ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 223

พายุนิมิตทมิฬที่แต่เดิมก็โหมทำลายแล้ว ชั่วขณะนี้พลันเปลี่ยนเป็นดุเดือดขึ้นมาอีกครั้ง กลายเป็นมังกรทมิฬพิฆาตอันบ้าคลั่ง ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาทางพวกเยี่ยนจ้าวเกอ

บริเวณที่พายุรุนแรงพัดผ่าน การดำรงอยู่ทั้งปวง รวมถึงดินทรายของทะเลทรายกว้างใหญ่ ล้วนแตกสลายเป็นฝุ่นผงทั้งสิ้น

คนมีชีวิตอยู่ภายในนั้น หากพลังฝึกปรือไม่เพียงพอ ซ้ำยังไม่มีวิธีการปกป้องเป็นพิเศษ ก็คล้ยากับถูกลิขิตไว้แล้วว่าสิ้นชีพไร้ที่กลบฝัง

หัวคิ้วเยี่ยนจ้าวเกอขมวดขึ้นเล็กน้อย เส้นสายตามองดูโดยรอบทั้งสี่ทิศ

มังกรทมิฬพิฆาตสิ่งนี้ แม้ว่าจะพบเห็นได้ไม่บ่อย ทว่าก็เป็นภัยพิบัติที่เลื่องชื่อลือชาในมหาทะเลทรายแดนตะวันตกเช่นกัน เปี่ยมไปด้วยความไม่แน่นอน ผู้ใดก็ไม่กล้ารับประกันว่าตนเองจะไม่ประสบพบเป็นแน่

ดังนั้นการที่เยี่ยนจ้าวเกอประสบกับมังกรทมิฬพิฆาตบริเวณที่ถอนเสาหินออกมาแห่งนั้น นอกจากจัดการโต้ตอบอย่างระมัดระวังแล้ว ชายหนุ่มก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น

เข้าสู่มหาทะเลทรายแดนตะวันตกแล้ว ครั้นอยู่ในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยพายุนิมิตทมิฬ ก็คาดการณ์มังกรทมิฬพิฆาตได้ล่วงหน้า โต้ตอบภัยพิบัติที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดอย่างระมัดระวัง ไม่ได้มีจุดที่ผิดแปลกอะไร

ถึงกระนั้นประสบมังกรทมิฬพิฆาตอีกครั้งในช่วงเวลาอันสั้นเช่นนี้ ยิ่งเหมือนกับว่ากำลังไล่ตามอยู่หลังกายตนเองตลอดเวลาก็ไม่ปาน

เรื่องประเภทนี้ที่แจ่มชัดว่าผิดปกติอยู่บ้าง เยี่ยนจ้าวเกอจึงสนใจอย่างอดไม่ได้

สายตาเยี่ยนจ้าวเกอจดจ้องพายุนิมิตทมิฬที่ม้วนฟ้าดินอีกครั้งในบริเวณไกลออกไป ในชั่วขณะหนึ่ง ภายในสมองของเขาผุดความคิดจำนวนมากขึ้นมา

‘มีคนประสงค์ร้ายต่อข้า หรือไม่ก็ถลันตามซากเสาหินมา…’

‘ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต? สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์? ผู้เหลือรอดจากเขานิมิตทมิฬ? ผู้เหลือรอดค่ายห้าวิญญาณ? หรือจะเป็นคนอื่น?’

‘สามารถขับเคลื่อนก่อมังกรทมิฬพิฆาต ในขอบเขตที่กำหนดเฉพาะได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย เข้าใจพลังของมหาทะเลทรายแดนตะวันตกถึงเพียงนี้ มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้เหลือรอดของเขานิมิตทมิฬนั้นอย่างยิ่ง!’

‘แต่ก็ไม่ตัดความเป็นไปได้ของการที่ผู้เหลือรอดเขานิมิตทมิฬร่วมมือกับสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ หรือไม่ก็คบคิดกับภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต กระทั่งถึงขั้นที่เป็นสมาชิกสำคัญของภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต’

พลังมหาทะเลทรายแดนตะวันตกโหดเหี้ยมทารุณอย่างยิ่ง กลับยังลี้ลับไม่อาจหยั่งรู้อีก สลับซับซ้อนยากจะเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง

ไม่ว่าจะเป็นสำนักเขากว่างเฉิง สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ หรือสำนักเขาไร้พรมแดน ปัจจุบันยังคงอยู่ในช่วงสืบสำรวจมหาทะเลทรายแดนตะวันตก

หลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ โลกแปดพิภพก็ไม่มีผู้ใดสามารถควบคุมพลังของสถานที่อันเลวร้ายผืนนี้ได้อย่างแท้จริงเสมอมา

เพียงแต่หากต้องกล่าวว่าท่ามกลางทุกผู้ทุกคน มีคนที่เข้าใจมหาทะเลทรายแดนตะวันตกลึกซึ้งที่สุด และเป็นไปได้ว่ามีขอบเขตจำกัดในการอาศัยใช้พลังในนั้นล่ะก็ เช่นนั้นก็ไม่มีผู้ใดนอกจากเขานิมิตทมิฬ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์วายุพิภพในอดีตอีกแล้ว

หลังจากสำนักเขานิมิตทมิฬล่มสลาย มีผู้เหลือรอดถอยร่นสู่มหาทะเลทรายแดนตะวันตก และยังเคลื่อนไหวอยู่ในนั้น รวมถึงชายแดนทั้งสี่เกาะของวายุพิภพตลอดเวลาจวบจนปัจจุบันนี้

ตัวเยี่ยนจ้าวเกอเอง แม้ว่ากาลก่อนจะไม่เคยคบค้าสมาคมกับผู้เหลือรอดของสำนักเขานิมิตทมิฬอย่างเป็นทางการ ทว่าก็รู้ถึงความป่าเถื่อนเป็นนิสัย ทั้งยังเจนจัดในการอดกลั้นไว้ในใจด้วยเช่นกัน

รูปแบบการกระทำการคือไม่เอาด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล เป็นมาตรฐานเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมาย ขณะเดียวกันกลับยังระแวดระวังอย่างยิ่งอีกด้วย มีลมพัดหญ้าไหวน้อยนิด ก็จะถอยร่นกลับมหาทะเลทรายแดนตะวันตกเร้นกายพร้อมกันอีกครั้ง

หลายปีมานี้ แม้ว่าจำนวนผู้ที่เหลืออยู่ของสำนักเขานิมิตทมิฬจะน้อยลงเรื่อยๆ ทว่าในนั้นก็ไม่ขาดยอดฝีมือที่ใจดำอำมหิต

สายตาเยี่ยนจ้าวเกอกวาดมองฝูงชนในพื้นที่ฉับไว ประกายตาเงียบลึก

มังกรทมิฬพิฆาตพัดจากบริเวณไกลออกไปมาอย่างเร็วรี่ ในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่ลมหายใจ ก็มาถึงเบื้องหน้าทุกคนแล้ว!

ทุกคนมองยังเยี่ยนจ้าวเกอตามจิตใต้สำนึก วาดหวังว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะสามารถมีวิธีการ ทำให้พวกเขาข้ามผ่านด่านยากเบื้องหน้าไปได้อีกหน!

การที่สามารถไล่มังกรทมิฬพิฆาตให้หายไปได้ในคราวเดียวก่อนหน้านี้ ณ สถานที่ฝังเสาหิน เยี่ยนจ้าวเกออาศัยพลังสภาพอากาศของมหาทะเลทรายแดนตะวันตกเองบิดเบือนระเบิดปะทุ เวลาเดียวกันนั้นภายในเสาหินมีทำนองพลังอันลี้ลับมหัศจรรย์ปรากฏขึ้นมากมาย

วิธีการเช่นนี้ เกิดขึ้นได้เพียงหนเดียวไม่อาจซ้ำสอง

อยากจะวาดกระบวยตามรูปน้ำเต้า ต่อให้เยี่ยนจ้าวเกอนำเสาหินฝังกลับลงในทะเลทรายทันที ก็หมุนเวียนใหม่อีกครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ทันกาลเช่นกัน

ทว่านี่ไม่เป็นอุปสรรคในเวลานี้ ทุกคนถือเยี่ยนจ้าวเกอเสมือนเป็นบุคคลสำคัญ ฝากฝังความหวังอันสูงยิ่งไว้กับเขา

สายตาเยี่ยนจ้าวเกอกวาดผ่านหน้าทุกคนไปอีกครา มองทุกคนอย่างลึกล้ำแวบหนึ่ง ก่อนจะกล่าวว่า “ทุกคนขยับเข้ามาทางข้านี้ก่อน อย่าได้แยกย้ายกันไป”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น ก็ทยอยเขยิบเข้าใกล้ทางเยี่ยนจ้าวเกอทันใด

โดยมี ‘ผู้อาวุโสหลี่’ กับ ‘เหยาซาน’ เป็นผู้นำหน้า!

ทั้งสองพลางขยับเข้าไปทางเยี่ยนจ้าวเกอ พลางเสแสร้งเบือนศีรษะกลับมองลมพายุที่ค่อยๆ คืบเข้ามา แต่แท้จริงแล้วลอบสังเกตผู้ติดตามของเยี่ยนจ้าวเกออย่างลับๆ ตลอดเวลา!

พ่านพ่านที่มีขนาดร่างมหึมาเสียยิ่งกว่าช้างทั่วไปอีก ขณะนี้เฝ้าปกป้องอยู่หลังกายเยี่ยนจ้าวเกอ