ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1710
มหาวิทยราชมยุรีปรากฏตัว ทำให้คนที่อยู่รอบๆ จิตใจหนักอึ้ง
ถ้าต้องพูดจริงๆ การปรากฏตัวของข่งซวน มิได้ทำให้คนประหลาดใจเท่าไหร่นัก
ธงเหลืองโบ่วกี้ ธงวิเศษบัวเขียว ธงแดนเมฆสีม่วงกับธงแสงดินทักษิณธงวิเศษสี่คัน เป็นของวิเศษด้านการป้องกันไม่กี่ชิ้นที่ต้านทานแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีได้ รองจากระดับมรรคาในโลกนี้
สำหรับมหาวิทยราชมยุรี ธงวิเศษหลายคันนี้มิอาจนับเป็นดาวข่ม แต่ก็เป็นอุปสรรคใหญ่หลวงอย่างมิต้องสงสัย
โดยเฉพาะท่านในตอนนี้ใช้การลงมือของตัวเองเป็นค่าตอบแทบ เพื่อให้ได้มาซึ่งสารีริกธาตุศากยมุณี
ของวิเศษที่ป้องกันท่านได้เหล่านี้ ย่อมส่งผลอย่างใหญ่หลวงต่อค่าตัวการเป็นทหารรับจ้างระดับสุดยอดของท่าน ส่งผลต่อการได้มาซึ่งสารีริกธาตุศากยมุณี
ธงวิเศษบัวเขียวตอนแรกอยู่ในแดนสุขาวดีตะวันตก ปัจจุบันอยู่ที่สำนักเต๋าสายหลัก ธงแดนเมฆสีม่วงอยู่ที่นพยมโลก ธงแสงดินทักษิณอยู่ที่วังดุสิต ยังพอทำเนา
หลังจากธงเหลืองโบ่วกี้สูญหาย ก็ไร้เจ้าของ ไร้คนควบคุม ไร้คนแสดงอานุภาพของมันนชั่วคราว
ในสถานการณ์เช่นนี้ มหาวิทยราชมยุรีลงมือชิงธงเหลืองโบ่วกี้ ทำให้ของที่ขัดขวางตัวเองได้บนโลกใบนี้ชิ้นนี้หายไป ไม่ให้คนอื่นใช้ ไม่น่าแปลกใจ
เพียงแต่ว่าถึงแม้ในใจจะมีการคาดการณ์ กระนั้นพอเห็นมหาวิทยราชมยุรีถึงกับมาสอดมือ ผู้คนที่อยู่รอบๆ ยากจะไม่รู้สึกปวดศีรษะ
ขณะนี้ ผู้ที่อยู่ใกล้เมฆดารากระจัดกระจายที่ซึ่งเก็บซ่อนธงเหลืองโบ่วกี้ที่สุด นอกจากไท่อี้จินหยิน ก็คือชายชราคนหนึ่ง
ชายชราท่านนี้มีใบหน้าเมตตาปรานี ตอนนี้กลับมองมหาวิทยราชมยุรีด้วยสีหน้าขื่นขม ส่ายหน้าถอนใจ
ชายชราในสองตามีแสงสว่างซึ่งอบอุ่นอ่อนโยนเหมือนแสงอาทิตย์ธรรมดากกะพริบ ยืนอยู่กับที่ เหมือนไม่ได้ทำอะไร
ทว่ามหาวิทยราชมยุรีที่เข้าใกล้สีหน้าพลันปรากฏแววร้อนรุ่ม
“มารจิตแรกเริ่ม อาการบาดเจ็บของโยมหายดีแล้ว ช่างน่ายินดี แต่อย่าได้ลืมว่า คนอื่นทำอันตรายโยมไม่ได้ โยมกลับหลบแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของอาตมาไม่พ้น” พุทธะแค่นเสียงคำหนึ่ง แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่วนเวียนทั่วร่างหมุนพุ่งใส่มารจิตแรกเริ่มที่เหมือนชายชรา
“ความสามารถของสหายร่วมเส้นทางข่ง ข้าย่อมทราบเป็นอย่างดี ไม่กล้าดูแคลน” ตำแหน่งของมารจิตแรกเริ่มเปลี่ยนแปลงติดต่อกัน หลบพ้นแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรี “ข้ามาช่วยชิงธงเหลืองโบ่วกี้แทนแดนสุขาวดีตะวันตก สหายร่วมเส้นทางก็อยู่ที่แดนสุขาวดีตะวันตกเช่นกัน ยินดีอำนวยความสะดวกหรือไม่?”
มหาวิทยราชมยุรีตอบอย่างเรียบเฉย “อาตมาเคารพอามิตาภพุทธเจ้า แต่ไม่กราบไหว้ทีปังกร เขาคือเขา อาตมาคืออาตมา”
“ใยต้องลำบาก” มารจิตแรกเริ่มพูด ในมือเพิ่มธงเล็กคันหนึ่ง
มันโบกธง ควันพลันกระจายทั่ว กลิ่นหอมประหลาดครอบคลุมสี่ทิศ ปกคลุมการเคลื่อนที่ไปด้านหน้าของมหาวิทยราชมยุรี
เป็นธงแดนเมฆสีม่วง
มหาวิทยราชมยุรีถูกธงแดนเมฆสีม่วงขวางทางอีกครั้ง ไม่มีโทสะ แสดงกายทองพุทธะ แสงห้าสีปกคลุมร่าง แสงพุทธเครื่องเคลือบกางออกมาแต่ไกล ครอบคลุมความว่างเปล่ารอบๆ
ตอนแย่งชิงสารีริกธาตุศากยมุณีในครั้งก่อน มหาวิทยราชมยุรีรับมือไม่ทัน เสียท่าเพราะธงแดนเมฆสีม่วง
ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าท่านเตรียมตัวมาก่อน มารจิตแรกเริ่มอาศัยธงแดนเมฆสีม่วงขวางทางไปของท่าน ท่านเองก็ครอบคลุมผนึกรอบๆ กั้นมารจิตแรกเริ่มไว้
วิธีการกลับคล้ายกับวิธีที่หยางเจี่ยนเผชิญธงวิเศษบัวเขียว ตอนที่แย่งชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
มหาวิทยราชมยุรีแสดงร่างพุทธ ด้านล่างมีนกยูง กระพือปีกบิน บรรทุกท่านบินไปยังเมฆดารากระจัดกระจายที่ซ่อนธงเหลืองโบ่วกี้ไว้
ท่านทางหนึ่งเข้าใกล้ธงเหลืองโบ่วกี้ ทางหนึ่งสะกดมารจิตแรกเริ่มที่ถือธงแดนเมฆสีม่วง
มารจิตแรกเริ่มถึงจะกริ่งเกรงแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรี แต่วิชาลับของมันก็เป็นเอกลักษณ์ ยากจะคว้าจับ และส่งผลต่อจิตใจของมหาวิทยราชมยุรี
แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีถึงจะไม่มีสิ่งใดชำระไม่ได้ แต่เผชิญการรบกวนจากจิตมาร ก็ลำบากเกินรับได้
นี่ยังโชคดีที่ท่านหันไปนับถือศาสนาพุทธหลังยุคโบราณตอนต้น การฝึกฝนพระธรรมส่งผลดีต่อการปราบมารภายใน ไม่อย่างนั้นยากรับได้กว่าเดิม
ทว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ท่านทางหนึ่งสะกดมารจิตแรกเริ่มที่มีธงแดนเมฆสีม่วงในมือ ทางหนึ่งรุกคืบ ภาพยังน่าตกตะลึง ทำให้คนอื่นๆ บนสนามรบเหม่อมอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี