ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1828

เบาะวายุอัคคีถูกเทวกษัตริย์ไร้ประมาณเก็บไว้มาโดยตลอด เขา อาศัยมันนําร่างในชาติก่อนบนดาวสีน�าเงินของเยี่ยนจ้าวเกอกลับมา เหมือนที่เยี่ยนจ้าวเกอนํากรอบรูปกรอบนั้นกลับมา

ส่วนวัชระปลุกเสกเป็นมหาวิทยราชมยุรีครอบครอง

ภายหลังเพื่อวาสนาขึ้นสู่ระดับมรรคา มหาวิทยราชมยุรีได้ขอ กระดูกหงส์อมรตะจากเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ แลกวัชระปลุกเสกนั้นให้ เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ

ตอนนี้มหาวิทยราชมยุรีพลังอ่อนแอ ถอยหนีแต่แรก ปล่อยให้ เยี่ยนจ้าวเกอวัดกําลังกับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ

เวทีนี้ไม่ใช่ของท่าน ลิขิตของท่านยังไม่สมบูรณ์ ฉวยโอกาสถอย ออกมาก่อนดีกว่า ไม่อย่างนั้นอาจกลายเป็นประตูเมืองติดไฟลามใส่บ่อ ปลา

ตอนนี้สัมผัสได้ถึงวัชระปลุกเสก ข่งซวนหันหน้าไปมอง จิตใจ ซับซ้อนกว่าเดิมอย่างมิอาจควบคุม

เทวกษัตริย์ไร้ประมาณย่อมไม่สนใจความรู้สึกของมหาวิทยราช มยุรี

เรื่องที่เขาต้องทําในตอนนี้เพียงหนึ่งเดียว คือการปราบเยี่ยนจ้าว เกอ

เส้นทางนอกรีตพลังศรัทธา ต้องการหลุดพ้น มีความยากถึงขีดสุด ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเมตไตรยนําหน้า

ทิ้งเส้นทางนี้ ใช้รากฐานฝึกสามพิสุทธิ์ร่วมกันเป็นรากฐานของ ตัวเอง ประตูและเส้นทางในภายหลังจะกว้างขวางมากขึ้น

ขณะเดียวกัน ฝึกสามพิสุทธิ์ร่วมกันสําเร็จมหามรรคา เทวกษัตริย์ ไร้ประมาณไตร่ตรองแล้ว พลังจะต้องรุดหน้าใหญ่หลวง!

มหาเทวะกษัตริย์ เป็นราชาแห่งมหาชาล ผู้อยู่ร่วมจักรวาล

แต่ก็เพียงเท่านี้

เจ้ามรรคาจํานวนมากอยู่เหนือขึ้นไป ไหนเลยเรียกประมุขสวรรค์ ได้?

มหาเทวกษัตริย์นี้ไม่เป็นยังพอทําเนา คิดเป็น ต้องเป็นเจ้าแห่งมหา ชาล เป็นหนึ่งในอากาศโกลาหล!

เยี่ยนจ้าวเกอคิดอาศัยเรื่องนี้ขึ้นสู่ระดับมรรคา เทวกษัตริย์ไร้ ประมาณจะไม่ทราบได้อย่างไร?

ทุกคนต่างตัดสินผลแพ้ชนะเท่านั้น

แค่ใช้เบาะวายุอัคคีกับวัชระปลุกเสกแยกกันตกลงบนหยกหรูอี้ไตร รัตนะกับกระบี่แหนเขียว หลังจากชิงดาบที่เยี่ยนตี๋ฟันออก ผลแพ้ชนะก็ ไม่น่าเป็นห่วงอีกต่อไป

ต่อให้ไท่ซ่างเหล่าจวินจะสอดมือในตอนนี้ เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ก็มีความมั่นใจโน้มน้าวสองมารสวรรค์ให้ขัดขวางได้

ไม่อย่างนั้นเยี่ยนจ้าวเกอขึ้นสู่ระดับมรรคา สําหรับวิถีมารแล้ว ย�าแย่กว่าเทวกษัตริย์ไร้ประมาณทําสําเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย

ถึงตอนนั้นกษัตริย์บูรพาไท่อี้กับพระศรีอริยเมตไตรยได้แต่ พยายามกลุ้มรุมโจมตีอามิตาภพุทธเจ้ามากกว่าเดิม ป้องกันไม่ให้เสีย โอกาสที่หายากไป

การทํางานของพิธีกรรมในวันนี้ สภาวะใหญ่สําเร็จแล้ว ถ้าหากว่า เจ้ามรรคาคนอื่นคิดก้าวก่าย หมายจะให้เขากับเยี่ยนจ้าวเกอต่างทําไม่ สําเร็จ ก็สายไปแล้ว

ถ้าเทวกษัตริย์ไร้ประมาณล้มเหลว เยี่ยนจ้าวเกอต้องขึ้นสู่ระดับ มรรคา

นพยมโลกประสบวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ เต๋ารุ่งเรืองมารเสื่อมโทรม สํานักเต๋ารุ่งโรจน์ วิถีมารพินาศ สํานักเต๋าเหยียบย�าโครงกระดูกเหล่า มาร ฮึกเหิมขึ้นอีกครั้ง บุญคุณความแค้นของสองฝ่ายไม่ตายไม่เลิกรา

ถ้าหากเยี่ยนจ้าวเกอพัฒนาขึ้นอีกขั้น เป็นเจ้ามรรคาสํานักเต๋ากับ วานร แม้เหล่าจวินไม่ลงมือ มารสวรรค์ไร้รูปจุติ วิถีมารก็ยากจะ ต้านทาน

เทวกษัตริย์ไร้ประมาณทราบแผนการของเยี่ยนจ้าวเกอดี ยังคง สร้างสถานการณ์สองเสือต่อสู้กัน ก็เพื่อกดดันให้สองมารสวรรค์ทําการ เลือกที่ส่งผลดีต่อเขา

ถึงเป็นสองเสือสู้กัน แต่ว่าในวินาทีที่เริ่มสู้ ผลแพ้ชนะก็ถูกกําหนด ไว้แล้ว!

“วันนี้นอกจากให้สามพิสุทธิ์ที่หลุดพ้นกลับมา ไม่อย่างนั้น สถานการณ์ใหญ่ถูกกําหนดแล้ว” เทวกษัตริย์ไร้ประมาณโยนเบาะวายุ อัคคีกับวัชระปลุกเสกออกมา แยกกันลอยเข้าหาเนี่ยจิงเสินกับอวี่เย่ กําลังจะโดนใส่หยกหรูอี้ไตรรัตนะกับกระบี่แหนเขียว

ของวิเศษสี่ชิ้นล้วนมาจากยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ที่หลุดพ้น แม้แต่เจ้า มรรคาที่อยู่ในโลกนี้ นอกจากเหล่าจวินที่พิเศษแล้ว ล้วนไม่อาจควบคุม ได้ดั่งใจ

แต่ว่าบางครั้ง ย่อมแสดงประโยชน์อันลี้ลับได้บ้าง