ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 193

กระบี่วิญญาณสองเล่มต่อสู้กันอยู่กลางท้องฟ้า เล่มหนึ่งสีเขียวมรกต เล่มหนึ่งสีทองบริสุทธิ์

เยี่ยนจ้าวเกอกวัดแกว่งกระบี่ออกไป ในกระบวนท่าปรากฏการดับสลายของกลุ่มธาตุหลายกลุ่ม และภาพการเปิดออกของจักรวาลอันกว้างใหญ่อย่างเหนือความคาดหมาย

ประหนึ่งกับการปิดฉากของทุกสิ่ง ทั้งยังคล้ายกับจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งด้วยเช่นกัน

ครั้นถึงขีดสุดของประกายกระบี่ ทันใดนั้นประกายกระบี่ของเปลวเพลิงสีทองที่ส่องประกายเพลิงน้อยนิดของจ้าวฮ่าว ก็พลันสูญสิ้นในทันใด

กระบี่เผาไหม้โชติช่วงในมือจ้าวฮ่าว พลังชีวิตประกายกระบี่ถูกกระบี่วิญญาณมังกรมรกตกดอัดฉับพลัน เปลี่ยนเป็นมืดสลัวอับแสง

เจตจำนงกระบี่อันน่าหวาดผวาของเยี่ยนจ้าวเกอ มุ่งขึ้นข้างบนตลอดทาง ตัดหั่นตรงไปยังร่างจ้าวฮ่าว

บนใบหน้าจ้าวฮ่าวปรากฎให้เห็นความตกตะลึงเล็กน้อย รู้สึกเพียงว่าคมกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอแฝงไปด้วยท่วงทำนองพลังน่าพรั่นพรึง ที่หมายจะทำลายสรรพสิ่งให้สูญสลาย

เจตจำนงกระบี่และปราณจิตราของตนพังพินาศโดยสิ้นเชิงอย่างไม่คาดคิด ยากจะต้านทานได้

“ในการประชุมฝ่านภาก็ไม่เคยเห็นเขาแสดงออกเช่นกัน สุดท้ายแล้วกระบี่นี้ของเขา…” จ้าวฮ่าวรู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของเยี่ยนจ้าวเกอในขณะนี้ จนถึงขั้นที่แม้แต่ปลดปล่อยปราณจิตราออกมาภายนอกล้วนยังแสนเข็ญ

ในลำดับชั้นพลังฝึกปรือ เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้ไม่ได้ถือไพ่เหนือกว่า

หากกล่าวว่าระดับขั้นสูงกว่านำพามาซึ่งโลกทัศน์และประสบการณ์ความรู้ จ้าวฮ่าวในชาติก่อนคือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ แล้วเขาจะเสียเปรียบในด้านนี้ได้อย่างไร?

ถึงกระนั้น ไร้ซึ่งเหตุผล ไร้ซึ่งหลักการ การประมือขณะนี้ เขาต่อสู้พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย!

จ้าวฮ่าวตะโกนร้องเสียงแหลม “กลืนดิน!”

เขาพลิกฝ่ามือ เตากลั่นโอสถเล็กๆ ที่ไม่เตะตาแม้แต่น้อยพลันเปล่งแสงดำสนิทออกมาทั่วทุกส่วนทันที

ภายในเตากลั่นโอสถนี้ไม่มีพลังปราณใดๆ ส่งถ่ายออกมา และไม่เห็นรัศมีแสงปรากฎวับวาบแม้แต่นิด ไม่มีการผันแปรพลังใดๆ ที่โดดเด่นเป็นพิเศษ

เป็นเหมือนเช่นของพื้นๆ ที่ธรรมดาอย่างยิ่งชิ้นหนึ่ง

แต่พลังของกระบี่เยี่ยนจ้าวเกอที่ชี้ไปบนเตากลั่นโอสถขนาดเล็กสีดำ ราวกับหายเข้าไปในกลีบเมฆ อันตรธานไปในชั่วพริบตา

กระบี่วิญญาณมังกรมรกต อาวุธวิญญาณระดับล่างแทงอยู่บนพื้นผิวเตากลั่นโอสถ ทว่าไม่มีร่องรอยใดๆ ทิ้งเอาไว้บนเตากลั่นโอสถโดยสิ้นเชิง

เยี่ยนจ้าวเกอหรี่ตาลง เคลื่อนไหวกายไม่อืดอาดแม้แต่น้อย ฝ่ามือหนึ่งโจมตีออกไปอีกครั้งทันที!

จ้าวฮ่าวใช้มือรองเตากลั่นโอสถไว้ คล้ายกับชูโล่กำบังขึ้น เคลื่อนย้ายขัดขวางการรุกโจมตีของเยี่ยนจ้าวเกอ

“จนปัญญาขับเคลื่อน ทำได้เพียงพึ่งพาความมหัศจรรย์ของของวิเศษ ใช้ประโยชน์ต้านทานเท่านั้นรึ?” เยี่ยนจ้าวเกอเลิกคิ้ว

ฝ่ามือที่โจมตีไปทางจ้าวฮ่าวของเขา เปลี่ยนทิศทางอย่างฉับพลัน การเปลี่ยนแปลงกระบวนท่าอันประณีตวิจิตรแสดงออกมา เงาฝ่ามือทั่วท้องฟ้าปกคลุมผ่านไป

จ้าวฮ่าวกวัดแกว่งกระบี่โจมตีตอบโต้ “เยี่ยนจ้าวเกอ วันนี้ข้าจะต้องสังหารเจ้า!”

เจดีย์สูงสีทองพังทลาย ประตูแสงสีแดงเลือนหาย มหาค่ายกลที่ค้ำจุนแดนมารผกผันกลับกะทันหัน

โลกแสงสีแดงที่บรรดาผู้คนยืนอยู่ค่อยๆ พังทลายสลายไป ไอมารสีดำเหนือศีรษะพลันชะงักงัน จากนั้นก็กระจายสลายไปอย่างรวดเร็ว!

ภูเขาเทพทั้งสองลูกนั้น ลูกหนึ่งดำลูกหนึ่งแดง ประดุจเสาเอกค้ำฟ้าก็ไม่ปานปรากฎขึ้นมาอีกครั้งเหนือศีรษะของเยี่ยนจ้าวเกอ

ร่างสีดำส่งเสียงคำรามอันเดือดดาลของผู้อาวุโสโม่ดังขึ้น “เจ้าเด็กน้อยตระกูลเยี่ยน เจ้ารนหาที่ตาย!”

ยอดเขาสูงตระหง่าน ทุบแสกศีรษะลงมาทางเยี่ยนจ้าวเกอโดยตรง

ลำแสงเบื้องหน้าเยี่ยนจ้าวเกอพลันมืดสลัวลง เงาดำเหนือศีรษะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ บดบังท้องฟ้าและดวงอาทิตย์

พลังปราณน่าพรั่นพรึงแทบจะทำให้ทั่วร่างเขาชา ขยับเขยื้อนไม่ได้

“ห่วงตัวเจ้าเองก่อนเถิด” สีหน้าเยี่ยนจ้าวเกอไม่เปลี่ยน ยิ้มอย่างเย็นชา

มหาค่ายกลแดนมารผกผันกลับ ส่วนที่เหลืออยู่จากไอมารมากมายที่สลายไป เริ่มทะลวงเข้าไปในร่างกายของผู้ตกเป็นมารแต่ละคนอย่างบ้าคลั่ง

ผู้กลายเป็นมารที่เดิมทีได้รับไอมารเสริมเติม บัดนี้ไม่เพียงแต่หมดหนทางได้รับพลังเพิ่ทเท่านั้น ไอมารที่ผกผันกลับอย่างรวดเร็ว กลับจะก่อตัวเป็นภัยคุกคามหนักหน่วง ปะทะร่างกายพวกเขาอย่างบ้าระห่ำเสียด้วยซ้ำไป!

ภูเขาเทพสีดำนั้นที่แต่เดิมกดอัดเยี่ยนจ้าวเกอลง บัดนี้กลับสั่นไหวอย่างรุนแรง ประหนึ่งเขาถล่ม

ค่ายกลยันต์มหึมาที่ขับดุนภูเขาเทพสีดำให้เด่นขึ้นมา ยามนี้ก็ไม่มั่นคงขึ้นมาเช่นกัน เริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ ตลอดเวลา!

อาคมยันต์สูญสิ้นไปทีละสาย กลายสภาพเป็นธารแสง ปลิวกระจายไปในท้องฟ้า

ผู้อาวุโสโม่แผดเสียงก้อง “ไอ้ชั่ว!”

ในขณะเดียวกันนั้น ภูเขาเทพสีแดงที่แปรสภาพมาจากพลังเจตจำนงหมัดของซานสือเวิง ก็โจมตีกระแทกภูเขาเทพสีดำดังโครมคราม!

ภูเขาเทพสีดำที่เดิมทีจะล้มไม่ล้มแหล่ บัดนี้เริ่มพังทลายแตกเป็นเสี่ยงๆ โดยพลัน!

ผู้อาวุโสโม่ผงะออกจากไอมารมหาค่ายกล ซานสือเวิงที่แต่เดิมถูกเขากดเป็นรอง พลังกลับเหนือชั้นกว่าผู้อาวุโสโม่ในทันที!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี