ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1821

คนหนึ่งเป็นจอมปีศาจสะท้านโลกา วิทยราชศาสนาพุทธที่โด่งดัง ในยุคโบราณตอนต้น ถูกยกย่องเป็นหนึ่งในผู้เข้มแข็งที่สุดรองจาก ระดับมรรคาตลอดมา

คนหนึ่งเป็นผู้เข้มแข็งรุ่นใหม่ที่ผงาดขึ้นในยุคปัจจุบัน สั่นสะเทือน ใต้หล้า มาทีหลังแซงหน้า ฝึกสามพิสุทธิ์ร่วมกัน เซียนสวรรค์สํานักเต๋า ที่อดีตปัจจุบันมีเพียงหนึ่ง

ก่อนหน้านี้สองฝ่ายเคยสู้กันมาก่อน เพียงแต่ตอนนั้นเยี่ยนจ้าวเกอ อาศัยกายทองมหาเทวะสามร่างรวมเป็นหนึ่ง แสดงร่างแท้จริงของมหา เทวะเสมอฟ้า วัดกําลังกับข่งซวน

ตอนนี้เป็นตัวเขามาถึงหน้าข่งซวน

ข่งซวนสีหน้าซับซ้อนขณะมองแสงศักดิ์สิทธิ์กลมสมบูรณ์หลัง ศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอ ปราณพิสุทธิ์อบอวลรอบๆ เหมือนกับไม่อยู่บนโลก ใบนี้ ยากจะเอื้อมถึง

“พี่ร่วมเส้นทางเชิญ” เยี่ยนจ้าวเกอไม่พูดมาก ยื่นมือออกว่าคว้าใส่ กายทองยูไลห้าทิศบนศีรษะข่งซวน

การรอคอยหลายปี ความพยายามหลายปี ข่งซวนย่อมไม่ยอมให้ เยี่ยนจ้าวเกอทําลายแผนการของท่านในเวลานี้

ขอแค่พิธีกรรมค่ายกลบนศีรษะยังทํางาน ท่านจะยิ่งมายิ่งเข้าใกล้ ระดับมรรคา ตัวท่านมิใช่ไม่อาจลงมือต่อสู้

พุทธะจีวรขาวยืนขึ้นจากบนหลังราชายูงทอง แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี ม้วนครั้งหนึ่ง พุ่งใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

แสงศักดิ์สิทธิ์ยิ่งใหญ่ดุจฟ้าดุจทะเล แผ่พุ่งทั่วความว่างเปล่า จักรวาล เหมือนยาวไกลไร้สิ้นสุด

ธรรมชาติทั้งหมดยามนี้เหมือนสั่นสะเทือนด้วยกัน ต้องการ แบ่งแยกกลายเป็นสภาพปัญจธาตุแรกเริ่ม หลอมละลายเข้าไปในแสง ศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของข่งซวน สะกดเยี่ยนจ้าวเกอ

ฉัตรบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอ ศิลาดินกําเนิดที่ยอดฉัตรช่วยเขาต้าน แสงเพลิงที่ก่อเกิดจากการลุกไหม้ของศิลาฟ้ากําเนิด

จากนั้นตัวฉัตรหมุนวน ยกปราณพิสุทธิ์หลายสายขึ้น เหมือนกับ บดบังธรรมชาติจักรวาล ขวางกั้นแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของข่งซวนไว้ด้าน นอก

พลังของสองฝ่ายพอฟัดพอเหวี่ยง ต่างบีบอัดกันและกัน

ข่งซวนทะลวงสู่ระดับมรรคา สั่นสะเทือนมหาธรรมชาติ ท่านยิ่งมายิ่งเข้าใกล้ระดับมรรคา แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีก็ยิ่งมายิ่ง แข็งแกร่ง เหมือนกับหลอมมหาจักรวาลใหม่รอบหนึ่ง ท่านในตอนนี้เหนือกว่าตัวเองที่ผ่านมาไม่ว่าเวลาไหน แข็งแกร่ง อย่างไม่เคยมีมาก่อน แต่ว่าแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่แข็งกล้านั้น ตอนนี้กลับยากดูดกลืนเยี่ยน จ้าวเกอ ฉัตรหมุนบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอ แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่กว้างใหญ่ ไพศาลเฉไปด้านข้าง แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีซัดสาดไม่ขาดสาย เหมือนกับคลื่นทะเลไร้สิ้นสุด ไร้ประมาณ หนึ่งคลื่นสูงกว่าหนึ่งคลื่น ต้องการกลบกลืนเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนจ้าวเกอยื่นมือมาชี้ที่ฉัตรบนศีรษะ ฉัตรหมุน ปราณพิสุทธิ์ หลายสายห้อยลง ปราณพิสุทธิ์ลอยพลิ้ว ผนึกกลายเป็นหนึ่ง เปลี่ยนเป็นไร้สี ในความว่างเปล่าเหมือนบังเกิดคมดาบที่ไร้รูปร่างไร้สสารไร้สี

จากนั้นคมดาบนี้ก็เหมือนกับตัดผ้า ตัดแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่กว้าง ใหญ่ไร้สิ้นสุดนั้นออก! ถูกดาบไร้รูปร่างนี้ตัดออก แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสียากรวมตัวกันใหม่ กระจัดกระจายจากกัน ห้าแสงสิบสีเสื่อมสภาพ เหมือนกับบุปผากระจายทั่วแผ่นดิน ข่งซวนตกใจ เยี่ยนจ้าวเกอเท้าไม่หยุดลง แหวกแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี มาถึงด้านข้างเขา! “สั่ง!” พุทธะจีวรขาวตวาดอย่างเร่งร้อน ลงจากราชายูงทอง ราชายูงทองกระพือปีก บินขึ้นด้านบน เข้าไปในค่ายกลยูไลห้าทิศ ประสานกับกระดูกหงส์อมตะนั้น ระหว่างสองตาของกระดูกหงส์อมตะ เหมือนมีแสงเพลิงจุดหนึ่ง สว่าง จากนั้นเห็นบนแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่ไหลเวียนไม่หยุดของข่งซวน มี ลวดลายห้าจริยะก่อนกําเนิดนูนโผล่ขึ้นมา ในเพลิงสีชาดที่ลุกโหม เมฆาคุณธรรมสีขาวดําลอยขึ้น บนไม้เขียวที่มีชีวิตชีวา ปราณขาวกุศลซ่อนหลายสายลอยรอบ

ในดินเหลืองหนักอึ้ง แฝงปฐพีอานิสงส์ที่ล�าลึกหนักหน่วง เหมือนกัน

บนทองขาวที่แหลมคม กะพริบแสงม่วงบารมีเข้มข้น

ในน�าดําสายยาว เกิดคลื่นน�ายอดกุศลหลายกลุ่ม

ห้าจริยะก่อนกําเนิดกับปัญจธาตุหลังกําเนิดสอดประสาน หมุนวน กลายเป็นกงจักร เหมือนกับธรรมชาติฟ้าดินหดลงกลายเป็นจุด หนักจน มิอาจหนักไปกว่านี้ ไร้ประมาณไร้เทียมทาน

หากแต่เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น ใบหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงทิ่ม นิ้วใส่อากาศ