ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1756
ทั่วทั้งเขากว่างเฉิง นอกจากผู้เข้มแข็งระดับสุดยอดอย่างเยี่ยนจ้าวเกอ เฟิงอวิ๋นเซิง สวีเฟย คนอื่นๆ ที่สนใจเรื่องราวทางนพยมโลกมากที่สุด ต้องนับสือจวินด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย
ประสบการณ์ที่เกือบกลายเป็นเปลือกร่างคืนชีพของจอมมารกับอิ๋งอวี่เจิน เขาไม่เคยลืมเลือน
ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่ใช่มารดินโบ่วอีกแล้ว แต่สือจวินยังคงกระวนกระวาย
“เปลือกร่างสำหรับคืนชีพในครั้งนี้ของมารน้ำกุ่ย ไม่ใช่พวกเดียวกันจริงๆ ทั้งมิได้อยู่ใต้การปกครองของสวรรค์สำนักเต๋า” ขณะนี้ได้รับผลกระทบจากอารมณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอ สือจวินค่อยๆ สงบใจ อธิบายอย่างละเอียด “ตามข่าวที่บูรพาจารย์ไท่อี้จินหยินส่งกลับมา ครั้งนี้สมควรเกิดบนแดนสุขาวดีบัวขาว”
“แดนสุขาวดีบัวขาวหรือ?” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า กล่าวกับเซี่ยกวง “แจ้งพี่ร่วมเส้นทางนาจา ให้เขาเตรียมตัวไว้”
เซี่ยกวงขานรับ “ขอรับศิษย์พี่”
เยี่ยนจ้าวเกอพูดกับสือจวินต่อ “แจ้งอาจารย์เจ้า ขอให้เขาอย่าเพิ่งเคลื่อนไหว ถึงตอนนั้นร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของข้ายังมีพ่านพ่าน จะออกเดินทางกับเขา”
“ตามคำสั่งของอาจารย์อา” สือจวินโน้มตัวคำนับ บอกลาผละไป
“ไปดูด้วยกันหรือไม่?” กำชับเสร็จสิ้น เยี่ยนจ้าวเกอหันไปพูดกับเฟิงอวิ๋นเซิงด้วยรอยยิ้ม
“ได้” เฟิงอวิ๋นเซิงสีหน้าเป็นปรกติ ออกจากสวรรค์จู๋ลั่วหวงเจีย มุ่งหน้าไปยังแดนสุขาวดีบัวขาวพร้อมเยี่ยนจ้าวเกอทันที
มิติเวลาเคลื่อนย้าย ฟ้ากับเหวห่างกันแค่คืบ ไม่ทันไรตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงก็ปรากฏแดนสุขาวดีพุทธเกษตรแห่งหนึ่ง บัวขาวหลายดอกบานขึ้นในแดนสุขาว ตะเกียงเขียวมากมายสว่างไสว
แต่ว่าที่นี่ตอนนี้ถึงกับกำลังเกิดศึกใหญ่
ไฟสงครามเผาผลาญมุมหนึ่งของแดนสุขาวดีตะวันตก เหมือนกับมีน้ำหมึกข้นเหนียวหยดใส่มุมหนึ่งในบึงที่เต็มไปด้วยบัวขาว ไม่อาจขจัดทิ้ง ย้อมบัวขาวมากมายเป็นสีดำ
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น แตะนิ้วกับริมฝีปาก “ฮ่า เพิ่งเริ่มก็รุนแรงขนาดนี้?”
“ต่างกับตอนวางแผนการมากมายแลกเอามารไฟปิ่งกับมารดินโบ่วกลับไป ครั้งนี้นพยมโลกช่วงชิงอย่างหักโหม” เงาร่างของไท่อี้จินหยินปรากฏขึ้นด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิง
ในความว่างเปล่าเป็นเงาตะคุ่มๆ ร่างของเทวกษัตริย์สำนักเต๋าคนอื่นๆ บัดเดี๋ยวสูญหายบัดเดี๋ยวปรากฏ ให้ความสนใจที่นี่ เหมือนพร้อมจะลงมาได้ตลอดเวลา
แต่ว่าทุกคนไม่มีความคิดยุ่งเกี่ยวโดยสมบูรณ์ เพียงชมดูความคึกครื้่นด้านข้าง
“กลับไม่ไม่ใช่แดนสุขาวดีบัวขาวข่มเหงได้ง่าย” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “ตนสุดท้ายแล้ว ฝ่ายอื่นๆ ก็คาดการณ์เช่นกันว่าจะช่วงชิงอย่างหักโหม กลับกันพอถึงเวลาทุกคนต่างอนุญาตพวกมันในครั้งนี้”
ไม่ใช่มีแค่เทวกษัตริย์สำนักเต๋าเท่านั้น ขณะความว่างเปล่าสั่นสะเทือน ผู้เข้มแข็งระดับสุดยอดในขุมกำลังอื่นๆ ก็กำลังจับตาทางด้านแดนสุขาวดีบัวขาวอยู่
ทว่าแต่ละฝ่ายล้วนไม่มีความคิดลงมือเหมือนพวกเยี่ยนจ้าวเกอ
อย่างมากสุดมีแค่เผ่าปีศาจซึ่งเป็นพันธมิตรกับแดนสุขาวดีบัวขาวมาโดยตลอด มีจอมปีศาจตนหนึ่งมอบคำว่ากล่าว
เห็นบัวขาวที่ถูกย้อมดำแหลกสลายหนึ่งดอก จากนั้นลมพายุสายหนึ่งกับเงาดำสายหนึ่งพุ่งออกจากแดนสุขาวดีบัวขาว
พายุสีเหลืองมัวซัวอยู่ด้านหน้ากวาดล้างตลอดทาง เงาดำลอบช่วยเหลือดูแลอยู่ข้างๆ
ไม่กล่าวมากความ เงาดำย่อมเป็นมารเงา หนึ่งในหกสุดยอดมารแห่งนพยมโลก
สงครามเมื่อแปดร้อยปีก่อนมันถูกเยี่ยนจ้าวเกอทำร้าย พักฟื้นมาหลายปี ในที่สุดก็หายดี ครั้งนี้ไสม้าออกมา ส่งมารน้ำกุ่ยที่ถือกำเนิดใหม่จากแดนสุขาวดีบัวขาวกลับนพยมโลก
สัมผัสจิตที่ผนึกตัวและบ้าคลั่งด้านในสิ่งที่เหมือนกับพายุทรายด้านข้าง เยี่ยนจ้าวเกอก็กระจ่าง “แตกต่างกับตอนใช้พี่สะใภ้อวี่เจินเป็นเปลือกร่างคืนชีพกลายเป็นมารศิลาก่อนหน้า มารดินโบ่วรุ่นใหม่เป็นมารทราย”
ด้านหลังมารทราย กลับเป็นคนคุ้นเคยเก่า หมาป่าขุมมู่มหาเทวะเสื้อเหลือง
ถึงแม้ทุกคนต่างก็เห็นพ้องกับการกลับมาของมารน้ำกุ่ยรุ่นใหม่ แต่ไม่ว่าในที่ลับจะมีการจัดการกี่มากน้อย จะดำเนินแผนการอย่างไร บนที่แจ้งเขาดาราทะเลดวงดาวในฐานะพันธมิตรของแดนสุขาวดีบัวขาว ไม่อาจนั่งดูมารทรายทำตัวเหิมเกริมบนแดนสุขาวดีบัวขาวอยู่เฉยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี