ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1785
วัชรอภิณฑ์พุทธะมรณะ อย่าว่าแต่คนอื่นๆ ในแดนสุขวดีตะวันตก แม้แต่ผู้เข้มแข็งสำนักเต๋าและมหาเทวะเผ่าปีศาจที่ยังอยู่ใต้สถูปอภิรดีศูนย์กลาง ก็มองอย่างตะลึง
ถึงอย่างไรวัชรอภิณฑ์พุทธะก็สุดที่พวกนรสิงห์พุทธะและอินทรเกตุธวัชราชาพุทธะจะเทียบเคียงได้ พลังเหนือกว่ายอดฝีมืออย่างยุทธวิชัยพุทธะ และสมันตภัทรโพธิสัตว์
สามสิบห้าอรหันต์แห่งแดนอภิรดีศูนย์กลางในอดีต วัชรอภิณฑ์พุทธะเพียงอยู่รองจากพระยูไล
หลายปีมานี้ แดนสุขาวดีตะวันตกต่อสู้กับเผ่าปีศาจแห่งเขาดาราทะเลดวงดาว ทีปังกรพุทธะและลู่ยาเต้าจวินส่วนใหญ่ซ่อนอยู่หลังฉาก ผู้นำหลักๆ ในการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายก็คือวัชรอภิณฑ์พุทธะกับเผิงท่องเมฆหมื่นลี้
กระนั้นผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธที่โด่งดังมาไม่ต่ำกว่าหนึ่งยุคสมัยผู้นี้ ผ่านความวุ่นวายภายในศาสนาพุทธในยุคโบราณตอนกลาง และการสู้กันเองในยุคโบราณปัจจุบัน ผ่านมหาภัยพิบัติ ผ่านการกลุ้มรุมจากเผ่าปีศาจโดยไม่เคยล้มลง กลับมรณะภาพในวันนี้
ถูกคนที่เพิ่งขึ้นสู่ระดับมหาชาลต่อยตายในสามหมัด!
นักบวชศาสนาพุทธคนอื่นๆ ไม่ใช่ไม่คิดช่วยเหลือ
แต่ว่าไม่รอพวกท่านช่วยเหลือ ขณะกระต่ายกระโดดเหยี่ยวโฉบ วัชรอภิณฑ์พุทธะที่การป้องกันของกายทองเป็นอันดับหนึ่งก็มรณะด้วยมือเยี่ยนจ้าวเกอ!
สมันตภัทรโพธิสัตว์ตอนนี้เพิ่งเซ่นบัวทองสามธรรม ลอยไปยังศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอ
เยี่ยนจ้าวเกอมองยังไม่มอง ยกฝ่ามือขึ้นโดยตรง คว้าใส่บัวทองสามธรรม
บัวทองสามธรรมของสมันตภัทรโพธิสัตว์ เป็นของวิเศษที่ท่านหลอมสร้างขึ้นโดยผสานจุดดีในการสืบทอดหยกพิสุทธิ์และวรยุทธดั้งเดิมของศาสนาพุทธ
บัวทองทองหมุนวน เวลา มิติ หยินหยาง ความมหัศจรรย์สามอย่างต่างบังเกิดขึ้น มาจากจิตหลักการของผู้สืบทอดหยกพิสุทธิ์แห่งสำนักเต๋า หลอมรวมกับวัฏจักร อนัตตา อนิจจังสามความคิดแห่งศาสนาพุทธ ลี้ลับไร้สิ้นสุด
ตอนนี้ถูกเยี่ยนคว้าไว้ เวลาหยุดลง มิติช่องว่างพังทลาย หยินหยางแหลกสลาย สังสารวัฏไม่คงอยู่ อนันตาไม่ว่างเปล่า อนิจจังไม่แน่นอน
หลักการแห่งจิตหลายชนิดต่างล่มสลาย บัวทองที่หมุนติ้วๆ พลันถูกเยี่ยนจ้าวเกอคว้าไว้ในมือ
สมันตภัทรโพธิสัตว์แตกตื่น รีบปล่อยแสงขาวที่เหมือนด้ายเส้นเล็กๆ จากบนนิ้ว ในแสงค่อยๆ บังเกิดเมฆมงคลสายหนึ่ง สูงหลายจั้ง บนมีแปดมุม บนมุมเป็นตะเกียงทอง ตุ้มหู และพหุรัด
ขณะที่เมฆมงคลแปดมุมบนร่างคุ้มครองกาย โพธิสัตว์แสดงร่างธรรมที่เอาไว้ใช้ต่อสู้ของตัวเอง ใบหน้าสีม่วง ปากใหญ่เขี้ยวยาว ดุร้ายถึงขีดสุด
ชั่วครู่หนึ่งเมฆครอบศีรษะ แสงสีคลุมกายทอง ตุ้มหูพาหะรัดกระจายทั่วร่าง ดอกบัวรองบาทยกเมฆมงคล
โพธิสัตว์เสกสามเศียรหกกร ในมือถือวัชระปราบมาร ปะทะกับเยี่ยนจ้าวเกอ
แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอใช้มือหนึ่งจับบัวทองสามธรรม ยื่นอีกมือหนึ่งออกมา ใจกลางฝ่ามือเหมือนปรากฏวังวนหนึ่ง หมุนวนไม่หยุด
แรงดึงดูดมหาศาลอันน่าเหลือเชื่อที่ส่งออกมาจากด้านใน ดูดเมฆมงคลแปดมุมที่คุ้มครองร่างบนศีรษะสมันตภัทรโพธิสัตว์ไปด้วย
เมฆมงคลแปดมุมกลายเป็นควัน ตกลงไปในใจกลางฝ่ามือเยี่ยนจ้าวเกอแล้วหายไป
เยี่ยนจ้าวเกอยื่นมือไปด้านหน้าต่อ จับวัชระปราบมารในมือสมันตภัทรโพธิสัตว์อย่างแม่นยำ
โพธิสัตว์เดิมใช้ความสามารถเทวราชปราบมารโดยเก็บซ่อนปัญญาปรีชาญาณ บ้าคลั่งดุร้าย
วัชระปราบมารขนาดยักษ์แข็งแกร่งไม่อาจทำลาย ทั้งคล้ายยังว่องไวจนไม่อาจค้นร่องรอย
ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอคว้ามือ จับวัชระปราบมารนั้นไว้แน่น
จากนั้นเขาออกแรงกระแทกใส่ สมันตภัทรโพธิสัตว์คนพลันถูกสะบัดลอย วัชระปราบมารหลุดมือ ถูกเยี่ยนจ้าวเกอแย่งไว้
“คิดถึงน้ำใจเก่าก่อน ไม่ทำร้ายชีวิตพวกท่านสองคน ขอให้ถอยไปก่อน อย่าได้ทำผิดพลาด”
เยี่ยนจ้าวเกอกระแทกสมันตภัทรโพธิสัตว์ เก็บวัชระปราบมารกับบัวทองสามธรรมเสร็จ ก็ยื่นมือคว้าใส่พระโพธิสัตว์กวนอิม
แสงพุทธบริสุทธิ์กลมสมบูรณ์ปรากฏขึ้นหลังศีรษะพระโพธิสัตว์กวนอิมสาดส่องโลก กั้นตัวเองกับเขตมารนพยมโลก เหมือนกับไม่อยู่ในโลกนี้
เยี่ยนจ้าวเกอฝ่ามือคว้าไปทุกที่ ครั้งแรกคว้าโดนความว่าเปล่า ไม่อาจแตะต้องอีกฝ่าย
หลังจากยุคไซอิ๋วโบราณตอนกลาง พระโพธิสัตว์กวนอิมน้อยครั้งจะลงมือ
กระนั้นพลังของท่านความจริงเหนือกว่าสมันตภัทรโพธิสัตว์
แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอฝ่ามือไม่หยุด ไปด้านหน้าอีกครั้ง
ครั้งนี้ฝ่ามือเขาส่องสว่าง เหมือนกับสลักลวดลายยันต์อาคมนับไม่ถ้วน
ฝ่ามือที่เปล่งแสงเหมือนกับยื่นเข้าไปในน้ำ ก่อเกิดระลอกคลื่นหลายกลุ่ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี