจขัดขวางการแก้แค้นพวกเยี่ยนจ้าวเกอของฉวีซู ถึงขั้นที่ไม่พูดถึงว่าเยี่ยนจ้าวเกอครอบครองกายทองมหาเทวะ ยิ่งอาจทำให้มหาเทวะเสมอฟ้าร่างจริงปรากฏตัว
ต่อให้ท่านไม่พูดถึง เชื่อว่าฉวีซูก็ย่อมทราบ
ที่ไม่พูดออกมา ส่วนใหญ่กลัวว่าฉวีซูจะรับไม่ได้
ทว่าคนหนุ่มห่มจีวรที่ไว้ผมตรงหน้าเหมือนกับไม่หวั่นไหว
พุทธะองค์นั้นเว้นเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวต่อ “นาจาไปหาทีปังกรพุทธะที่แดนสุขาวดีตะวันตกเพื่อทวงแค้นท้ารบ ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะก็ไปทางนั้นด้วย คอยโอกาสเคลื่อนไหว หมายค้นหาโอกาสตัดเหตุผลกับนาจานั่น ทว่า…เฮ่อ!”
ได้ยินเสียงถอนใจนี้ ฉวีซูก็ทราบว่า ผลลัพธ์สมควรเป็นปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะมรณะแล้ว
“เหตุผลเช่นนี้ ชะตาชีวิตเช่นนี้ ศิษย์พี่จินจาเป็นเช่นนี้ ข้าก็เป็นเช่นนี้” ฉวีซูกล่าวอย่างเฉื่อยชา “ไม่ว่าเป็นพวกเยี่ยนจ้าวเกอ หรือคนอื่นๆ ซึ่งเป็นผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์ ถ้าข้าตายด้วยมือพวกเขา ก็เป็นชะตาชีวิตดลบันดาล”
พุทธะด้านหน้าโน้มน้าว “ต่อให้ศิษย์พี่ยึดมั่นเช่นนี้ ต้องการทำลายอุปสรรคนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนขนาดนี้ อดทนวางแผนไปก่อน พระพุทธองค์ย่อมมีการจัดการ ต้องมีโอกาสแน่”
“ไม่มีความจำเป็นต้องรอต่อไปแล้ว” ฉวีซูพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าสัมผัสได้ว่า หลังจากออกฌานสำเร็จสมบูรณ์ในวันนี้ ข้าบรรลุถึงระดับมหาชาลแล้ว ภายหลัง ต่อให้รอนานกว่านี้ ข้าก็ไม่มีทางแข็งแกร่งกว่าตอนนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี