ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1725
ได้ยินคำพูดของเจ้าแม่อู๋ตัง ความสนใจของนาจาพลันเปลี่ยนมาทางนี้ทันที
เขาเป็นผู้สืบทอดหยกพิสุทธิ์ ย่อมสนใจคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตปฐมคัมภีร์แห่งหยกพิสุทธิ์ในตำนาน
ในตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอต่อสู้กับมารเงาเมื่อครู่ แสดงความอัศจรรย์ของสามคัมภีร์ก่อนกำเนิดและหกคัมภีร์หลังกำเนิดแรกเริ่มพร้อมกัน ผสมผสานหลอมรวม เมฆมงคลโกลาหลกลุ่มหนึ่งเดี๋ยวหายเดี๋ยวโผล่บนศีรษะ ทุกคนล้วนเห็น
ก่อนหน้านี้นาจาทำความรู้จักกับเยี่ยนจ้าวเกออย่างจำกัด ไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เท่าเจ้าแม่อู๋ตัง เพราะฉะนั้นพอเห็นดังนี้ ยิ่งประหลาดใจกว่าเดิม เพียงแต่ไม่กล้าถาม
เยี่ยนจ้าวเกอน้ำเสียงราบเรียบ บนใบหน้าจงในแสดงความยินดีหลายส่วน “มีผลสำเร็จหลายส่วนจริงๆ เพียงแค่ยังไม่สมบูรณ์ดี มองเลศนัยออกแค่บางส่วน ยังห่างจากคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตของจริงไกลยิ่ง”
“ที่สะกดการเปลี่ยนเงาเป็นจริงของมารเงาได้ นับว่าเป็นการดำเนินแผนเสี่ยงอันตราย และเป็นความยินดีเหนือความคาดหมาย”
นาจาพอฟังก็รำพึงรำพัน “หมื่นเรื่องราวยากตอนเริ่ม วันนี้เริ่มไปแล้ว ไม่บอกสำเร็จครึ่งหนึ่งก็ใกล้เคียง”
“ด้วยพรสวรรค์ความสามารถและพลังศักยภาพของสหายน้อยเยี่ยนเจ้า ข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องมีสักวันที่อนุมานย้อนกลับถึงคัมภีร์นภาแรกเริ่มที่สมบูรณ์แบบได้”
“ก่อนที่บรมครูจะหลุดพ้นไป ไม่ได้ถ่ายทอดคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต ภายหลังพวกอาจารย์ลุงก็เคยไปยังวังดุสิตเพื่อถามอาจารย์ลุงรุ่นปู่เหล่าจวิน แต่ไม่มีผลลัพธ์ใด หากข้าเห็นคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตปรากฏขึ้นบนโลกอีกครั้งในตอนมีชีวิตอยู่ได้ นับว่าสมความปรารถนาแล้ว”
นาจาพูดมากอย่างหาได้ยาก เจ้าแม่อู๋ตังที่อยู่ด้านข้างกลับเข้าใจดี
นึกถึงสายเหนือพิสุทธิ์ของตัวเอง เป็นเพราะว่าเทวกษัตริย์วิเศษคณานับตายไปเร็ว ทั้งไม่มีใครทราบ ทำให้จนถึงหลายปีก่อนหน้านี้จึงค่อยได้การสืบทอดคัมภีร์โกลาหลสูญ เจ้าแม่อู๋ตังเองยังรู้สึกเสียดาย
แต่ยังดีที่ยังเหลือการสืบทอดไว้ มิใช่เหมือนทางหยกพิสุทธิ์ ที่เทวกษัตริย์บรรพกำเนิดไม่ได้ถ่ายทอดคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตก็หลุดพ้นไป
ดังนั้นต่อคำโอดครวญของนาจา เจ้าแม่อู๋ตังจึงทำความเข้าใจความรู้สึกของเขาได้
ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ด้านข้างยิ่งฟังยิ่งรู้สึกได้ถึงความไม่ถูกต้อง มาถึงตอนหลัง ในใจมีคลื่นโหมกระหน่ำอีกครั้ง
ความสงสัยส่วนหนึ่งที่ก่อนหน้ารบกวนจิตใจมาโดยตลอด ตอนนี้พลิกตัวขึ้นจากส่วนลึกของจิตใจ
เปลือกนอกเขาสีหน้าเหมือนเดิม ตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ถ้าหากมีวันนั้นจริงๆ ข้าผู้แซ่เยี่ยนไม่กล้ายึดความดีความชอบ สามารถรวบรวมคัมภีร์นภาแรกเริ่มเก้าม้วนที่เหลือได้ เป็นเพราะมีคนจำนวนมากช่วยเหลือ”
“คิดจะรวบรวมคัมภีร์นภาแรกเริ่มเก้าม้วนหลัง หลังมหาภัยพิบัติบางทีอาจยังต้องคิดหาวิธี ก่อนมหาภัยพิบัติสำหรับพวกเราถือว่าง่ายดายยิ่ง พวกอาจารย์ลุงกับอาจารย์ปู่ช่วยกันก็รวบรวมครบแล้ว นอกจากนี้ถึงแม้ไม่มีคัมภีร์โกลาหลสูญ แต่หมัดแปลงกำเนิดก็ไม่ได้ยากเย็นเช่นกัน” นาจาส่ายหน้าเอ่ย “ครั้งกระโน้นมิใช่ไม่เคยลอง แต่ยังมิใช่ไม่มีเส้นสนกลในหรอกหรือ?”
เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเล็กน้อย “หลังมหาภัยพิบัติ สำนักเต๋าเราเสื่อมโทรมอยู่บ้าง การรวบรวมคัมภีร์นภาแรกเริ่มเก้าม้วนให้ครบไม่ง่ายจริงๆ ข้าผู้แซ่เยี่ยนตลอดทางที่เดินมาก็ค่อนข้างขลุกขลัก แต่พวกเราสุดท้ายก็ทำสำเร็จ การปรากฏขึ้นอีกครั้งของคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตจะพิสูจน์ถึงแสงอรุณและความรุ่งเรืองของสำนักเต๋า”
“กล่าวได้ว่าเป็นสัญญาณที่ดี และกล่าวได้ว่าเป็นเพราะความพยายามของผู้อาวุโสร่วมเส้นทางทุกท่าน จึงมีวันที่ข้าผู้แซ่เยี่ยอนุมานย้อนกลับถึงคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต”
นาจาหัวเราะฮ่าๆ “พูดถูกต้อง!”
เจ้าแม่อู๋ตังที่อยู่ด้านข้างยิ้มจางๆ เช่นกัน
ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเหนือพิสุทธิ์จะสู้กับหยกพิสุทธิ์จนไร้สุขถึงขีดสุด แต่ว่ากาลเวลาผันผ่าน สภาพแวดล้อมใหญ่ไม่เหมือนเดิมมานานแล้ว ความสัมพันธ์ของสองฝ่ายค่อยๆ ดีขึ้นเช่นกัน
ปัจจุบันเป็นเวลาลงเรือลำเดียวกัน คัมภีร์นภาไร้ขอบเขตปรากฏขึ้นอีกครั้ง พลังโดยรวมของสำนักเต๋าฟื้นฟูเพิ่มพูดต่อเนื่อง เจ้าแม่อู๋ตังมิได้ยินดีเท่านาจา กระนั้นก็มีความรู้สึกปลอบประโลมหลายส่วน
เฟิงอวิ๋นเซิงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ขณะมองเยี่ยนจ้าวเกอ ในดวงตาเต็มไปด้วยแววยิ้ม
ทุกคนกำลังพูดคุยกัน ความว่างเปล่าตรงหน้าพลันสั่นไหว มีเสียงดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี