ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 203

เยี่ยนจ้าวเกอมองหยวนเจิ้งเฟิง บนใบหน้าก็เผยรอยยิ้มออกมาเช่นกัน “ข้าบุ่มบ่ามไปแล้ว ท่านอาจารย์ปู่โปรดลงโทษ”

หยวนเจิ้งเฟิงยิ้มพลางโบกมือ “ไม่เป็นไร ปัญหาที่เปิดเผยออกมาระหว่างการเปลี่ยนแปลงของทะเลสาบปิดนภาในครานี้ เป็นที่น่าตื่นตะลึงจริงๆ “

ชายชราเงยหน้าขึ้นฟ้าถอนหายใจยาว “การรุกเข้ากัดกร่อนของนพยมโลก แทรกซึมเข้าทุกอณู ทั้งยังแฝงซ่อน ยากจะป้องกัน ทั้งที่จริงๆ แล้วก่อนหน้านี้จับกุมหนอนบ่อนไส้ไปบ้างแล้ว แต่พวกเขาล้วนมีพลังฝึกปรือค่อนข้างต่ำ ไม่เหมือนเช่นครานี้ เป็นยอดฝีมือระดับสูงเหมือนดังศิษย์พี่หวังผู้นี้”

ชายหนุ่มพยักหน้าโดยที่ไม่ได้เอ่ยพูด ในสถานการณ์นี้ ไม่ว่าตนจะกล่าวอะไรไปก็ล้วนไม่เหมาะสม

ผู้อาวุโสหวังเป็นผู้มีวัยวุฒิรุ่นเดียวกันกับหยวนเจิ้งเฟิง ผ่านช่วงอันเวลามืดมนที่สุดมาด้วยกันกับเขา ในช่วงที่สำนักเขากว่างเฉิงเก็บซ่อนความสามารถไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขาสู้รบด้วยกัน มองดูเขากว่างเฉิงค่อยๆ ฟื้นฟูพลังปราณดั้งเดิม

ผู้อาวุโสเก่าแก่ใต้บัญชาหยวนเจิ้งเฟิงทั้งสองท่าน ต่างก็นิ่งเงียบเพราะรู้สึกเศร้าสลดเช่นกัน พวกเขาเป็นยอดฝีมือรุ่นเดียวกับผู้อาวุโสหวัง มีมิตรภาพมาหลายปีเช่นเดียวกัน

ปัจจุบันผู้อาวุโสหวังเป็นเช่นไรแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่ได้ถามออกไปอีก

เขาไม่ทันได้ออกจากเขากว่างเฉิงก็ถูกควบคุมไว้ ไม่ได้สัมผัสถูกไอมารที่อยู่ลึกในปฐพีพิภพ น่าจะไม่ได้กลายเป็นมาร

กระนั้นหากความคิดมารร้ายในใจหนักหนาแล้ว เช่นนั้นก็ยากจะหวนกลับเช่นกัน ไม่ใช่เรื่องที่ปากพูดสำนึกผิดแก้ไขตัวไม่กี่ประโยคง่ายๆ ก็จบเรื่องได้

ความคิดมารร้ายในใจคนคนหนึ่งเติบใหญ่แก่กล้าจนถึงระดับหนึ่ง ถึงแม้จะไม่กลายเป็นมาร ถึงแม้ว่ามองจากภายนอกแล้วเหมือนเช่นปกติไม่ผิดแผกไป ทว่าอันที่จริงก็ได้หลงผิดยากจนจะกลับคืนแล้วเช่นกัน

ก็เหมือนกับถังดินปืนถังหนึ่งที่อาจจะระเบิดได้ตลอดเวลา ระเบิดนั่นแน่นอนว่าระเบิดอยู่แล้ว เพียงแต่เวลาจะช้าหรือเร็วก็เท่านั้นเอง

สีหน้าของหยวนเจิ้งและผู้อาวุโสเหอ รวมทั้งคนที่ปิดปากเงียบไม่เอ่ยถึงผลการแก้ปัญหาผู้อาวุโสหวัง เยี่ยนจ้าวเกอก็รู้ดีว่าสถานการณ์ของผู้อาวุโสหวังไม่อาจมองในแง่ดีได้แน่ เกินกว่าครึ่งได้สั่งสมมานานจนยากจะแก้ไขแล้ว

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ จึงรอคอยจุดจบที่ดีที่สุดของเขา คือคุมขังที่หุบเขาผนึกเวหา

กล่าวในอีกแง่มุมหนึ่งคือ แท้จริงแล้วนั่นล้วนเป็นการตัดสินใจที่ใจอ่อนอยู่บ้าง หรือบางทีอาจจะเป็นการวางแผนที่มีความเป็นไปได้อันน้อยนิดก็เป็นได้ หวังว่าแม้ผู้อาวุโสหวังจะหลงผิด ก็ยังกลับตัวได้

แม้ว่าตำแหน่งของเยี่ยนจ้าวเกอตอนนี้จะไม่ใช่ศิษย์อ่อนอาวุโสทั่วไปแล้ว กลุ่มของหยวนเจิ้งเฟิงต่างก็ให้ความสำคัญกับความเห็นของเขาเช่นกัน ทว่าสำหรับเรื่องจัดการผู้อาวุโสหวังอย่างไร ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่พูดแทรกขึ้นมา

หลังจากออกมาจากในตำหนักใหญ่ เยี่ยนจ้าวเกอตามหลังบิดาของตน เขาใช้ปราณจิตราส่งกระแสจิตเอ่ยถามว่า ‘ตอนนี้ท่านเข้าใจเรื่องวิธีปรุงโอสถดีแล้วใช่หรือไม่?’

เยี่ยนตี๋กล่าวตอบ ‘ได้รับวิธีปรุงโอสถที่เจ้าส่งกลับมา หลายวันมานี้ข้าคิดทบทวนอยู่ตลอดเวลา บัดนี้มีความมั่นใจแปดถึงเก้าส่วนแล้ว’

เยี่ยนจ้าวเกอผงกศีรษะ กลั่นโอสถเซียนกลับสวรรค์นั้นไม่ง่าย ด้วยระดับความรู้ซึ้งในศาสตร์โอสถของตน ประสานกับระดับพลังฝึกปรือในปัจจุบัน ก็ไม่กล้าเอ่ยว่ามีความมั่นใจเต็มสิบส่วนเช่นกัน

ทว่ากาลเวลาไม่คอยใคร ไม่ว่าจะเป็นสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต นพยมโลก หรือจะโลกปีศาจอัคคี ล้วนนำมาซึ่งแรงกดดันมหาศาลให้แก่หยวนเจิ้งเฟิงและสำนักเขากว่างเฉิง

ที่ขณะนี้เยี่ยนจ้าวเกอให้ความสำคัญกับโอสถเซียนกลับสวรรค์ ล้วนเป็นการให้ความสำคัญต่อประสิทธิผลของมันเอง ไม่ใช่คุณงามความดีที่ส่งผลต่อบิดาของตนหลังจากกลั่นโอสถสำเร็จแล้ว

รังคว่ำไซร้ ไข่ย่อมแตก อาจารย์ปู่หยวนเจิ้งเฟิงขจัดกำแพงกั้น ข้ามพ้นโลกีย์สู่ทางเทวะ ก้าวเข้าสู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ สำหรับทั้งสำนักเขากว่างเฉิงแล้ว ล้วนมีความหมายเป็นอย่างยิ่ง

ส่วนผลประโยชน์อื่นๆ ที่ตามมา ต่างก็เป็นการอาศัยมูลค่าที่เพิ่มเติมพิเศษต่อจากจุดนี้

การกลั่นโอสถยิ่งเริ่มเร็วเท่าไรยิ่งดี เพราะวิธีกลั่นโอสถเซียนกลับสวรรค์นั้นพิเศษอย่างยิ่งยวด จำเป็นต้องกลั่นใหม่ถึงเก้าครั้ง

การกลั่นใหม่ทุกครั้งล้วนต้องใช้เวลาไม่น้อย ระหว่างนั้นหากเกิดความผิดพลาดขึ้นในครั้งใด เช่นนั้นทั้งกระบวนการก็ต้องเริ่มตั้งแต่ต้นทั้งหมดอีกครั้ง

ฉะนั้นการกลั่นโอสถเซียนกลับสวรรค์ จึงเป็นเรื่องที่สิ้นเปลืองเวลาและกำลังวังชาอย่างที่สุดเรื่องหนึ่ง

หากโชคไม่ดี รูปแบบการกลั่นไม่เหมาะสม ต่อให้เครื่องปรุงโอสถครบถ้วน ทำแล้วทำเล่าเป็นสิบกว่าปีก็ล้วนไม่พิเศษ

ซึ่งสถานการณ์ในปัจจุบัน เวลาที่เหลือให้กับเขากว่างเฉิงและหยวนเจิ้งเฟิง ล้วนไม่มากนักแล้ว

เยี่ยนตี๋มองยังเยี่ยนจ้าวเกอ ‘ต่อจากนี้ข้าจะใช้กำลังวังชามุ่งกลั่นโอสถเป็นสำคัญ ส่วนการฝึกฝนของเจ้า คงต้องพึ่งความตั้งใจของเจ้าเองแล้ว’